Μία ομάδα που βοηθά οικογένειες που το έχουν ανάγκη
Πράξεις αγάπης και βοήθειας… «χέρι- χέρι» ανακουφίζουν οικογένειες στην Πάτρα και όχι μόνο. Πρόκειται για μία ομάδα που ξεκίνησε από κάποιους δασκάλους, πριν από εφτά χρόνια όταν η Ελλάδα αντιμετώπιζε και τότε μία μεγάλη και βαθιά κρίση. Την πρωτοβουλία πήρε μία ομάδα δασκάλων στην Πάτρα, από το Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Κωφών Βαρηκόων, που έβλεπε μαθητές να μην έχουν τα απολύτως απαραίτητα... όπως φαγητό και παπούτσια να πάνε στο σχολείο.
Σήμερα την ομάδα εκτός από τον αρχικό πυρήνα στηρίζουν και εθελοντές που κατά περιόδους, αφιερώνουν τον ελεύθερο χρόνο τους για ταξινόμηση στην αποθήκη της ομάδας, ακόμα και τα αυτοκίνητα τους για την μεταφορά πακέτων.
Η ομάδα δεν συγκεντρώνει, ούτε προφέρει χρήματα αλλά μοιράζει τρόφιμα, ρούχα, παπούτσια, ηλεκτρικές συσκευές, ακόμα και εξοπλισμό για το σπίτι. Για παράδειγμα αυτές τις μέρες αναζητά δύο κουκέτες και δύο μονά κρεβάτια για οικογένειες ... Για την ομάδα «χέρι- χέρι» που οργανώνεται κυρίως μέσω facebook (εδώ), μίλησε στο thebest.gr η Αγγελική Νικολοπούλου η οποία εξήγησε πώς λειτουργεί η ομάδα, ενώ μοιράστηκε και στιγμές που την έχουν συγκινήσει κατά τη διάρκεια αυτής της διαδρομής...
Πότε και πώς ξεκίνησε αυτή η ομάδα;
Ξεκινήσαμε τον Ιούλιο του 2013, όπου πάλι είμασταν μέσα σε μία κρίση και αυτό που μας ενεργοποίησε, έξι δάσκαλοι ήταν ο κεντρικός πυρήνας της ομάδας, ήταν ότι βλέπαμε στα σχολεία μας, πώς είχε αλλάξει η ζωή των μαθητών μας. Είχαμε περιστατικά με μαθητές να λιποθυμούσαν στα προαύλια, μαθητές που διαλύονταν τα παπούτσια τους εκεί που περπατούσαν….
Όλα αυτά μας έδωσαν την ώθηση για να φτιάξουμε αυτή την ομάδα, το «χέρι- χέρι». Λειτουργεί επί επτά χρόνια συνεχόμενα, όχι μόνο Χριστούγεννα και Πάσχα, αλλά εβδομαδιαία, ακόμα και καθημερινά.
Ποια είναι η βασική αρχή σας;
Ότι δεν δεχόμαστε χρήματα, ούτε και προσφέρουμε χρήματα στις οικογένειες που στηρίζουμε.
Προσφέρουμε, ρούχα, παπούτσια τρόφιμα, έπιπλα, ηλεκτρικές συσκευές αλλά και υπηρεσίες. Έχουμε κάνει μάλιστα και εξορμήσεις με γιατρούς στην Περιφέρεια. Επίσης έχει τύχει να προετοιμάσουμε μαθητή για τις Πανελλήνιες με την εθελοντική προφορά εκπαιδευτικών.
Πώς εντοπίζετε τις οικογένειες που στηρίζετε;
Κατά βάση μέσα από τα σχολεία, κυρίως της Πρωτοβάθμιας, μετά της Δευτεροβάθμιας. Στο δημοτικό σχολείο ο μαθητής έχει μία διαφορετική, πιο κοντινή σχέση με τον δάσκαλο. Ακόμα και αν ένας φίλος ή γείτονας μας πει ή μας ενημερώσει για μία οικογένεια, θετικά θα ανταποκριθούμε αρχικά, αλλά θα προσπαθήσουμε να επιβεβαιώσουμε το αν η οικογένεια έχει όντως ανάγκη.
Το δημοτικό σχολείο είναι ένας αλάνθαστος κριτής σε σχέση με αυτό. Προσπαθούμε να επιβεβαιώσουμε ότι η οικογένεια χρειάζεται βοήθεια και ότι δεν έχει μάθει να ζει με αυτόν τρόπο, με το να υποστηρίζεται.
Όλα αυτά τα χρόνια οι οικογένειες έχουν αλλάξει πάρα πολύ. Δύο τρεις μόνο έχουν μείνει και κατά περιόδους βοηθιούνται. Αυτό μας χαροποιεί, το να μην χρειάζεται κάποιος πλέον τη βοήθεια μας. Στη θέση του μετά, μπαίνει κάποιος άλλος. Έχουμε στενή επαφή, μπαίνουμε στο σπίτι των οικογενειών όταν τους πηγαίνουμε τα πράγματα και προσπαθούμε να καταλάβουμε τι ακριβώς τους συμβαίνει.
Υπάρχουν φορές που έχουμε στηρίξει και με ψυχολόγο. Στο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο κωφών έχουμε μία πολύ καλή κοινωνική λειτουργό που και αυτή εθελοντικά, προσφέρει τις υπηρεσίες της στις οικογένειες.
Άλλαξε κάτι αυτό το διάστημα με την πανδημία;
Ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί η ομάδα. Την περίοδο που ήμασταν σε καραντίνα, όποιος φίλος ήθελε να προσφέρει τρόφιμα, πήγαινε στο σούπερ μάρκετ, άφηνε μία δωροεπιταγή και περνούσε μετά η οικογένεια να την παραλάβει.
Τα ονόματα των οικογενειών δεν δημοσιοποιούνται, όμως αν ένας εθελοντής που θέλει να βοηθήσει επιθυμεί να πάει στην οικογένεια ο ίδιος, μπορεί να το κάνει, χωρίς να εμπλακούμε εμείς παραπάνω.
Πόσοι εθελοντές υπάρχουν στο «χέρι χέρι»;
Υπάρχουν εθελοντές που βοηθούν κατά περιόδους ανάλογα με τις δυνατότητες και το χρόνο τους. Σταθερά είμαστε τέσσερις με πέντε. Είμαστε δάσκαλοι στο ίδιο σχολείο. Αυτή την περίοδο έχουν προστεθεί φίλοι, μία ομάδα έξι ατόμων που καθημερινά είναι στην αποθήκη ταξινομούν, ρούχα, παπούτσια και φτιάχνουν πακέτα.
Ήταν μεγάλη βοήθεια. Αυτό είναι και το μαγικό με αυτή την ομάδα. Εκεί που λες ότι είσαι μόνος σου και αναρωτιέσαι τι θα γίνει, εκεί προσφέρονται κι άλλα άτομα… λένε «είμαστε κι εμείς εδώ».
Στηρίζετε οικογένειες και εκτός Πατρών;
Ναι. Συνεχόμενα προσφέρουμε στα κατάστηματα κράτησης Αγ Στεφάνου, κουβέρτες, σεντόνια, ρούχα, παπούτσια, εσώρουχα και στης Θήβας... επίσης ρούχα και παπούτσια.
Επίσης σε γηροκομεία Αχαΐας και Αιτ/νιας σε ιδρύματα εδώ, στο Σκαγιοπούλειο και στη Μέριμνα Θηλέων, Σύλλογο Αγέννητου Παιδιού και στις δομές της πόλης με μετανάστες. Επίσης ότι συνεργαζόμαστε με άλλες ομάδες σε άλλες πόλεις της Ελλάδας όπως Αθήνα, Θεσ/κη και Ηράκλειο. Τελευταία έχουμε στενή συνεργασία με την ομάδα που δημιουργήθηκε πριν δύο μήνες την καραντίνα helpers.
Στηρίζουμε οικογένειες και σε άλλους νομούς. Τα πακέτα μεταφέρονται σε αυτές τις οικογένειες και από εμάς ενώ αν θέλει να στείλει κάτι και κάποιος εθελοντής, γίνεται δωρεάν από το υπεραστικό ΚΤΕΛ Αχαΐας. Το υπεραστικό ΚΤΕΛ Αιτωλοακαρνανίας δεν κάνει το ίδιο…
Είχαμε στηρίξει και οικογένειες που χρειάστηκαν βοήθεια μετά από τη φωτιά στο Μάτι. Είχαν μείνει μόνο με τα ρούχα που φορούσαν εκείνο το τραγικό απόγευμα. Όταν νοίκιασαν τα νέα τους σπίτια βοηθήσαμε στο να τα εξοπλίσουν. Υπήρχε ανταπόκριση από παντού. Ήρθαν πράγματα ακόμα και από την Καρδίτσα. Κάτι τέτοιο έγινε και με μία οικογένεια που μετακόμισε μετά από την πλημμύρα στην Μάνδρα.
Τι είναι αυτό που σας συγκινεί στην επαφή με αυτές τις οικογένειες;
Η φιλοτιμία των ανθρώπων που βρίσκονται σε δύσκολη θέση. Μία γιαγιά στην Αγία Σοφία όταν παρέλαβε το πακέτο της από μία εθελόντρια, της χάρισε πλεκτές κάλτσες γιατί ήθελε να προσφέρει κάτι. Τις είχε πλέξει η ίδια. Ένα χαρούμενο και φωτεινό πρόσωπο.
Υπάρχουν οικογένειες που λένε «αυτά είναι πολλά για εμάς», ξεχωρίζουν κάποια πράγματα και θέλουν τα υπόλοιπα να πάνε σε άλλες οικογένειες.
Δε θα ξεχάσω ένα παιδάκι που όταν κατέβηκα από το αυτοκίνητο, (έξω από το σπίτι της ενώ κρατούσα μία σακούλα από την οποία προεξείχαν κάποια παιχνίδια) έριξε ένα σάλτο και ανέβηκε στην αγκαλιά μου από τη χαρά του. Ήταν ένα τετράχρονο κοριτσάκι που χάρηκε επειδή θα έπαιρνε παιχνίδια.
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr