ΑΠΟΨΕΙΣ

/

Στον απόηχο της ντροπιαστικής εκλογικής ήττας, η ΔΗΜΑΡ που «έδιωξε τους πολίτες από τους κόλπους και την κάλπη της»

Κοινοποίηση
Tweet

Tης Κλειώς Βασίλογλου

Συμφωνώ απόλυτα με τα όσα είπε στην Κεντρική Επιτροπή της ΔΗΜΑΡ στις 9 Ιουνίου, ο φίλος μου ο Τάκης Παπαθεοδωρόπουλος, μέλος της Κ.Ε. της ΔΗΜΑΡ, σχετικά με τα αίτια της ντροπιαστικής εκλογικής ήττας, της συντριβής, στις πρόσφατες Ευρωεκλογές, αποτέλεσμα που της «απαγόρεψε» την είσοδο στην Ευρωβουλή.

Ψήφισα ΔΗΜΑΡ στις ευρωεκλογές, γιατί πίστευα στο… θαύμα, αν και έβλεπα τη συντριβή, όμως διαφωνούσα -και το είχα εκφράσει δημοσίως- με πολλά.

Κατ’ αρχήν με την συμμετοχή του κόμματος στην συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ., αν και κάποια στελέχη του κόμματος, υποστήριζαν ότι πολλά αρνητικά για το λαό που δεν πέρασαν, δεν πέρασαν λόγω της ΔΗΜΑΡ που… συγκρατούσε τους δύο «μεγάλους»… Η εκ των υστέρων αποχώρηση από την κυβέρνηση και με τον τρόπο που έγινε, κανένα απολύτως νόημα δεν είχε.

Είχα εκφράσει δημοσίως την άποψή μου και για την μη «τιμωρία» της Ρεπούση, η οποία τόλμησε να χαρακτηρίσει τον διωγμό των Ελλήνων της Σμύρνης «μετακίνηση πληθυσμού» και το αιματοκύλισμα στα παράλια της Σμύρνης, «συνωστισμό Ελλήνων στο λιμάνι, που προσπαθούσαν να μπουν στα πλοία και να φύγουν για την Ελλάδα».

Αυτό –και λόγω καταγωγής- με είχε θυμώσει περισσότερο απ’ όλα, ακόμα κι έτσι όμως, είπα να δώσω άλλη μια ευκαιρία στη ΔΗΜΑΡ.

Το κερασάκι στην τούρτα της προδιαγεγραμμένης συντριβής, ήταν ο Λοβέρδος και οι ξαφνικές αγάπες της ΔΗΜΑΡ μαζί του ή του Λοβέρδου με τη ΔΗΜΑΡ (λίγη σημασία έχει) και προσφάτως με τον έναν εκ των συνυπευθύνων της τραγικής κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας, του Γιώργου Παπανδρέου. «Ποτέ ένα κόμμα δεν μάζεψε τόσα ανεμομαζώματα σε τόσο λίγο χρόνο και ποτέ δεν ήταν πιο τοξικά τα διαβολοσκορπίσματά του», είπε ο Τάκης ο Παπαθεοδωρόπουλος στην τοποθέτησή του. Ένοιωσα ότι διάβασε τις σκέψεις μου…

Έχει πολύ ενδιαφέρον και σας παραθέτω ένα κομμάτι της:

«Δεν υποστήκαμε εκλογική ήττα, δεν χάσαμε. Ήταν μια τραγωδία, μια συντριβή. Όχι ξαφνικη. Ηταν μια προαναγγελθείσα τραγωδια. Αγαπητες φιλες και φιλοι η ελληνικη τραγωδια βασιζεται παντα σε μια ύβρη. Η ΔΗΜΑΡ διεπραξε επανειλημμενα ύβρη απεναντι στον ιδιο της τον εαυτο και το ιστορικο ρευμα ιδεων που εκπροσωπει και πληρωνει τωρα το τιμημα.  Και κάθε τραγωδια χρειαζεται καθαρση.

Η ύβρις για την οποια μιλησα δεν ηταν όπως ισως θα περιμενατε από μενα να πω η εισοδος στην Κυβερνηση Σαμαρα. Ημουν και ειμαι αντιθετος κατηγορηματικα με αυτή την κινηση όμως η υβρις είναι ότι από τις πρωτες εκλογες και μετα η ΔΗΜΑΡ σταματησε αυτοχειριαζομενη να είναι χρησιμη. Καθ’ οιονδηποτε τροπο. Ετσι εδιωξε από τους κολπους και την καλπη της διαδοχικα δεξιοστροφους αριστεροστροφους και κυριως σκεπτομενους πολιτες.

Δεν ηταν χρησιμη (παρα για το Σαμαρα και τον Βενιζελο) όταν μπηκε στην Κυβερνηση, δεν ηταν χρησιμη όταν συγκυβερνουσε μεν αλλα εμφανιζοταν σαν κομψευομενη που δεν θελει να λερωσει τα χερια της, όταν εβλεπε να κουρελιαζονται οι κοκκινες γραμμες της, όταν συμμετειχε στην κληρωση του ιματισμου των δημοσιων θεσεων (παρα μονο για οσους συντροφους επωφεληθηκαν), δεν ηταν καν χρησιμη στα υπουργεια που ειχε. Δεν ηταν χρησιμη όταν οι βουλευτες της ηταν βασιλικοτεροι των δεξιων στην υπερασπιση της συγκυβερνησης και δεν ηταν χρησιμη όταν μιλησε για τον Μπαλτακο ένα χρονο μετα. Δεν ηταν χρησιμη όταν εφυγε από την Κυβερνηση ετσι ξαφνικα κανοντας κουρελοχαρτο εν μια νυκτι οσα ελεγαν καποιοι για Κυβερνηση τετραετιας.

Δεν ηταν δυστυχως χρησιμη ουτε μετα. Αντι να δωσει ένα υπαινικτικο εστω σινιαλο μιας διαφορετικης πορειας περιεφερε παρα την απαξιωση και την οργη που εισεπρατε από τα μελη μας και τους φιλους μας τον Λοβερδο για μηνες. Ελεγε και σωστα όχι στον διαλογο με τους 58 αλλα μαζευε κάθε καρυδιας καρυδι. Ακομα και τον Παπανδρεου…

Ποτε ένα κομμα δεν μαζεψε τοσα ανεμομαζωματα σε τοσο λιγο χρονο και ποτε δεν ηταν πιο τοξικα τα διαβολοσκορπισματα του. Κατά τα αλλα ουτε εκανε ουτε ελεγε τιποτα.

Βαρεθηκα να ακουω για την κακη μας επικοινωνιακη πολιτικη. Δεν ηταν μια αποτυχημενη καμπανια διαφημιστικου γραφειου αυτό που μας εστειλε εδώ. Ηταν ότι χασαμε την ψυχη μας.

Και την ψυχη μας την χασαμε όταν παθαμε συλλογικα αλλα και ατομικα μικρομεγαλισμο. Όταν αρχισαμε να φαντασιωνομαστε ότι εδραιωνομαστε και αποκταμε εθνικο ακροατηριο ενώ χαναμε ακομα και τους πιο πιστους μας φιλους.

Γιατι ο κοσμος ειχε προβληματα, ανεργια, ανεχεια και εμεις τους λεγαμε απλα ότι θέλουμε την κοινωνια ορθια την στιγμη που βιαζόταν στα τεσσερα.»…

Κοινοποίηση
Tweet

Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr

* Τα κείμενα που φιλοξενούνται στη στήλη «Απόψεις» του thebest.gr απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων και όχι του portal.

Σχόλια

Απόψεις