ΚΟΙΝΩΝΙΑ

/

Άρης Μουγκοπέτρος: Έχω εφιάλτες- Δεν θέλω να τον δω ούτε ζωγραφιστό αυτόν που μου έδωσε την κροτίδα- BINTEO

Κοινοποίηση
Tweet

Όπως ανέφερε ο γνωστός μουσικός σε συνέντευξή του, χρειάστηκε ψυχολογική βοήθεια καθώς βιώνει μετατραυματικό στρες και έχει εφιάλτες.

Μετά από 19 ημέρες νοσηλείας στο ΚΑΤ λόγω του τραυματισμού του από κροτίδα που εξερράγη τα χέρια του, ο Άρης Μουγκοπέτρος επέστρεψε στο σπίτι του.

Όπως ανέφερε ο γνωστός  Αχαιός μουσικός σε συνέντευξή του στο Mega, χρειάστηκε ψυχολογική βοήθεια καθώς βιώνει μετατραυματικό στρες και έχει εφιάλτες.

«Αν δεν είχα τη βοήθεια του Θεού δεν θα ζούσα. Ζω από θαύμα. Θα μπορούσε να μου είχε πάρει το κεφάλι η κροτίδα ή να είχε σκοτωθεί κόσμος. Δεν θέλω να σκέφτομαι τις εικόνες που θα μπορούσαν να έχουν προκληθεί, γιατί ταράζομαι».

Μιλώντας για την στιγμή που έφτασε στο σπίτι του, ανέφερε πως ήταν πολύ συγκινητική. «Συνειδητοποίησα ότι έλειψα πάρα πολύ από το σπίτι όταν είδα τις κόρες μου. Παίρνω δύναμη από τα κορίτσια μου, γιατί θέλω να ζήσω τη ζωή τους, να τις δω να μεγαλώνουν. Μου δίνουν μεγάλη δύναμη. Όταν ήρθαν στο νοσοκομείο δεν έφευγαν από τα χέρια μου».

Ο γιατρός του, του έχει δώσει ελπίδα, και έχει τεράστια αισιοδοξία για το χέρι του. «Δεν θα συμβιβαστώ με κάτι μέτριο. Έχω υποστεί σοβαρή ζημιά στο μάτι μου. Δεν βλέπω από το ένα μάτι, βλέπω μόνο 10%. Φύλαγα τα χέρια μου σαν τα μάτια μου και τραυματίστηκε και το χέρι μου και το μάτι μου. Δεν μπορώ να είμαι λειτουργικός. Οι μέρες που θα έρθουν είναι διαφορετικές. Είναι δύσκολα τα πράγματα. Θα ήθελα του Αγίου Δημητρίου να μπορέσω να παίξω ένα τραγούδι».

«Παίρνω τεράστια δύναμη από τη γυναίκα και τα κορίτσια μου. Η γυναίκα μου είναι βράχος. Η αγάπη του κόσμου μου δίνει τεράστια δύναμη. Όλοι κάνουν την προσευχή τους για μένα και αισθάνομαι πολύ όμορφα γι’ αυτό. Η πίστη μου έχει παίξει τεράστιο ρόλο, έχω ελπίδα μέσα από την πίστη. Τα δάχτυλα που τραυματίστηκα είναι αυτά που κάνουμε τον σταυρό μας και δεν το θεωρώ σύμπτωση».

Όπως είπε ο Άρης Μουγκοπέτρος, όταν τραυματίστηκε έτρεξαν μόνο τρία άτομα. «Άλλοι δεν έτρεξαν ποτέ, ούτε για μία συγγνώμη ακόμη και σήμερα. Ούτε ένα μήνυμα ούτε ένα τηλέφωνο. Δεν αφήνεις τον άνθρωπο στα τραύματά του και κρύβεσαι. Δεν ήταν φίλος μου, εάν έχεις τέτοιους φίλους τι να τους κάνεις τους εχθρούς; Δεν θέλω να τον δω ούτε ζωγραφιστό αυτόν που μου έδωσε την κροτίδα».