"Ακουαρέλλες & μολύβια" αό την αίθουσα τέχνης "Παλίσσανδρος"
Εγκαίνια σήμερα στο Ιντεάλ σε συνεργασία με την αίθουσα τέχνης "Παλίσσανδρος" για την αναδρομική έκθεση ζωγραφικής του Δημήτρη Βάσσου με τίτλο "Ακουαρέλλες & μολύβια". Η έκθεση θα διαρκέσει έως Σάββατο 15 Μαΐου και έχει ελεύεθρη είσοδο για το κοινό.
Η καλλιτέχνης σημειώνει στο βιογραφικό του:
"Γεννήθηκα στην Άρτα το 1951.
Από μαθητής ήθελα να γίνω ζωγράφος στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών ή Αρχιτέκτονας και γι’ αυτό παρακολούθησα αρκετά μαθήματα σχεδίου. Τελικά συμβιβάζοντας ( ! ) τα δύο παραπάνω έγινα Κτηνίατρος M. Sc. και Ph. D.
Kαι επειδή η αγάπη δεν ξεχνιέται ποτέ, από φοιτητής πέρασα ατέλειωτες μέρες διαβάζοντας για την τέχνη και συχνάζοντας σε γκαλερί και ατελιέ ζωγράφων επωνύμων και μη, βλέποντας, ακούγοντας, ρωτώντας, συζητώντας και μαθαίνοντας όμορφα μυστικά γεμάτα μαγεία. Έτσι έκανα τη ζωγραφική χόμπυ μου.
Έχω δείξει δουλειά μου σε 4 ομαδικές και 1 ατομική έκθεση με κριτικές ενθαρρυντικές. Αλλά η τέχνη απαιτεί θυσίες και χρόνος δεν υπήρχε.
Έχω ακόμη ασχοληθεί με την σκηνογραφία στο ερασιτεχνικό θέατρο, σύνθεση αφισών για θεατρικά έργα και εικονογράφηση βιβλίων.
Με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, φιλοτέχνησα τη σημαία και το θυρεό της πόλης μου, που έκτοτε αποτελούν σύμβολά της.
Έργα μου βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές, στο Δημαρχείο της Άρτας , στο σύλλογο ΣΚΟΥΦΑ στην Άρτα και στο ΤΕΙ Ηπείρου.
Η ακουαρέλλα και το μολύβι, αντίθετα με το λάδι, που χαρακτηρίζεται από τη στιβαρότητά του, είναι τεχνικές που χρησιμοποιώ σε αυτή τη δουλειά μου εσκεμμένα, γιατί εκφράζουν το ευαίσθητο και φευγαλέο χαρακτήρα των θεμάτων αυτών.
Σκηνές σαν από θέατρο με την πόλη που φεύγει, αλλά μπαίνει στο δωμάτιό σου και επιμένει να σε πάρει μαζί της, εσωτερικά με έντονα χρώματα , όμορφα και εκφραστικά πρόσωπα που έζησες λίγες στιγμές ή και περισσότερες μαζί τους.
Κομμάτια από μνήμες προσώπων και πραγμάτων , που σου δίνουν ένα συναίσθημα πληρότητας και χαράς.
Θέματα που μου αρέσουν και αγαπώ και γι’ αυτό προσπαθώ να τα ζωγραφίσω. Η θεματολογία των πινάκων μου δεν έχει καμία σχέση με την νοσταλγία για την παλιά πόλη. ¨Όχι βέβαια. Και οι σύγχρονες πόλεις μπορούν να είναι πολύ όμορφες. Εκφράζω όμως μια θλίψη για την αλλοτρίωση και καταστροφή του ιστορικού κέντρου, που θα έπρεπε όπως σε όλες τις ευρωπαϊκές πόλεις να προστατεύεται και να αναδεικνύεται. Ίσως αποτελεί και μια πρόταση για να σωθεί ό,τι απομένει.
Στην έκθεση περιλαμβάνονται 16 ακουαρέλλες και 18 προσωπογραφίες με μολύβι.
Πολλά με επηρέασαν στη δουλειά μου . Μεταξύ άλλων και τα παρακάτω λόγια του Γιάννη Τσαρούχη: «Για μένα ένα έργο έχει τελειώσει όταν, έχει βρεθεί μέσα μας η αρμονία και ο ρυθμός στον οποίο θα μεταφραστεί ό,τι βλέπουμε και αγαπούμε. Αλλοίμονο αν ζωγραφίζαμε τα θέματά μας όπως είναι. Σκοπός μας είναι να δώσουμε κάτι πολύ πιο πραγματικό από αυτό που βλέπουμε με τα μάτια μας. Χωρίς το πάθος που συχνά ταράζει και αναστατώνει την τάξη και την οργάνωση, η ζωγραφική κινδυνεύει». (Ζυγός τεύχος 29-1977).
Μακάρι να το πέτυχα έστω και λίγο".
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr