Ένα όνειρο και πολλές αλήθειες

Χθες το βράδυ πετάχτηκα στο ύπνο μου από έναν εφιάλτη. Έβλεπα την φωτιά που κατέκαιγε την τράπεζα και μέσα στο σκηνικό αυτό έβλεπα κάποιες ανθρώπινες φιγούρες, να χορεύουν τυλιγμένες στις φλόγες, σαν μπαλέτο της κόλασης του Δάντη. Διέκρινα λοιπόν ότι δυο ανθρώπινες καιόμενες φιγούρες ήταν τα δυο μου παιδιά. Καταλαβαίνεται την τρομάρα μου. Ήταν τόσο ρεαλιστικό ώστε πετάχτηκα από το κρεβάτι και έτρεξα στη φωτιά να σώσω τα παιδιά μου. Ευτυχώς σκόνταψα σε ένα σκαμπό και ο πόνος που ένιωσα με έκανε να ξυπνήσω. Από εκείνη τη στιγμή δεν με έπαιρνε ο ύπνος. Άναψα ένα τσιγάρο και κάθισα στον καναπέ σκεπτόμενος τον εφιάλτη που είχα ζήσει πριν από λίγο. Σκεπτόμουν τους γονείς, τους συγγενείς και τους φίλους αυτών των νέων ανθρώπων που χάθηκαν. Ένιωσα τον πόνο τους αφού τον ίδιο πόνο ένιωσα και εγώ μέσα στον εφιάλτη μου. Γιατί όμως όλα αυτά, και δεν μιλάω για τους δολοφόνους αυτών των παιδιών, μιλάω για την οργή πάνω από 100,000 ανθρώπων που βγήκαν στους δρόμους να φωνάξουν και να επιτεθούν στο κτίριο της Βουλής, όχι γιατί τους έφταιγαν τα ντουβάρια αλλά γιατί φταίνε αυτοί που βρίσκονται εκεί, αυτοί που αποφασίζουν χρόνια τώρα για τις τύχες του ανώνυμου πλήθους, δηλαδή του λαού.

Αυτό που κατάλαβα λοιπόν, ήταν ότι ο λαός δέχεται να κάνει θυσίες, αλλά θέλει να αλλάξει και αυτούς που τόσα χρόνια αποφασίζουν για μας χωρίς εμάς. Ο κόσμος ζητά εκτόνωση και όπως είπε κάποιος - ας ακολουθήσουμε την πορεία του χρήματος- και ας δούμε όλοι αυτοί που μας κυβέρνησαν τόσα χρόνια, πώς ήταν και τι είχαν όταν μπήκαν στην πολιτική, και πώς είναι σήμερα. Ετσι ο κόσμος θα μάθει και θα στείλει σπίτι τους όλα τα λαμόγια που λήστεψαν το κράτος. Στο κάτω κάτω ας πάνε και κάποιοι φυλακή.

Καταλάβετε κύριοι, όλοι εσείς που αποτελείτε το λεγόμενο πολιτικό σύστημα, ότι ο κόσμος σας πήρε χαμπάρι και δεν σας πιστεύει, δεν σας αντέχει, σας σιχάθηκε!

Ακόμα και στη χθεσινή συνεδρίαση της βουλής δείξατε στον κόσμο ποιοι είστε. Δώσατε μια παράσταση κακή, καταλογίζοντας ο ένας στον άλλον λάθη, παραβλέψεις και καταλήξατε στο τέλος να διαγωνίζεστε για το ποιος έχει φάει τα λιγότερα και ποιος τα περισσότερα. Στις τραγικές μέρες που ζει ο ελληνικός λαός, δεν άκουσε κάποια πρόταση, κάποιο σχεδιο ρεαλιστικό, κάποια αλήθεια γι αυτό που μας περιμένει. Άκουσε μόνο για κουρτίνες, για Βατοπαίδι, για ομόλογα, για χρηματιστήριο, για Μαυρίκηδες κλπ, και είδε 50 πρόβατα από την μια, και 50 πρόβατα από την άλλη, να χειροκροτούν. Όχι γιατί άκουσαν για την ελπίδα που θέλει ο λαός, αλλά πόσα έφαγε ο ένας και ο άλλος. Φτάνει πια!

Τελειώνοντας, θέλω να σας υπενθυμίσω ότι οι διαδηλώσεις κατά της χούντας κατέληγαν στην αμερικάνικη πρεσβεία, γιατί ο λαός ήξερε ότι οι Αμερικάνοι έφταιγαν για την χούντα.

Ετσι και τώρα, οι διαδηλώσεις καταλήγουν στην βουλή γιατί ο κόσμος ξέρει ότι εσείς φταίτε για το κατάντημα μας.