Το επίκαιρο κοινωνικό φιλμ "Ο Εχθρός μου" του Γιώργου Τσεμπερόπουλου με τον Μανόλη Μαυροματάκη, από σήμερα και στις αίθουσες της Πάτρας

Είχε κοντά 12 χρόνια να γυρίσει νέα ταινία αν και η τελευταία του δημιουργία, η τρυφερή «Πίσω Πόρτα» με τους Χάρη Σώζο, Κωνσταντίνο Παπαδημητρίου και Μαρία Σολωμού είχε αρέσει και είχε πάρει καλές κριτικές.

Ο γνωστός σκηνοθέτης Γιώργος Τσεμπερόπουλος που έχει σπουδάσει στο λος Άντζελες και μας έχει χαρίσει ορισμένες από τις πιο ιδιαίτερες και επιτυχημένες ταινίες των τελευταίων τριάντα χρόνια όπως το κοινωνικοερωτικό φιλμ «Οι Απέναντι» με την Μπέτυ Λιβανού και τον Άρη Ρέτσο το 1981, την τολμηρή «Μανία» το 1985 και το «Άντε γεια» με τον Άλκη Κούρκουλο, την Καίτη Παπανίκα και τη Βάνα Μπάρμπα το 1991, επέστρεψε με το φιλμ «Ο Εχθρός μου» που διανέμεται στις αίθουσες από την Odeon και προβάλλεται από σήμερα 14 Νοεμβρίου 2013 στους κινηματογράφους και στην Πάτρα, στα Ster cinemas, στη Βέσο Μάρε.

Μάλιστα θα λέγαμε ότι είναι παρήγορο το γεγονός ότι η συγκεκριμένη Ελληνική ταινία ήρθε στην Πάτρα μιας και η βραβευμένη στο Φεστιβάλ της Βενετίας «Miss Violence» του Αλέξανδρου Αβρανά που ήδη παίζεται σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη από τις 7 Νοεμβρίου και έχει ήδη κόψει πάνω από 4.000 εισιτήρια, δεν έχει έρθει για προβολή στην Πάτρα.

«Ο Εχθρός μου» είναι μια ταινία φτιαγμένη για να δοκιμάσει την ανοχή και την αντοχή του θεατή, με μια ιστορία απόλυτα σημερινή, διαχρονική και σε κάθε περίπτωση σκληρή όσο η ζωή στην Αθήνα εν έτει 2013.

Ο 48χρονος Κώστας Στασινός, ιδιοκτήτης γεωπονικού ανθοπωλείου, ζει μια συνηθισμένη ζωή με τη γυναίκα του Ράνια, τον 17χρονο γιο του Ανδρέα στην τελευταία τάξη του Λυκείου, και τη 14χρονη κόρη του Λουίζα. Προοδευτικός και αμετανόητα ιδεολόγος από τα φοιτητικά του χρόνια στη Γεωπονική, έχει εμφυσήσει στα παιδιά του τις αξίες με τις οποίες ανδρώθηκε. Η λεηλασία του σπιτιού του από μια συμμορία θα ανατρέψει ολοκληρωτικά την οικογενειακή ηρεμία, φέρνοντας βίαια στην καθημερινότητά της το παλιό κυνηγετικό όπλο του πατέρα του. Έχει τη δύναμη η οικογένεια να επουλώσει τις πληγές της και να γυρίσει σελίδα;

Στην ταινία παίζουν αξιόλογοι ηθοποιοί όπως ο Μανόλης Μαυροματάκης, η Μαρία Ζορμπά, Γιώργος Γάλλος, Θανάσης Παπαγεωργίου, Αριάδνη Καβαλιέρου, Ηλίας Μουλάς, Vesela Kazakova, Tudor Chirila και ο Αντώνης Καρυστινός.

Το υποδειγματικά δομημένο σενάριο του «Εχθρού μου», έχει γράψει ο Γιάννης Τσίρος («Το Φως που Σβήνει», «Άπνοια»).

Η ταινία έχει ήδη προβληθεί στο 19^ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας – Νύχτες Πρεμιέρας και στο φετινό Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Λονδίνου ενώ η επίσημη πρεμιέρα του έλαβε χώρα την περασμένη Δευτέρα στο Odeon Cosmopolis, στην Αθήνα.

Ο Γιώργος Τσεμπερόπουλος όπως σημειώνει το σάιτ flix.gr υπήρξε ανέκαθεν ένας σκηνοθέτης ταινιών για το κοινό, δημιουργός ενός καλοφτιαγμένου στιβαρού σινεμά που ενδιαφερόταν εξίσου για τις κινηματογραφικές αρετές, όσο και για την σχέση του με τον θεατή. Η επιστροφή του τώρα με τον «Eχθρό μου», τον βρίσκει σε ένα εντελώς διαφορετικό τοπίο που έχει διαμορφωθεί στο ελληνικό σινεμά.

Το δικό του σινεμά πάντως παραμένει το ίδιο «επικοινωνιακό», άμεσο και καλοφτιαγμένο, ακόμη κι αν αυτή τη φορά δείχνει λίγο περισσότερο πολιτικό, αιχμηρό, οργισμένο. Ο «Εχθρός μου» θα μπορούσε να είναι βγαλμένος από τις σελίδες των εφημερίδων, αλλά στην πραγματικότητα μοιάζει να εκπορεύεται από την αμηχανία και τον διχασμό όλων μας απέναντι σε διλήμματα που ευχόμαστε να μην αντιμετωπίσουμε ποτέ.

Όπως γράφει το flix.gr, ο ήρωάς του είναι ο μέσος εμείς, ένας «καλός άνθρωπος», ένας ήσυχος μεσήλικας, προοδευτικός όσο η κοινωνική θέση και η κατάστασή του του επιτρέπει, οικογενειάρχης με ανοιχτό μυαλό και θετική διάθεση. Τι συμβαίνει όμως όταν βρίσκεται απέναντι στο πρόσωπο της τραγωδίας; Όταν οι ελάχιστες βεβαιότητες που είχε καταρρέουν; Όταν τα δομικά υλικά της ζωής του, η ασφάλεια, η οικογενειακή συνοχή, εξαφανίζονται;

Το φιλμ του Τσεμπερόπουλου μοιάζει να διερωτάται μαζί με τον ήρωά του, στέλνοντάς τον σε ένα καθοδικό ταξίδι προς το σκοτάδι που όλοι κρύβουμε εντός μας, δοκιμάζοντας να ανακαλύψει τα όρια της κοινωνικά καθορισμένης συμπεριφοράς μας και το σημείο στο οποίο κάτι άλλο, πιο επικίνδυνο ξυπνά. Και μέσα από το ταξίδι του δικού του ήρωα, μας προκαλεί να αναρωτηθούμε κι εμείς και πετυχαίνει να μας βάλει στη θέση του με τρόπο διακριτικό, μα απόλυτα ασφυκτικό.

Ο «Εχθρός μου» λειτουργεί την ίδια στιγμή σαν θρίλερ, σαν αντανάκλαση μιας κοινωνικής πραγματικότητας που αντιμετωπίζουμε όλοι, μα και σαν καθρέφτης πραγμάτων, σκέψεων ιδεών που η καθώς πρέπει ανατροφή, η πολιτική ορθότητα, η θέση και η μόρφωσή μας δεν μας επιτρέπει καν να αναγνωρίσουμε την ύπαρξή τους.

Μα πως μπορείς να πολεμήσεις ή να αντισταθείς σε κάτι όταν δεν μπορείς καν να το κοιτάξεις στα μάτια; Βλέποντας την ταινία του Τσεμπερόπουλου θα έρθεις θέλοντας ή μη αντιμέτωπος με αυτόν τον εχθρό που καλώς ή κακώς κοιμάται μέσα στην πιο βαθιά σπηλιά του πυρήνα του εαυτού σου και θα αναγκαστείς να σκεφτείς τις θα έκανες αν κάποτε ξυπνούσε.

Με την βοήθεια των ηθοποιών του και ιδίως την ερμηνεία του Μανόλη Μαυροματάκη που μοιάζει ιδανικός στον ρόλο του ανθρώπου της «διπλανής πόρτας» (έστω κι αν κάποιες στιγμές δεν αποφεύγει την υπερβολή) κατορθώνει να μιλήσει με ευφυή κι άμεσο τρόπο για πράγματα που δεν μοιάζουν «επείγοντα», μα που καλώς ή κακώς μας αφορούν όλους. Και που βλέποντας τον τρόπο που αλλάζουν την Ελλάδα γύρω μας (τους ανθρώπους της «διπλανής πόρτας»), μοιάζει απαραίτητο να τα αναλογιστούμε.