Και Πατρινοί έδωσαν το παρών
Περίπου 4.000 θεατές παρακολούθησαν χθες την παράσταση Τρωάδες από το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας στο Αρχαίο Θεάτρο της Επιδάυρου. Η παράσταση επαναλαμβάνεται και απόψε και εκτιμάται ότι οι θεατές θα αγγίξουν τους 5.000.
Παρόντες στη χθεσινή παράσταση ήταν μεταξύ άλλων ο βουλευτής και γνωστός Εργατολόγος Αλέξης Μητρόπουλος, ηΖωή Καζαζάκη από το ΥΠΠΟ, ο Γιώργος Λούκος Καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, οι ηθοποιοί Γωγώ Μπρέμπου και Βίκυ Βολιώτη, ο σκηνοθέτης Στάθης Λιβαθινός, η Πρόεδρος του Δ.Σ. του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας Νανά Πατρώνη, ο Νίκος Μακρής, ο Βαγγέλης Πολίτης, η Μαριάννα Στμαματιάδου, ο Πέτρος Ψωμάς, ο Κώστας Τρίγγος κ.α.
Από την Πάτρα την παράσταση παρακολούθησαν περίπου 80 άτομα.
Οι Τρωάδες απηχούν, όχι τον πόλεμο ή την ήττα, αλλά την υπέρβαση παντός ορίου στη διαχείριση κρίσεων εκ μέρους των "διαχειριστών", δηλαδή των νικητών. Η ιστορία αναπτύσσεται στη «νεκρή ζώνη» μεταξύ μιας κατάκτησης και ενός ολοκληρωτικού αφανισμού και κλείνει με την εξάλειψη της προοπτικής των ηττημένων και την απαρχή της καταστροφής των νικητών, εντέλει την έναρξη μιας νέας εποχής που προκαλεί δέος και δεν υπόσχεται τίποτα.
Σε αυτή την σύγχρονη πρόταση του Θοδωρή Αμπαζή αξιοποιείται η μουσικότητα του λόγου και η δομή της Τραγωδίας με την σύμπραξητριάντα-δύο μουσικών και δεκαπέντε ηθοποιών.
Συντελεστές:
Μετάφραση: Έλσα Ανδριανού
Σκηνοθεσία: Θοδωρής Αμπαζής
Σκηνικό-κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου
Μουσική: Θοδωρής Αμπαζής
Χορογραφία- Κίνηση: Ζωή Χατζηαντωνίου
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Επεξεργασία Μουσικού υλικού: Μιχάλης Παπαπέτρου
Βοηθοί Σκηνοθέτη: Ελεάννα Τσίχλη και Κύνθια Βουκουβαλίδου
Βοηθός Σκηνογράφου: Τίνα Τζόκα
Βοηθός Μουσικού: Μιχάλης Παπαπέτρου.
∆ιανομή:
Εκάβη: Άννα Κοκκίνου
Ελένη: Κατερίνα ∆ιδασκάλου
Αθηνά: Κόρα Καρβούνη
Ανδρομάχη: ∆ανάη Σαριδάκη
Κασσάνδρα: Τζωρτζίνα ∆αλιάνη
Μενέλαος: Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης
Ταλθύβιος: Απόστολος Πελεκάνος
Ποσειδώνας (φωνή): Μιχαήλ Μαρμαρινός
Χορός:
Κέλυ Γιακουμάκη
Αναστασία Κατσιναβάκη
Κατερίνα Λάττα
Φιλιώ Λούβαρη
Μαρία Παρασύρη
Ελίνα Ρίζου
Αντιγόνη Φρυδά
Συμμετέχει ο Γιώργος Ζυγούρης
Δημήτρης Χουντής: Σοπράνο-Σαξόφωνο
Ορχήστρα Νυκτών Εγχόρδων Δήμου Πατρέων «Θανάσης Τσιπινάκης»
Βάγια Ζεππάτου: Υπεύθυνη Ορχήστρας
Πρώτα Μαντολίνα:
Βάγια Ζεππάτου, Φώτης Παπαντωνίου, Παναγιώτης Ρουσσέας, Κωνσταντίνα Βασιλοπούλου, Δήμητρα Περδίκη, Δήμητρα Αψόμωτου.
Δεύτερα Μαντολίνα:
Δάφνη Ζουρνατζή, Μαρία Καζαντζίδη, Παναγιώτα Λουκοπούλου, Ανδριάνα Αγγελοπούλου, Περικλής Σιούντας, Χριστίνα Αντωνοπούλου, Γιάννης Γιαννόπουλος.
Μαντόλες:
Ελένη Λάππα, Δήμητρα Τουλιάτου, Νικόλας Φωτόπουλος, Αλέξης Ορφανός.
Κιθάρες:
Βασίλης Πουρνιάς, Έλενα Τζουφέτα, Αγγελική Πανίτσα, ΚυριάκοςΖαφειρόπουλος, Γαβριέλα Βασιλοπούλου, Ανδρόνικος Καραμπέρης, Γιώργος Βασιλόπουλος, Στέλλα Μπαλή, Κωνσταντίνος Λοτσάρης.
Κόντρα Μπάσο:
Βιλέν Καραπετιάν.
*Η παράσταση ήδη παίχθηκε με επιτυχία για 9 ημέρες στην Πάτρα, στο χώρο του Κάστρου το τελευταίο δεκαήμερο του Ιουλίου ενώ τον Σεπτέμβρη επίκειται να παιχθεί και στο Ηρώδειο.
Σημείωμα Θοδωρή Αμπαζή
Τρωάδες - Η ένδοξη άλωση
«Πάνω. Σήκωσε το κεφάλι. Όρθωσε το λαιμό». Αυτά είναι τα πρώτα λόγια της Εκάβης στις Τρωάδες του Ευριπίδη (στη μετάφραση της Έλσας Ανδριανού). Λόγια που αφυπνίζουν, κινητοποιούν αυθαδιάζουν, λόγια άρρηκτα συνδεδεμένα με την ιστορία μας, τον χαρακτήρα και την ιδιοσυγκρασία μας. Λόγια που ξεχνάμε ή προσπαθούν να μας κάνουν να ξεχάσουμε. Και αν οι εκάστοτε εξουσιαστές εξολοθρεύουν τις Κασσάνδρες, τις Ανδρομάχες και τους Αστυάνακτές μας, αυτό που δεν μπορούν να εξολοθρεύσουν είναι την Εκάβη μέσα μας. Τη βασίλισσα -παρελθόν μας, που τρέφει τους αγώνες μας και χλευάζει την υποταγή μας.
Τα δεινά των Τρωάδων, αποτέλεσμα του αχαλίνωτου μένους των εξουσιαστών, του πάθους της απόλυτης κυριαρχίας και του φόβου της απώλειάς της, είναι αναγνωρίσιμα στην ιστορία του ανθρώπινου είδους μέχρι σήμερα. Ο Ευριπίδης επιλέγει να μιλήσει για την «επόμενη μέρα» του πολέμου, όταν τα αίσχη δεν καλύπτονται από το πέπλο της σύγκρουσης, όταν τα δεδομένα εξαφανίζονται και όλα είναι πιθανά. Η αποχώρηση των Θεών στην αρχή του έργου στερεί την ελπίδα κάποιας «από μηχανής» λυτρωτικής εμφάνισης. «Έργα των ζωντανών» λοιπόν, που μόνοι τους πλέον σηκώνουν το βάρος της ευθύνης των πράξεών τους.
Η παράσταση υπηρετεί το κείμενο αξιοποιώντας μουσικά όλα τα υλικά της τραγωδίας. Ακολουθεί τη δομή του έργου και προτείνει νέους τρόπους σκηνικής εκφοράς με κυρίαρχη τη μουσική. Θα μπορούσε κανείς να μιλήσει για ένα συμφωνικό έργο ενορχηστρωμένο για μαντολίνα, κιθάρες, κόντρα μπάσσο, σαξόφωνο, λυρικές φωνές, ομιλίες, κινήσεις σωμάτων και χειρονομίες. Κάθε σκηνή είναι μια συνολική σύνθεση όλων των στοιχείων με στόχο να προβληθεί πολυσήμαντα η δραματουργία.
Η μουσική δεν ταυτίζεται με κάποιο μουσικό είδος αλλά εμπεριέχει παραδοσιακά -ελληνικά και ξένα- στοιχεία μέχρι μπαρόκ, μίνιμαλ και τζαζ. Συνειδητά αποφεύγεται η ταύτιση με ένα είδος, αν και τα νυκτά έγχορδα δίνουν μια χροιά αρχαίων χρόνων, όχι απαραίτητα ελληνική.
Ως συνθέτης και σκηνοθέτης της παράστασης είχα την απόλυτη επιλογή των εκφραστικών μέσων, άρα και τον έλεγχο της συνολικής σύνθεσης.
Είμαι ευγνώμων σε όλους τους συνεργάτες μου, το προσωπικό του θεάτρου και κυρίως στους ηθοποιούς και τα μέλη της Ορχήστρας Νυκτών Εγχόρδων για την πίστη τους σ' αυτήν την προσπάθεια.
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr