"Τώρα για την Πάτρα":Οι θέσεις της παράταξης για την τιμολογιακή πολιτική της ΔΕΥΑΠ

Σε σχέση με τη συζήτηση του θέματος για την τιμολογιακή πολιτική της ΔΕΥΑΠ στο Δημοτικό Συμβούλιο η παράταξη ´ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΑ¨ υποστήριξε ως εξής:

1. Η ΔΕΥΑΠ δεν είναι κερδοφόρα επιχείρηση από το νόμο. Είναι ανταποδοτική και πρέπει να παραμείνει ως έχει. Τα επιπλέον έσοδα από τη διαχείριση του δημόσιου αγαθού, όπως είναι το νερό που διαχειρίζεται η ΔΕΥΑΠ, πρέπει άμεσα να επιστρέφουν σε νέα έργα. Αν η Δημοτική αρχή, όπως δηλώνει στην εισήγησή της, θεωρεί τη ΔΕΥΑΠ ως κερδοφόρα επιχείρηση, τότε κατά την άποψή μας, διαπράττει μέγα σφάλμα και με λίγα λόγια συμβαίνει αυτό που ο λαός μας λέει «σκάβουμε το λάκκο μας μόνοι μας». Δεν πέρασαν πολλά χρόνια, μόλις το 2014, στη λήξη της θητείας Δημαρά που επιχειρήθηκε από την κεντρική εξουσία η φορολόγηση των αποθεματικών. Τότε η θέση της Παράταξής μας ήταν και παραμένει σταθερά σήμερα, ενάντια σε οποιαδήποτε διαφυγή χρημάτων με μορφή φορολογίας.  Τα επιπλέον χρήματα που προκύπτουν επιβάλλεται να επιστρέφουν στους δημότες ανταποδοτικά με τη μορφή έργων. Εάν η παρούσα Δημοτική Αρχή δεν έχει πολεμήσει και αποτρέψει οποιαδήποτε φορολόγηση, έχει διαπράξει μέγα πολιτικό λάθος. Στη χειρίστη των περιπτώσεων, αν δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά, οφείλει να  προχωρήσει στην ενσωμάτωση της ΔΕΥΑΠ στο Δήμο όπως ήταν από δεκαετίες και η θέση της Λαϊκής Συσπείρωσης.

1. Σε σχέση με το Φράγμα Πείρου Παραπείρου και τη θέση της Δημοτικής αρχής για αποτίναξη των ευθυνών στο κράτος διαφωνούμε επι της ουσίας. Η διαχείριση του φράγματος, το οποίο κατά 99% είναι έτοιμο αποτελείται από δυο διαφορετικές πτυχές.

1. Για τους παραπάνω λόγους, παρότι αναγνωρίζουμε την προσπάθεια της ΔΕΥΑΠ στην κατεύθυνση της εξυπηρέτησης του πολίτη σε ό,τι έχει να κάνει με τη διάθεση σε όλους, του αγαθού των υδάτινων πόρων, είμαστε αναγκασμένοι να καταψηφίσουμε την Τιμολογιακή πολιτική της ΔΕΥΑΠ σε μια προσπάθεια αφύπνισης της Δημοτικής Αρχής, προς την κατεύθυνση της ορθής διαχείρισης του σοβαρού αυτού θέματος που αφορά όλους τους πολίτες και θα αφορά και τους πολίτες του μέλλοντος.

Η μία είναι η διαχείριση των παγίων εγκαταστάσεων που ουσιαστικά είναι αδύνατον να διαχειριστούν από την τοπική αυτοδιοίκηση, λόγω υψηλού κόστους. Ένα ρήγμα στα τοιχία του φράγματος πχ απαιτεί εξειδικευμένο προσωπικό και τεχνογνωσία αλλά και πολλά χρήματα για την αποκατάσταση τα οποία μόνο το κράτος μπορεί να αντιμετωπίσει.

Η άλλη πτυχή της διαχείρισης είναι η χάραξη της τιμολογιακής πολιτικής, η κατανομή των υδάτινων πόρων στους δικαιούχους, η τεχνική διαχείριση, η επίβλεψη του δικτύου και άλλα συναφή τα οποία δεν είναι δυνατόν να αφεθούν στο κράτος. Δικαιούχοι είναι οι πολίτες και πρέπει αυτοί να αποφασίζουν δια των εκπροσώπων τους στην Τοπική αυτοδιοίκηση και των υπηρεσιών της όπως είναι η ΔΕΥΑΠ. Ως γνωστόν οι Δήμοι Πατρέων, Ερυμάνθου και Δυτικής Αχαΐας είναι οι φυσικοί δικαιούχοι του έργου και οφείλουν να αναλάβουν το πολιτικό βάρος που τους αναλογεί. Ο Δήμος της Πάτρας πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι είναι επισπεύδων του έργου και να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν, στην κατεύθυνση της λειτουργίας του Φράγματος και στην κατεύθυνση της διαχείρισής του.