Στ. Ιντζεγιάννης: Ο "Μώμος" έδωσε για 11η χρονιά το σύνθημα για μια ανέμελη & σημαίνουσα καρναβαλική χρονιά

Για 11η χρονιά το σχήμα «Ρεφενέ» πιστοποίησε την παρουσία του στο Καρναβάλι της Πάτρας με τη σφραγίδα του στη διοργάνωση του 11ου Φεστιβάλ σάτιρας ερασιτεχνικών θιάσων «Μώμος ο Πατρεύς» στο Πάνθεον. Το Ερασιτεχνικό Σχήμα Πάτρας «Ρεφενέ» που μάλιστα συμπλήρωσε 20 χρόνια και το πρώτο βράδυ του Φεστιβάλ, την Παρασκευή 15/2 παρουσίασε την τελευταία του παράσταση «Ω τι κουτοί κουτοί» σε σκηνοθεσία του Γιάννη Γεωργακάκη, υπήρξε ο «πατέρας» και το θεμέλιο που πάνω του στηρίζεται ο σατιρικός λόγος του Πατρινού καρναβαλιού, όπως αναφέρει σε κείμενο του ο Σταύρος Ιντζεγιάννης.

Κι αυτό έχει την ιδιαίτερη σημασία του καθώς -δυστυχώς- το Πατρινό καρναβάλι με όλες τις υπεράνθρωπες προσπάθειες του Δήμου  -Κοινωφελής Επιχείρηση Δήμου- φαίνεται να  σέρνεται έρμαιο κι αυτό των δύσκολων -οικονομικών  να μη κρυβόμαστε- συνθηκών. Ένα καρναβάλι που διασώζεται – όσο διασώζεται- από το γονιδιακό υπόβαθρο της Πατρινής κοινωνίας, όπως αναφέρει ο κ. Ιντζεγιάννης.

Το κείμενο του κ. Ιντζεγιάννη συνεχίζει ως εξής:

Οι «Ρεφενέ» με τη συμμετοχή τους έδωσαν και φέτος  -Μώμος ο Πατρεύς- για 11η χρονιά το σύνθημα για μια ανέμελη αλλά και πολλά σημαίνουσα καρναβαλική χρονιά.

Εννέα  ερασιτεχνικοί θίασοι  από διαφορετικές περιφέρειες –από τη Χαλκιδική έως την Παραμυθιά κι από εκεί στη Ρόδο -έδωσαν το παρών πιστοποιώντας ότι το σατιρικό πνεύμα  ζει σε πείσμα των αντίξοων συνθηκών. Φιλιάτες-Αριστοτέλης Χαλκιδικής- Λάρισα-Ρόδος-Ιερισσός  Χαλκιδικής –Παραμυθιά Θεσπρωτίας- Πολύγυρος Χαλκιδικής-Ιλιον Αττικής.

Εκτός συναγωνισμού λόγω εντοπιότητας το νεοσυσταθέν Πατρινό σχήμα «προΖαct»  επιβραβεύθηκαν με το άφθονο γέλιο  το αυθόρμητο χειροκρότημα και τα βραβεία του κοινού.

Δε μπορούσε φυσικά να λείπει και ο δημιουργός  σύλλογος «Ρεφενέ» που εμβόλιμα έκανε αισθητή την παρουσία του με τα απολαυστικά «ιντερμέδια» και το αμίμητο πια καστ συντελεστών (ποιόν να  πρωτοαναφέρεις) με επικεφαλής την Κατερίνα Λειβαδά, που έδεσε τις διάφορες σατιρικές παρουσίες και ξεσήκωσε  εύθυμα την πλατεία με τον Γιάννη Γεωργακάκη να ξεδιπλώνει για μια ακόμη φορά το πλούσιο σκηνοθετικό του τάλαντο.

Δεν έλειψαν τα κοινωνικά και πολιτικά θέματα –η σάτιρα ήταν ανέκαθεν η ευκαιρία να βγάλει το κοινό τα πολιτικά του  απωθημένα –ακόμη  κι αν βρίσκεται στη συμπολίτευση-  και που τροφοδοτούν το εύθυμο ύφος  καθώς και η καταπληκτική λόγω αγαπητού στο κοινό ερωτικής φάρσας  παρουσία  της «αδελφότητας Κρητών Ρόδου» με  το έργο του Νιωτάκη «Κοντζές και Διωματάρης»

Γενικά οι παρουσίες και φέτος υπήρξαν εμπνευσμένες και πιστοποίησαν ότι ο «Μώμος ο Πατρέας» αντέχει και δίνει το διαφορετικό ύφος κάθε φορά που κρατά στην πρώτη και αδιαφιλονίκητη θέση το Καρναβάλι της Πάτρας. Θα ήταν άδικο να μη συγχαρώ την κοινωφελή επιχείρηση του Δήμου της Πάτρας που καταφέρνει να κρατά -έστω και όπως το κρατά-  όρθιο ακόμη το Καρναβάλι μας. Να μη ξεχνάμε άλλωστε ότι το Ελληνικό σατιρικό πνεύμα έλαμψε στους δύσκολους καιρούς υπήρξε το φάρμακο να σταθούμε όρθιοι.