Το πραγματικό μυστήριο
Εδώ και δεκαετίες, το όνομα «Βερμούδες» συνδέεται με μυστηριώδεις εξαφανίσεις πλοίων και αεροσκαφών, καθώς και ανεξήγητα φαινόμενα. Το περίφημο Τρίγωνο των Βερμούδων έχει αιχμαλωτίσει τη φαντασία του κοινού, γεννώντας αμέτρητα σενάρια και θεωρίες.
Ωστόσο έρευνα αποκάλυψε ότι το μεγάλο μυστήριο του Βόρειου Ατλαντικού βρίσκεται κάτω από ένα αινιγματικό αρχιπέλαγος. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ένα παράξενο στρώμα βράχων πάχους 12,4 μιλίων (20 χιλιομέτρων) κάτω από τον ωκεάνιο φλοιό των Βερμούδων. Τέτοιο πάχος δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ σε κανένα άλλο παρόμοιο στρώμα σε όλο τον κόσμο. «Συνήθως, υπάρχει ο πυθμένας του ωκεάνιου φλοιού και μετά θα περίμενε κανείς να υπάρχει ο μανδύας», δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης William Frazer, σεισμολόγος στο Carnegie Science στην Ουάσιγκτον. «Αλλά στις Βερμούδες, υπάρχει αυτό το άλλο στρώμα που βρίσκεται κάτω από τον φλοιό, μέσα στην τεκτονική πλάκα πάνω στην οποία βρίσκονται οι Βερμούδες».
Αν και η προέλευση αυτού του στρώματος δεν είναι απολύτως σαφής, ενδεχομένως να εξηγεί ένα νέο μυστήριο που περιβάλλει τις Βερμούδες, δήλωσε ο Frazer στο Live Science. Το νησί βρίσκεται πάνω σε ένα ωκεάνιο ύψωμα, όπου ο ωκεάνιος φλοιός είναι υψηλότερος από το περιβάλλον του. Ωστόσο, δεν υπάρχουν ενδείξεις για συνεχιζόμενη ηφαιστειακή δραστηριότητα που να δημιουργεί αυτό το ύψωμα, καθώς τελευταία γνωστή ηφαιστειακή έκρηξη σημειώθηκε πριν από 31 εκατομμύρια χρόνια.
Η ανακάλυψη της νέας γιγαντιαίας «δομής» υποδηλώνει ότι η τελευταία έκρηξη μπορεί να έχει εισάγει πετρώματα του μανδύα στον φλοιό, όπου πάγωσαν στη θέση τους, δημιουργώντας κάτι σαν σχεδία που ανυψώνει τον πυθμένα του ωκεανού κατά περίπου 500 μέτρα.
Το πραγματικό μυστήριο
Οι Βερμούδες έχουν συνδεθεί με μυστήριο, κυρίως λόγω του Τριγώνου των Βερμούδων, μιας περιοχής μεταξύ του αρχιπελάγους, της Φλόριντα και του Πουέρτο Ρίκο, όπου έχει χαθεί ένας ασυνήθιστα μεγάλος αριθμός πλοίων και αεροσκαφών. Ωστόσο το πραγματικό μυστήριο, όμως, είναι γιατί υπάρχει το ύψωμα των Βερμούδων.
Συστάδες νησιών όπως η Χαβάη, πιστεύεται ότι υπάρχουν λόγω των θερμών σημείων του μανδύα, που είναι σημεία στον μανδύα όπου ανεβαίνει θερμό υλικό, δημιουργώντας ηφαιστειακή δραστηριότητα. Στο σημείο όπου το θερμό σημείο συναντά τον φλοιό, ο βυθός του ωκεανού συχνά ανυψώνεται. Αλλά όταν η τεκτονική κίνηση απομακρύνει τον φλοιό από αυτό το θερμό σημείο, ο ωκεάνιος κυματισμός συνήθως υποχωρεί.
Ο κυματισμός των Βερμούδων δεν έχει υποχωρήσει, παρά τα 31 εκατομμύρια χρόνια ηφαιστειακής αδράνειας στην περιοχή, είπε ο Frazer. Υπάρχει κάποια συζήτηση σχετικά με το τι συμβαίνει στον μανδύα κάτω από το νησί, αλλά δεν υπάρχουν εκρήξεις στην επιφάνεια.
Ο Frazer και ο επίσης συγγραφέας της μελέτης Jeffrey Park, καθηγητής Γεωλογικών και Πλανητικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Yale, χρησιμοποίησαν καταγραφές από έναν σεισμικό σταθμό στις Βερμούδες για μακρινά μεγάλα σεισμούς σε όλο τον κόσμο, προκειμένου να αποκτήσουν μια εικόνα της Γης σε βάθος περίπου 31 μιλίων (50 χλμ.) κάτω από τις Βερμούδες. Μέσω αυτών, κατάφεραν να απεικονίσουν τη Γη σε βάθος έως περίπου 50 χιλιόμετρα κάτω από τις Βερμούδες, εξετάζοντας σημεία όπου τα σεισμικά κύματα άλλαζαν απότομα. Με αυτόν τον τρόπο αποκαλύφθηκε το ασυνήθιστα παχύ στρώμα πετρωμάτων, το οποίο είναι λιγότερο πυκνό από τα γύρω πετρώματα.
Τα ευρήματά τους δημοσιεύθηκαν στις 28 Νοεμβρίου στο περιοδικό Geophysical Research Letters.
«Υπάρχει ακόμα αυτό το υλικό που έχει απομείνει από την εποχή της ενεργού ηφαιστειακής δραστηριότητας κάτω από τις Βερμούδες, το οποίο συμβάλλει στο να διατηρείται αυτή η περιοχή ως περιοχή με υψηλό ανάγλυφο στον Ατλαντικό Ωκεανό», δήλωσε στο Live Science η Sarah Mazza, γεωλόγος στο Smith College της Μασαχουσέτης, η οποία δεν συμμετείχε στην έρευνα.
Η έρευνα της Mazza για την ηφαιστειακή ιστορία των Βερμούδων αποκάλυψε ότι οι τύποι λάβας που υπάρχουν εκεί έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε πυρίτιο, κάτι που υποδηλώνει ότι προέρχονται από πετρώματα με υψηλή περιεκτικότητα σε άνθρακα. Η εξέταση της Mazza για τις διακυμάνσεις των μορίων ψευδαργύρου σε δείγματα από τις Βερμούδες, που δημοσιεύθηκε τον Σεπτέμβριο στο περιοδικό Geology, αποκάλυψε ότι αυτός ο άνθρακας προέρχεται από τα βάθη του μανδύα. Πιθανότατα ωθήθηκε εκεί για πρώτη φορά όταν σχηματίστηκε η υπερήπειρος Πανγαία, πριν από 900 έως 300 εκατομμύρια χρόνια, είπε η Mazza. Αυτό διαφέρει από ό,τι παρατηρείται στα νησιά που σχηματίστηκαν από θερμά σημεία στον Ειρηνικό ή τον Ινδικό Ωκεανό, πρόσθεσε. Αυτή η διαφορά μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι ο Ατλαντικός Ωκεανός, ο οποίος άνοιξε όταν η Πανγαία χωρίστηκε, είναι ένας νέος ωκεανός σε σύγκριση με τον Ειρηνικό ή τον Ινδικό Ωκεανό, οι οποίοι βρίσκονταν στα άκρα της Πανγαίας.
«Το γεγονός ότι βρισκόμαστε σε μια περιοχή που στο παρελθόν ήταν το κέντρο της τελευταίας υπερ-ηπείρου είναι, νομίζω, μέρος της εξήγησης για το γιατί αυτό είναι μοναδικό», είπε.
Η Frazer εξετάζει τώρα άλλα νησιά σε όλο τον κόσμο για να διαπιστώσει αν υπάρχουν παρόμοια στρώματα με αυτό που βρέθηκε κάτω από τις Βερμούδες ή αν το αρχιπέλαγος είναι πραγματικά μοναδικό. «Η κατανόηση ενός τόπου όπως οι Βερμούδες, που είναι μια ακραία τοποθεσία, είναι σημαντική για την κατανόηση τόπων που είναι λιγότερο ακραίοι», είπε ο Frazer, «και μας δίνει μια αίσθηση των πιο φυσιολογικών διαδικασιών που συμβαίνουν στη Γη και των πιο ακραίων διαδικασιών που συμβαίνουν».
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr