Το διαστρικό ταξίδι του Μακόναχι στο "Interstellar" συγκινεί το κοινό αλλά και "μπερδεύει"

Η νέα ταινία του Αμερικανού σκηνοθέτη Κρίστοφερ Νόλαν «Interstellar» προβάλλεται από την περασμένη Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2014 στα Ster Cinemas, στη Βέσο Μάρε, στην Πάτρα και τα έχει πάει αρκετά καλά από πλευράς προσέλευσης θεατών παρά την μεγάλη διάρκεια της που αγγίζει τα 165 λεπτά.

Το φιλμ που διανέμεται από την Village Films, σε 99 αίθουσες πανελλαδικά το πρώτο του τετραήμερο έφτασε τα 50.000 εισιτήρια, από τα οποία περισσότερα από 2.500 έχουν κοπεί στην Πάτρα ενώ στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής όπου η διαστημική περιπέτεια φιλοσοφικού περιεχομένου με πολλά «δάνεια» από άλλες αντίστοιχες ταινίες όπως το περσινό «Gravity» του Αλφόνσο Κουαρόν αλλά και το κλασικό «2001, Οδύσσεια του Διαστήματος» του Στάνλει Κιούμπρικ της χρονιάς 1969, πέτυχε εισπράξεις τριημέρου της τάξης των 52 εκατομμυρίων δολαρίων.

Στις ΗΠΑ μάλιστα έγινε μάχη στο box office με το νέο παιδικό φιλμ της Ντίσνει, «Big Hero 6 – Oι Υπερέξι», το οποίο ήρθε 1^ο με πάνω από 56 εκατομμύρια δολάρια, ωστόσο στη χώρα μας αν και τράβηξε το κοινό – οικογένειες με παιδιά, αρκέστηκε στο πρώτο του τετραήμερο στα περίπου 25.000 εισιτήρια (τα μισά του «Interstellar») σε 100 αίθουσες ανά την Ελλάδα.

Οι «Υπερέξι» που διαθέτουν χιούμορ, χαριτωμένους ήρωες και πανέξυπνο σενάριο, προβάλλονται σε 2 αίθουσες στην Πάτρα και όπως ανέφερε ο Αλέξης Μπιτούνης των Ster Cinemas στη Βέσο Μάρε στο thebest.gr, έχουν ήδη προσελκύσει κοντά στους 1500 θεατές.

Το «Interstellar» είναι σύμφωνα με τη γνώμη μας, μία εντυπωσιακή ταινία που καταφέρνει να βγάλει συναίσθημα παρά τις συνεχείς τεχνολογικού και επιστημονικού ενδιαφέροντος λεπτομέρειες του σεναρίου (πανεπιστημιακοί πάντως που είδαν την ταινία θεώρησαν ότι υπήρχαν μάλλον ελάχιστα επιστημονικά στοιχεία από τον κλάδο της φυσικής, της αστροφυσικής, των μαθηματικών και της χημείας στην ταινία). Πάντως για να είστε προετοιμασμένοι όσοι ακόμα δεν έχετε δει την ταινία, θα ακούσετε σε κάποια σημεία του φιλμ και για κβαντομηχανική, και για τον νόμο του Νεύτωνα και συγκεκριμένα της βαρύτητας, για παράλληλα σύμπαντα και τις τέσσερις διαστάσεις, για την σχετικότητα του χρόνου και πολλά άλλα που ενδεχομένως να σας «ζαλίσουν».

Ο Νόλαν πετυχαίνει παρόλ’ αυτά να ζυγιάσει το ανθρώπινο με το τεχνολογικό κομμάτι, καταφέρνει σε τουλάχιστον 2-3 σκηνές να συγκινήσει βαθιά τον θεατή ενώ έχει για ατού του τις εξαιρετικές ερμηνείες όλου του καστ, από τον Οσκαρούχο Μάθιου Μακόναχι, μέχρι την Αν Χαθαγουέι, την Τσέσικα Τσατσέιν, τον 81χρονο Μάικλ Κέιν αλλά και τον Ματ Ντέιμον σε ρόλο «έκπληξη» (δεν σας αποκαλύπτουμε περισσότερα), τον Κέισι Άφλεκ και την βετεράνο ηθοποιό, κάτοχο Όσκαρ που την θυμόμαστε και από τον «Εξορκιστή» στον ρόλο της μάνας, Έλεν Μπέρστιν.

Στα συν και το θαυμάσιο μουσικό σκορ του Χανς Ζίμερ. Στα μείον το απόλυτο μπέρδεμα στο τελευταίο εικοσάλεπτο όπου και λύνεται λίγο άτσαλα ο γρίφος της αναζήτησης ενός νέου ασφαλούς «περιβάλλοντος» στο διάστημα για τους ανθρώπους μιας και η γη καταρρέει από πολιτικής απόψεως και κυρίως από την καταστροφή των βασικών πόρων διατροφής όπως το σιτάρι για παράδειγμα και από τεράστια σύννεφα σκόνης που γεμίζουν και «δηλητηριάζουν» τα ανθρώπινα πνευμόνια.

Είναι μία ψαγμένη ταινία (ο Νόλαν είχε αποδείξει τις προθέσεις του και στο «Inception» το 2010 που ήταν περισσότερο ακατανόητο) και ενδεχομένως να πάει καλά και στα βραβεία των ενώσεων κριτικών και τις υποψηφιότητες των Όσκαρ.

Μας έκανε τέλος εντύπωση η σχεδόν μηδαμινή αναφορά της ταινίας στην έννοια του Θεού!

TAKHΣ Γ. ΜΑΡΤΑΤΟΣ