Πατρινός φοιτητής στην Αθήνα: Οι γονείς μου πληρώνουν ενοίκια για ένα εξάμηνο που έχει χαθεί...

Εννιά το πρωί, οδός Σίνα, μεταξύ Σόλωνος και Ακαδημίας: κοντά στην κλειδωμένη είσοδο της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, καθηγητές που ήλπιζαν να διδάξουν και φοιτητές που ήλπιζαν να διδαχθούν συνομιλούν με απεργούς διοικητικούς υπαλλήλους και φοιτητές που τους υποστηρίζουν, οι οποίοι μπλοκάρουν τον δρόμο.

Η Βανέσα Πεντογάλη, εργαζόμενη (υπό απόλυση) στην υπηρεσία κεντρικού πρωτοκόλλου και μέλος της απεργιακής επιτροπής του πανεπιστημίου, ασκεί δριμεία κριτική στα κριτήρια της αξιολόγησης, στην κατάργηση συγκεκριμένων κατηγοριών υπαλλήλων (φύλαξη) και τη δραστική συρρίκνωση άλλων (βιβλιοθηκονόμοι), μιλάει για τους κινδύνους ιδιωτικοποίησης και επιβολής διδάκτρων.

«Αυτό σας δίνει δικαίωμα να κλείνετε τις πόρτες του πανεπιστημίου; Να κρατάτε ομήρους τους φοιτητές;» ρωτάει μία μητέρα φοιτητή. Η εκπρόσωπος των υπαλλήλων την ψέγει για «αναπαραγωγή των καναλιών». Αλλος εκπρόσωπος των απεργών αναφέρεται στους φοιτητές από την επαρχία, που «έχουν πάει σπίτι τους και έρχονται στην Αθήνα μόνο για τις εξετάσεις», εξαιτίας των περικοπών στις παροχές. «Σε ένα χρόνο που θα διαγράφουν το παιδί σας από το πανεπιστήμιο, θα μας θυμηθείτε», λέει στη μητέρα. «Αφήστε να εγγραφεί πρώτα και βλέπουμε», απαντά εκείνη, όπως γράφει στην Καθημερινή ο Γιάννης Παλαιολόγου.

Ο Νίκος Αλιβιζάτος, ο γνωστός καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, απευθύνεται στους φοιτητές: «Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να μην υποβαθμιστεί το πτυχίο σας, να μείνουν όσοι διοικητικοί χρειάζονται. Εχουμε περάσει πιο δύσκολες στιγμές μαζί, παιδιά, και θα τα καταφέρουμε και τώρα». Οι απεργοί και οι αλληλέγγυοι φοιτητές τού θυμίζουν την πρόσφατη (αμφιλεγόμενη) εκτίμηση των πρυτανικών αρχών, βάσει των οποίων το ΕΚΠΑ όχι μόνο δεν έχει περιθώριο να απολέσει 498 διοικητικούς, αλλά αντιθέτως πρέπει να προσλάβει τόσους και περισσότερους νέους υπαλλήλους. Η συζήτηση πηγαίνει στο Μνημόνιο, στις ρουσφετολογικές προσλήψεις, στην αμεροληψία της Δικαιοσύνης. Η ένταση ανεβαίνει, οι καθηγητές κατηγορούνται ότι παίζουν το παιχνίδι του υπουργείου. Αγανακτισμένες φωνές καλύπτουν η μία την άλλη, ώσπου κάποιος τούς ηρεμεί: «Παιδιά, όχι όλοι μαζί».

Στο ιδιότυπο αυτό υπαίθριο debate, δεν είναι όλοι οι παρόντες φοιτητές στο πλευρό των απεργών. Ο Φαίδων Βαρέσης, τεταρτοετής της Νομικής, παρεμβαίνει αναφερόμενος στην πρόταση των 18 μελών της ακαδημαϊκής ηγεσίας του ΕΚΠΑ για τη διαθεσιμότητα και ζητεί να μάθει τι απέγινε. Σημειώνει επίσης ότι κατάγεται από την Πάτρα και πως οι γονείς του πληρώνουν ενοίκιο για να ζει στην Αθήνα, ενώ δεν μπορεί να παρακολουθήσει μαθήματα. «Το έχω πάρει απόφαση ότι έχει χαθεί το εξάμηνο», δηλώνει στην Καθημερινή ο φοιτητής, κάτι που θα έχει συνέπεια την αναβολή των μεταπτυχιακών του σπουδών. Ο Βαρέσης επιρρίπτει το μεγαλύτερο μέρος των ευθυνών στον πρύτανη, που «υπηρετεί συγκεκριμένη πολιτική ατζέντα αντί να λειτουργεί προς το συμφέρον των φοιτητών».

Στην αντίπερα όχθη, η Α., τριτοετής της Νομικής, χαρακτηρίζει την απεργία «δίκαιη» και επιμένει ότι πρέπει να συνεχιστεί έως ότου ενδώσει το υπουργείο: «Το τίμημα αν περάσουν αυτά τα μέτρα θα είναι πολύ μεγαλύτερο από ένα χαμένο εξάμηνο». Ο Κωνσταντίνος Μπάσιος, υπάλληλος με εμπειρία 17 ετών στο εργαστήριο πολιτικής επικοινωνίας του ΕΚΠΑ, εκφράζει την πεποίθηση πως «ο περισσότερος κόσμος αντιλαμβάνεται ότι δεν πρόκειται περί συντεχνιακών αιτημάτων, αλλά ότι κάτι σοβαρό συμβαίνει στα πανεπιστήμια». Η κυβέρνηση, πάντως, δεν δείχνει σημάδια συμβιβαστικής διάθεσης και ο χρόνος πιέζει. Αν δεν βρεθεί λύση άμεσα, η επόμενη συνάντηση έξω από τη Νομική μπορεί να μην εξελιχθεί τόσο ειρηνικά.