Πήγα στον Δήμο της Πάτρας να πληρώσω μια κλήση και στενοχωρήθηκα

Μια επίσκεψη στον Δήμο της Πάτρας για να πληρώσω μια κλήση, με έκανε να δω στην πράξη, αυτό που πολλοί οικονομολόγοι και κοινωνιολόγοι επισημαίνουν όλο και πιο συχνά με ανησυχία τελευταία. Παρότι η Ελλάδα έχει περάσει τα τελευταία 9-10 χρόνια μια από τις μεγαλύτερες οικονομικές κρίσεις στην ιστορία της, παρότι η πλειονότητα των πολιτών πλήρωσε πολύ σκληρά αυτή την κρίση, επί της ουσίας δεν διδαχθήκαμε τίποτα. Πίσω από τις μειώσεις μισθών, τις αυτοκτονίες, τα ελλείμματα και τα μνημόνια, κάποια πράγματα παραμένουν ίδια και απαράλλαχτα, η βασική νοοτροπία είναι πανταχού παρούσα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν μισοκρυμμένη πίσω από τον γκισέ ενός ταμείου.

Πρώτη απόπειρα να πληρώσω την κλήση έγινε την Τετάρτη 30 Μαΐου. Ημέρα απεργίας. Όπως με πληροφόρησε μια από τους 5 υπαλλήλους που βρίσκονταν πίσω από τα ταμεία, δεν μπορούσα να πληρώσω. Όταν ρώτησα γιατί κάποιος από τους πέντε υπαλλήλους, οι οποίοι κάθονταν στα γραφεία, διότι προφανώς δεν απεργούσαν, δεν με εξυπηρετούσε, μου εξήγησε ότι αυτή είναι δουλειά του ταμία…

Το κόλπο γνωστό και παλιό στις δημόσιες υπηρεσίες, εξακολουθεί να λειτουργεί μέχρι σήμερα. Δεν απεργούμε για να μην χάσουμε το ημερομίσθιο, απεργεί μόνο ο «ταμίας». Έτσι και το απεργιακό λάβαρο κρατάμε ψηλά, καθώς η δημοτική υπηρεσία δεν λειτουργεί και οι υπάλληλοι πληρώνονται και βεβαίως ο πολίτης δεν εξυπηρετείται.

Επιστρέφω παρόλα αυτά, χθες Δευτέρα για να πληρώσω την κλήση.

Πηγαίνω και πάλι στο ίδιο ταμείο, όπου αφού μου εξηγούν ότι δεν τους αρκεί η κλήση και η ταυτότητά μου (στο όνομά μου είναι το αυτοκίνητο), αλλά θέλουν επίσης και ΑΦΜ, μου δίνουν τελικά μία εκτύπωση, και με παραπέμπουν σε άλλο γραφείο σε διπλανό κτήριο όπου εκεί τελικά είναι το ταμείο!!! Όταν ρωτάω αν μπορώ να πληρώσω με κάρτα εξυπακούεται ότι η απάντηση είναι αρνητική.

Την ίδια στιγμή που ακόμη και οι περιπτεράδες υποχρεούνται να έχουν POS, ο Δήμος της Πάτρας δεν έχει. Για να είμαστε ακριβείς απέκτησε πριν από ένα μήνα, έπειτα από αλλεπάλληλα δημοσιεύματα και γκρίνια από τους πολίτες. Αλλά δεν λειτουργούν γιατί δεν έχουν ακόμη συνδεθεί. Αυτό που σε κάθε ιδιωτική επιχείρηση γίνεται μέσα σε κάποιες ώρες ή δύο μέρες το αργότερο στον Δήμο της Πάτρας δεν έχει λυθεί μέσα σε έναν μήνα και κανείς δεν ξέρει πότε...

Δήμος Πατρέων: Τα POS έφτασαν αλλά ακόμη δεν λειτουργούν! Πάνω από ένα χρόνο διήρκησε η όλη διαδικασία

Και μέχρι στιγμής η διαδικασία ήταν προταμειακή…

Η εικόνα που αντίκρισα μόλις μπήκα στην αίθουσα των ταμείων ήταν κυριολεκτικά στενάχωρη. Όχι για το ότι βλέπεις 6 υπαλλήλους πίσω από αντίστοιχα ταμεία να κοιτάζουν το κενό περιμένοντας τον πελάτη. Ούτε γιατί αυτομάτως η σκέψη σου πηγαίνει σε άλλους τομείς του Δήμου που υπάρχει έλλειψη προσωπικού, ενώ στη συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχει προφανώς περίσσευμα. Στεναχωριέσαι με την σπατάλη προσωπικού, πόρων, χρόνου, χώρου.

Οργανόγραμμα λέγεται στις κανονικές επιχειρήσεις, δεν είναι πυρηνική φυσική.

Θλίβεσαι με το ότι βλέπεις ανθρώπους στην πιο παραγωγική τους ηλικία, να κοιτάζουν τον τοίχο και να περιμένουν… Τον πελάτη; Να περάσει το οχτάωρο; Μια επόμενη πιο παραγωγική ζωή;

Η περιπέτεια όμως που λέγεται απόπειρα πληρωμής κλήσης στον Δήμο της Πάτρας δεν έχει τελειώσει.

Πλησιάζω στο πρώτο ταμείο με την κλήση και το έγγραφο που μου έχουν δώσει στο διπλανό κτήριο στο χέρι, αλλά όχι… Ούτε εδώ μπορώ να πληρώσω. Η υπάλληλος μου δίνει ένα νέο έγγραφο και μου εξηγεί ότι πρέπει να τα δώσω στον κύριο που κάθεται στο ακριβώς διπλανό ταμείο και εκεί να πληρώσω.

Κοιτάζω μία τον έναν, μια τον άλλο. Η κατάσταση είναι κωμική. Αν απλώσει το χέρι της σχεδόν τον αγγίζει. Είναι προφανές ότι η πιο ακραία μορφή γραφειοκρατίας στην συγκεκριμένη περίπτωση εξυπηρετεί τι άλλο; Το να φαίνεται ότι έχουμε όλοι κάτι να κάνουμε. Άλλος βάζει την σφραγίδα, άλλος κάνει την εκτύπωση, άλλος εισπράττει τα χρήματα και ούτω καθεξής…

Επιτέλους πληρώνω στον ταμία, αφού διπλοσφραγίσει τις εκτυπώσεις. Υπό το βλέμμα των υπολοίπων 5 υπαλλήλων.

Τους χαιρετώ όλους, ευχαριστώ και φεύγω.

Γιατί είπαμε δεν μπορούμε να πληρώσουμε με ebanking τις κλήσεις του Δήμου;

ΥΓ

Η κλήση ήταν 10 ευρώ. Πιθανόν τα μελάνια, οι εκτυπώσεις οι σφραγίδες κ.λπ. κόστισαν περισσότερο. Ας μην μιλήσουμε για τις μισθοδοσίες, κτηριακό κ.λπ.