SOS από τον Σύλλογο για την Ψυχική Υγεία Πάτρας- "Χρειαζόμαστε τη βοήθεια όλων για να συνεχίσουμε να προσφέρουμε"

Έκδηλη είναι η αγωνία των υπευθύνων για την επόμενη μέρα του Συλλόγου για την Ψυχική Υγείας Πάτρας καθώς στα τέλη του μήνα λήγει η μεγάλη χορηγία του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος και παραμένει άγνωστο ακόμα κατά πόσο θα ανανεωθεί ή εάν ο ΣΟΨΥ θα βρεθεί στον «αέρα». Επισημαίνεται ότι η συνεισφορά του Συλλόγου στην τοπική κοινωνία είναι ανεκτίμητη καθώς, πέραν των 120 μελών του που παρακολουθούν σ’ εβδομαδιαία βάση τα δομημένα προγράμματα υποστήριξης, μέσα σε δύο χρόνια έχουν ζητήσει την βοήθειά του πάνω από 700 Πατρινοί κι όχι μόνο, εκ των οποίων οι 100 από το Πάσχα μέχρι και σήμερα.

Ο Σύλλογος επίσης λειτουργεί και το Καφέ Γέφυρες (Πατρέως 86) όπου απασχολούνται άτομα με ψυχική ασθένεια καθώς κι ένας μακροχρόνια άνεργος συμπολίτης. Εκεί παρουσιάζεται απόψε και το περιοδικό του Συλλόγου, «ΤΑ ΣΟΨΥχα μας» το οποίο θα κυκλοφορεί δύο φορές το χρόνο με στόχο, μεταξύ άλλων, και την οικονομική ενίσχυση του Συλλόγου. Αυτό όμως το οικοδόμημα μπορεί να συρρικνωθεί εάν δεν ανανεωθεί η αρωγή του Νιάρχος ή εάν δεν υποστηριχθεί από την τοπική κοινωνία και τους τοπικούς φορείς.

Βέβαια ο ΣΟΨΥ στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στην εθελοντική συνεισφορά επιστημόνων της περιοχής οι οποίοι προσφέρουν ανιδιοτελώς στους συνανθρώπους τους, όμως γίνεται εύκολα κατανοητό ότι η εθελοντική προσφορά, όσο χρήσιμη και αν είναι δεν φθάνει για να συνεχιστούν απρόσκοπτα όλες οι δράσεις του Συλλόγου.

«Είναι πάρα πολύ σημαντικό να έχουμε προσωπικό και θα έχουμε προσωπικό. Αυτό πρέπει να το φροντίσει και η κοινωνία της Πάτρας. Δεν μπορεί όλα να τα λύνει ο Νιάρχος στην Ελλάδα. Από το Πάσχα μέχρι τώρα έχουμε καινούργια περίπου 100 άτομα. Κάπου «φρακάρεις» και με το ήδη υπάρχον προσωπικό, δεν μπορείς. Είναι άνθρωποι και δεν μπορούν να κάνουν 8ωρο ατομικές συνεδρίες με ασθενείς. Οι ανάγκες του Συλλόγου δεν είναι μόνο το ατομικό. Ξεκινούν στις 2 Οκτωβρίου οι ομάδες των μελών, οι οποίες είναι πάνω από 30 μέσα στην εβδομάδα, από το πρωί μέχρι το βράδυ.

Πρέπει να βρεις τρόπο να απασχολήσεις αυτούς τους ανθρώπους. Όλες οι πόρτες χτυπήθηκαν, τα καμπανάκια χτύπησαν παντού. Θα καθόμασταν με σταυρωμένα τα χέρια; Από εκεί και πέρα έχουμε μάθει να παλεύουμε με τα δύσκολα και να αντιμετωπίζουμε δύσκολες καταστάσεις, οπότε δεν καταθέτουμε τα όπλα», σημειώνει η πρόεδρος του Συλλόγου Χριστίνα Οικονομοπούλου-Μπίκου.

Τόσο η ίδια όσο και τα άλλα μέλη του ΣΟΨΥ δεν εγκαταλείπουν, μέχρι τέλους την προσπάθεια, για την εξεύρεση χρηματοδότησης ικανής να επιτρέψει στον Σύλλογο να λειτουργήσει όπως μέχρι τώρα, με πόρτες ανοικτές, προσφέροντας στην τοπική κοινωνία και σε όσους πάσχουν από κάθε μορφής ψυχική ασθένεια.