Πάτρα: Η Σάσα Παπαλάμπρου αύριο στο Αίθριο του Παλαιού Δημοτικού Νοσοκομείου - Συνέντευξη στο thebest.gr

Από τις σημαντικότερες τραγουδίστριες και μουσικούς της σύγχρονης ελληνικής σκηνής, η Σάσα Παπαλάμπρου ήρθε για να μείνει στο χώρο. Ήδη τα έως σήμερα βήματά της έχουν σφραγιστεί από ξεχωριστές εμφανίσεις και συνεργασίες και μια αξιοσημείωτη ευρύτητα στο πεδίο της μουσικής της δραστηριότητας.

Την Σάσα Παπαλάμπρου θα την δούμε την Πέμπτη 29 Μαϊου και ώρα 21.00 στο Αίθριο του Παλαιού Δημοτικού Νοσοκομείου, να συμπράττει με τον διεθνώς αναγνωρισμένο σαξοφωνίστα Δημήτρη Βασιλάκη και το τρίο του, στην εναρκτήρια μέρα του «Jazz+Πράξεις 2014» του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας, που διοργανώνει ο Πολιτιστικός Οργανισμός του Δήμου Πατρέων.

Μπορεί τη Σάσα να την έχετε συναντήσει πολλές φορές να μαγεύει με τη φωνή και τα τραγούδια της στη δημοφιλή τηλεοπτική εκπομπή του Σπύρου Παπαδόπουλου «Στην υγειά μας», ωστόσο το σπουδαίο καλλιτεχνικό της ταλέντο εκτείνεται σε πολύ πιο συναρπαστικές, ουσιαστικές και ανοιχτές διαδρομές.

Τόσο ενδιαφέρουσες όσο και η συνέντευξη που παραχώρησε στο best.gr.

1.Από πότε άρχισες να ασχολείσαι με την μουσική, ποια τα πρώτα σου ακούσματα και μνήμες και ποιο το στενό-οικογενειακό και εκπαιδευτικό-περιβάλλον, στο οποίο γαλουχήθηκε η σχέση αυτή;

Γεννήθηκα σε ένα οικογενειακό περιβάλλον, με τους γονείς μου και τα δύο αρκετά μεγαλύτερα αδέρφια μου να γνωρίζουν τουλάχιστον από ένα μουσικό όργανο και όλοι να τραγουδούν. Συνεπώς η ασχολία μου με τη μουσική ξεκίνησε από την πρώτη μέρα που γεννήθηκα! Τα τραγούδια που άκουγα από την οικογένειά μου ήταν κυρίως λαϊκού ρεπερτορίου, αν και παράλληλα έχω ένα ντοκουμέντο από μία βιντεοκασέτα με τη μητέρα μου να παίζει στο πιάνο το "Summertime" του G. Gershwin κι εγώ να χορεύω! Από την ηλικία των επτά ξεκίνησα μαθήματα πιάνου και θεωρίας σε ωδείο της Δράμας, της πόλης στην οποία γεννήθηκα και μεγάλωσα. Στα δεκαοκτώ πέρασα στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου στην Κέρκυρα, απ' όπου και αποφοίτησα.

2.Ως τραγουδίστρια έχεις συνεργαστεί με σπουδαίους τζαζ μουσικούς της εγχώριας σκηνής, συχνά διαφορετικού στυλιστικού προσανατολισμού. Ποιους θα επέλεγες και ποιο θεωρείς το κέρδος σου από αυτές τις συνεργασίες;

Είχα πράγματι την χαρά και την τιμή να συνεργαστώ με σπουδαίους μουσικούς της τζαζ. Μου είναι δύσκολο να επιλέξω, διότι με τον καθέναν προέκυπταν μουσικά γεγονότα επί σκηνής που ήταν μοναδικά για μένα. Θα ήθελα όμως συγκεκριμένα να αναφερθώ στον Γιώργο Κοντραφούρη, που ήταν δάσκαλός μου στο πανεπιστήμιο και πηγή έμπνευσης για τη μετέπειτα πορεία μου στο χώρο της τζαζ, καθώς επίσης και στον Δημήτρη Βασιλάκη, σ' έναν μουσικό που πάντα θαύμαζα, και που μου δόθηκε η ευκαιρία εδώ και αρκετά χρόνια να συμπράξω μαζί του.

3.Ποιά η χημεία σου με τον Δημήτρη Βασιλάκη και τι θα μας παρουσιάσετε στην Πάτρα στο «Jazz+Πράξεις»;

Ο Δημήτρης Βασιλάκης είναι από εκείνους τους μουσικούς της τζαζ που παραμερίζει την ακαδημαϊκή της υπόσταση και επισημαίνει την ουσιαστική της, κατά τα την άποψή μου, την έννοια του παιχνιδιού. Με τον Δημήτρη νιώθω σαν να παίρνουμε μία λευκή κόλλα χαρτί και κάθε φορά να τη ζωγραφίζουμε με τελείως διαφορετικά σχέδια. Οι ιδέες προκύπτουν αυθόρμητα, αβίαστα, με ένα φινάλε να μας εκπλήσσει κάθε φορά, ανάλογα με την πορεία της διαδρομής που έχουμε ακολουθήσει. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, θα σας παρουσιάσουμε κομμάτια από την προσωπική δισκογραφία του Δημήτρη Βασιλάκη, αγαπημένα standards, καθώς επίσης και κομμάτια από τον πρώτο προσωπικό μου δίσκο, που πρόκειται να κυκλοφορήσει σε λίγο καιρό. Να αναφερθώ φυσικά και στους δύο εξαιρετικούς μουσικούς, στον Μάνο Σαριδάκη στο πιάνο και τον Πάνο Τζινιόλη στα τύμπανα, που θα είναι μαζί μας στο «Jazz+Πράξεις» στην Πάτρα.

4.Ποιά είναι η αγαπημένη σου εποχή στο χώρο του τραγουδιού και ποια η σχέση σου με την τζαζ μέσα από το τραγούδι;

Έχω μία ιδιαίτερη συμπάθεια στις πρώτες δεκαετίες του 20^ου αιώνα στο χώρο του τραγουδιού. Θεωρώ ότι λόγω των ιδιαίτερα καταπιεστικών κοινωνικών συνθηκών, η εκφραστική εξωτερίκευση των συναισθημάτων της εποχής γινόταν μέσα από απίστευτα εμπνευσμένες μελωδίες, πονεμένους στίχους, ειλικρινείς εξομολογήσεις. Τραγουδώντας μελωδίες, ερμηνεύοντας στίχους και παίζοντας με του ρυθμούς της τζαζ, βιώνω ένα μουσικό είδος που, αντίστοιχα με το ρεμπέτικο της Ελλάδας, με μεταφέρει σε μια άλλη εποχή, που την ζω κατά κάποιο τρόπο παράλληλα με την σημερινή.

5.Τραγούδι είναι μουσική και στίχος, σε μια πολύ χοντρική εκτίμηση. Εσύ ως τραγουδίστρια και ως μουσικός πώς προσεγγίζεις τις δυο αυτές συνιστώσες, κατά πολλούς αλληλένδετες μεταξύ τους;

Ομολογώ ότι στα πρώτα χρόνια που ξεκίνησα να τραγουδάω, λειτουργούσε πολύ περισσότερο η ιδιότητα του μουσικού, και όχι της τραγουδίστριας, με αποτέλεσμα το επίκεντρο του ενδιαφέροντός μου να εστιάζεται στη μουσική, σε βάρος των στίχων. Μεγαλώνοντας, και κατανοώντας ότι η έννοια των στίχων είναι αυτή που πολλές φορές θα καθορίσει και θα οριοθετήσει την απαιτούμενη φωνητική τεχνική, κινήθηκα με έναν τρόπο όπου προσπαθώ να αναδείξω την έννοια των στίχων, μέσα σε μουσικά πλαίσια βέβαια που δεν κάνω εκπτώσεις στην έκφραση της μουσικής μου αλήθειας.

6.Έχεις ωστόσο και σχέση και με το θέατρο. Ποιος πιστεύεις ότι είναι ο ρόλος της σκηνικής παρουσίας και της θεατρικότητας στη σκηνή κατά τη διάρκεια μιας συναυλίας;

Βάσει της λογικής ότι ο κόσμος επιλέγει να παρακολουθήσει έναν καλλιτέχνη σε μία συναυλία, πέρα από το να αρκεστεί στο να ακούσει τον δίσκο του, σκέφτομαι ότι ο ρόλος της σκηνικής παρουσίας είναι καταλυτικός. Μέσα από την ερασιτεχνική μου ενασχόληση με το θέατρο, έμαθα να αντιμετωπίζω από πολύ μικρή κάθε τραγούδι ως έναν ρόλο, στον οποίο οφείλω να χρησιμοποιήσω κάθε εκφραστικό μέσο που διαθέτω, προκειμένου να κάνω κατανοητό το νόημά του στον κόσμο. Έτσι η θεατρικότητα, σε συνδυασμό με τη μουσική και ερμηνευτική προσέγγιση, συνιστούν μία total καλλιτεχνική παρουσίαση μιας συναυλίας, γεγονός που αναμένεται και εκτιμάται πολύ περισσότερο από το σημερινό κοινό.

7.Ποιά θεωρείς πρέπει να είναι η ισορροπία φυσικού χαρίσματος-ταλέντου και διαρκούς μελέτης-εξάσκησης πάνω στο τραγούδι; Νομίζεις ότι κάτι από τα δύο υπερτερεί;

Ως καθηγήτρια φωνητικής υποστηρίζω ότι η διαρκής μελέτη και εξάσκηση μπορεί να επιφέρει αποτελέσματα που δε μπορεί να φανταστεί ακόμα και ο ίδιος ο δάσκαλος. Ως καλλιτέχνης όμως θα ήθελα να επισημάνω μια αγαπημένη μου φράση, από τα πρώτα βήματα της καλλιτεχνικής μου πορείας. Χωρίς την προίκα του ταλέντου, «θα παίζεις πάντα ως αναπληρωματικός». Συνδυάζοντας λοιπόν τις δύο μου ιδιότητες, θα συνόψιζα τις απόψεις μου στο ότι ένα χάρισμα είναι η εναρκτήριος ώθηση για να ξεκινήσει κάποιος ασταμάτητη μελέτη!

8.Τι είναι για σένα προσωπική έκφραση και τι συνεργασία με τους άλλους πάνω στη σκηνή;

Οι δύο αυτές συνθήκες, δηλαδή η προσωπική έκφραση και η συνεργασία με τους άλλους μουσικούς στη σκηνή, φλερτάρουν πολύ με την έννοια της ελευθερίας. Την ελευθερία του να εκφράσεις τον ψυχοσυναισθηματικό σου κόσμο, στο βαθμό που θα σεβαστείς παράλληλα την ίδια ανάγκη που εκείνη τη στιγμή εκφράζουν οι συμπαίκτες σου. Κι εδώ η έννοια της χημείας καθορίζει συνεργασίες που, όταν η συνταγή της απόλυτης ισορροπίας πετυχαίνει, έρχονται να μείνουν.

9.Ποιά νομίζεις ότι μπορεί να είναι σήμερα τα όρια της τζαζ και πώς μπορούμε να βρούμε την τζαζ σε άλλους χώρους;

Νομίζω ότι κάποια δομικά μουσικά στοιχεία της τζαζ, όπως είναι ο ρυθμός και η αρμονία, έχουν ξεπεράσει τα τελευταία χρόνια τα πλαίσια που έχουν καθοριστεί από το ίδιο το είδος και είναι δυνατόν να συναντηθούν και σε άλλα είδη. Νιώθω ότι ο κόσμος εγκαταλείπει σιγά σιγά την άποψη ότι η τζαζ είναι ένα μουσικό είδος, προορισμένο για συγκεκριμένες συνθήκες και συγκεκριμένο κοινό, αντιμετωπίζοντάς την με μεγαλύτερη οικειότητα. Έτσι, ακόμα και στην ελληνική ποπ, σε διασκευές ρεμπέτικων κ.α. ανιχνεύονται μουσικά στοιχεία προερχόμενα καθαρά από τον χώρο της τζαζ.

10.Bρίσκεσαι λίγο πριν την κυκλοφορία του πρώτου σου δίσκου. Τι θα έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε σε αυτό;

Στον πρώτο μου δίσκο θα ακούσετε δικές μου διασκευές παραδοσιακών τραγουδιών από διάφορα μέρη της Ελλάδας, με μία τζαζ οπτική. Στην πραγματικότητα, καταθέτω την συνάντηση δύο ετερόκλητων φαινομενικά μουσικών ειδών, της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής και της τζαζ, όπως εγώ αντιλήφθηκα και ερμήνευσα. Στο δίσκο αυτό, έρχονται να με υποστηρίξουν δύο εξαιρετικά ταλαντούχοι μουσικοί και συνεργάτες, ο Απόστολος Καλτσάς στο ηλεκτρικό μπάσο και ο Τάσος Πέππας στα τύμπανα. Παράλληλα, μεγάλη τιμή μου κάνουν οι συμμετοχές σπουδαίων μουσικών από διαφορετικούς μουσικούς χώρους, τους οποίους σας αφήνω για έκπληξη.

11.Αν σου έλεγα να επιλέξεις μια μόνο στιγμή ή στιγμιότυπο από την μέχρι σήμερα καριέρα σου, ποια θα πρότασες και για ποιο λόγο;

Μου έρχεται στο μυαλό μια εικόνα από τις πρώτες συναυλίες που συμμετείχα στη ζωή μου. Στο Φαράγγι Ξηροποτάμου Δράμας, που αποτελεί τα τελευταία χρόνια έναν από τους αγαπημένους προορισμούς πολλών καλλιτεχνών, λόγω της μυσταγωγικής συνθήκης που προκαλεί. Εκεί, παίζοντας με το πρώτο μου γκρουπ, αποτελούμενο από αγαπημένους φίλους και μουσικούς, πρωτόνιωσα την καλλιτεχνική μου επικοινωνία με τον κόσμο, και συνειδητοποίησα ότι η αφοσίωσή μου στη μουσική είναι μονόδρομος!

*H Σάσα Παπαλάμπρου γεννήθηκε στη Δράμα. Από την παιδική της ηλικία έκανε μαθήματα κλασικού πιάνου και λοιπών θεωρητικών μαθημάτων. Πήρε το πτυχίο Αρμονίας, με βαθμό άριστα παμψηφεί. Σπούδασε στο τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου της Κέρκυρας, κάνοντας παράλληλα μαθήματα κλασικής φωνητικής. Έκανε εξειδικευμένες σπουδές πάνω στο jazz τραγούδι, παρακολουθώντας πολυάριθμα σεμινάρια, καθώς επίσης και στο jazz πιάνο. Πήρε το 2ο βραβείο τραγουδιού, σε πανευρωπαϊκό διαγωνισμό της Βουλγαρίας, την άνοιξη του 2003, με πρόταση συνεργασίας από το Bulgarian National Radio. Έχει συμμετάσχει στο jazz festival Θεσσαλονίκης 2008, στη μουσική σκηνή Μύλου, σε συνεργασία με τον μπασίστα Δημήτρη Γουμπερίτση, καθώς και στη δισκογραφική συλλογή Jazz Society 2008/09, με το κομμάτι τους “Moments without you”. Συνεργάστηκε με τη θεατρική ομάδα «Τσιριτσάντσουλες» ως ηθοποιός και μουσικός, στα πλαίσια της παιδικής παράστασης «Μεθαύριο» από το 2009 έως σήμερα, με εμφανίσεις στο φεστιβάλ Νάξου και Ρίου, στα θέατρα «Φούρνος» και «Altera Pars». Επιμελήθηκε την ενορχήστρωση των μουσικοθεατρικών παραστάσεων του συνθέτη Νίκου Κολλάρου «Ανεμιστήρας» και «Πορτραίτο» (2009-10) και «Mona Lisa» (2012) , και συμμετείχε ως τραγουδίστρια, ηθοποιός, πιανίστα, και ακορντεονίστα. Το 2011, συμμετείχε ως performer στην μουσική παράσταση του συνθέτη Κώστα Δημουλέα «Cold Blooded Blue», στο Ίδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης». Έχει εμφανιστεί σε γνωστές μουσικές σκηνές και piano bars Αθήνας, Θεσσαλονίκης και λοιπών πόλεων, όπως στο Τρένο στο Ρουφ , Παράφωνο, Μπαράκι του Βασίλη, Ιανό, Gazarte, Άλεκτον, Πυρήνα, Φαίδρα, Metropolis, Black Duck, Καφεθέατρο, Nixon, Faust, Δεκαεπτά, Απανεμιά, καθώς και έχει συμπράξει με σπουδαίους jazz μουσικούς, όπως τους Δημήτρη Βασιλάκη, Βασίλη Ρακόπουλο, Εμμανουήλ Σαριδάκη, Τηλέμαχο Μούσα κ.ά. Έχει πολλές συμμετοχές σε πλήθος συναυλιών ξένου και ελληνικού ρεπερτορίου σε όλη την Ελλάδα, όπως για παράδειγμα στο φεστιβάλ Παγκόσμιας Ημέρας κατά των Ναρκωτικών 2012 που διοργάνωσε η Τεχνόπολις του Δήμου Αθηναίων, στην συναυλία της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών «Αποστολή» στο ΟΑΚΑ 2012 με παρουσία πολλών γνωστών καλλιτεχνών και στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης τον Δεκέμβριο 2013. Έχει κάνει πολλαπλές εμφανίσεις στην τηλεοπτική εκπομπή της ΕΡΤ «Στην υγειά μας» του Σπύρου Παπαδόπουλου.