Γιατί νίπτουν τας χείρας των οι Βουλευτές;

Πολλοί Βουλευτές, σχεδόν όλοι της Αντιπολιτεύσεως, προσπαθούν  να δικαιολογήσουν την θετικήν ψήφον που έδωσαν σε Νομοσχέδια.  Η προσπάθεια αυτή αποτελεί μέγα λάθος.

Οι τριακόσια της Βουλής, εκλέγονται για να υποστηρίζουν τα συμφέροντα της Ελλάδος και του Λαού της. Ό,τι δηλαδή είναι λυσιτελές για την χώραν και ό,τι συμβάλλει στην πρόοδον και την ανάπτυξην του τόπου.

Η Ελλάδα  δυστυχώς από την Επανάστασην του 1821 μέχρι σήμερα συντηρείται με δάνεια, τα οποία την έχουν φέρει στο έσχατον σημείον εξαθλιώσεως, οικονομικής και Κοινωνικής. Σε σημείον διεθνούς διασυρμού. Αιτία διαχρονικώς, οι Πολιτικοί και ακολούθως εμείς οι οποίοι συντηρούμεν  μονίμως ασθενείς καταστάσεις.

Τα αποκληθέντα Μνημόνια 1ον 2ον και 3ον δεν είναι τίποτε άλλον από δανειακές συμβάσεις. Το μέγα λάθος είναι ότι με το πρώτον Μνημόνιον, παρεχωρήθησαν στους δανειστές απαράδεκτες αρμοδιότητες όπως απώλεια  Εθνικής Κυριαρχίας, έλεγχος διαθέσεως χρημάτων  και τρόπος αποπληρωμής του χρέους. Αυτά ήταν επώδυνα.

Η τρίτη δανειακή σύμβαση ήταν περιπετειώδης και σκληρή από τους άτεγκτους δανειστές. Αλλά και οι Βουλευτές δεν έδειξαν την απαιτουμένην συναίνεσην.

Στο Δημοψήφισμα για να μη περάσουν οι όροι των δανειστών  αρκετοί είπαν ΟΧΙ.  Όταν εκλήθησαν να ψηφίσουν την νέαν δανειακή σύμβασην είπαν ΝΑΙ και από την κυβέρνησην και από την Αντιπολίτευσην, πολλοί αντιθέτως ενεργούντες με το ΟΧΙ που είχαν ψηφίσει.

Στο νέο Νομοσχέδιον για τα προαπαιτούμενα η Αντιπολίτευση  είπε «ψηφίζομεν ΝΑΙ αλλά όχι την Κυβέρνησην». Η δανειακή σύμβαση δεν ήταν προς όφελος της Κυβερνήσεως, αλλά υπέρ του Έθνους.

Επομένως έπρεπε να ψηφίσουν χωρίς τις αναφορές σε δικαιολογίες για ποίον λόγον θα ήταν θετικοί. Ο σκοπός των Βουλευτών είναι να αποφασίζουν για την Ελλάδα. Και πρέπει να το κάνουν ανεξαρτήτως  ποιο Κόμμα Κυβερνά. Όσοι από την Αντιπολίτευσην ψήφισαν τα προαπαιτούμενα ήταν υπέρ της Ελλάδος. Δεν χρειαζόταν καμμία διευκρίνηση.

Όσοι από τους κυβερνώντες ψήφισαν ΟΧΙ, κάθε αιτιολογία τους είναι λάθος. Διότι το ΟΧΙ στρεφόταν κατά της Ελλάδος και όχι κατά του Πρωθυπουργού ή της πολιτικής του, όπως ακούσαμεν να λέγεται. Ήταν εκτός πραγματικότητος. Αυτήν την στιγμήν διακυβεύεται το μέλλον της Ελλάδος με φρικτές συνέπειες.

Η αρνητική ψήφος είναι υπέρ της καταστροφής. Οι δικαιολογίες ότι «προεκλογικώς είπαμεν ότι θα καταργήσομεν τα Μνημόνια και τώρα τα επαναφέρομεν» δεν ευσταθούν. Η Ελλάδα υπέγραψεν νέαν δανειακήν σύμβασην. Δεν έχει σημασίαν πως αποκαλείται. Και οι τυχόν διαφορές με την πολιτικήν του Αρχηγού τους, δεν είναι προς το συμφέρον της Ελλάδος. Αν  έχουν διαφορές ας τις λύσουν διαφορετικώς και όχι  στο μέλλον της Ελλάδος.

Η «κάλυψη» πρώην Υπουργού που ψήφισε ΟΧΙ στο Δημοψήφισμα, ΟΧΙ στην σύμβασην και Ναι στα προαπαιτούμενα, με το αβαθές επιχείρημα ότι «θέλω να στηρίξω τον Πρωθυπουργόν και τον Υπουργόν Οικονικώ», είναι μακράν της Πολιτικής δεοντολογίας.  ¨Όλων δε οι  δικαιολογίες για την θετικήν ψήφον απέχουν παρασάγγας, του χρυσού κανόνος  «Salus populi suprema lex esto», ήτοι η Σωτηρία της Ελλάδος είναι ο υπέρτατος Νόμος.

Ανώτερος από μνημόνια και τα ψευδοδιλλήματα!!!