Η ανατριχιαστική μαρτυρία του αδελφού του Ανδρέα Αλέξη που πνίγηκε στο μόλο της Αγ. Νικολάου- "Μιλάμε με τις φωτογραφίες"

Συγκλονιστική ήταν η μαρτυρία του Σπύρου Αλέξη, αδελφού του Ανδρέα, ο οποίος ήταν το ένα από τα τρία νέα παιδιά που έχασαν πέρυσι τον Σεπτέμβριο την ζωή τους πέφτοντας με το Ι.Χ. στο οποίο επέβαιναν στη θάλασσα στην προβλήτα της Αγ. Νικολάου της Πάτρας. Ο Σπύρος ήταν καλεσμένος της Τατιάνας Στεφανίδου στο «Ε» και περιέγραψε με κάθε λεπτομέρεια τα όσα συνέβησαν τα ξημερώματα της 21 Σεπτεμβρίου, αλλά και όσα έχει ζήσει ο ίδιος και η οικογένεια του μετά τον μοιραίο δυστύχημα.

«Ένα χρόνο από την κηδεία των παιδιών κι ακόμα και δεν έχουμε πάρει απαντήσεις», σημείωσε μεταξύ άλλων ο Σπύρος Αλέξης.

Μιλώντας για τα όσα έγιναν το μοιραίο βράδυ ανέφερε: «Ο Ανδρέας δούλευε εκείνη την ημέρα 11 ώρες αλλά πήγε στην γιορτή που ετοίμαζαν στον φίλο του. «Έχει γενέθλια ο κολλητός μου», μου είπε.  Εγώ το τελευταίο πράγμα που του απάντησαν ήταν «να σε δει και λίγο το σπίτι σου». Λόγω υπευθυνότητας είπε δεν θα πάρει  το αμάξι του γιατί ήθελε να πιει δύο ποτά παραπάνω. Ήρθε τον πήρε η κοπέλα του από το σπίτι, περιττό να πω σε τι κατάσταση βρίσκεται τώρα η κοπέλα. Ο καιρός προς το βράδυ ήταν άστατος.

Μαζεύτηκαν σε ένα σπίτι, έκαναν έκπληξη στο φίλο του, άλλαξε η μέρα και τελικά η παρέα αποφάσισε να πάει στην Αγ. Νικολάου για νυχτερινή διασκέδαση. Η κοπέλα του,  του είπε ότι θα φύγει νωρίτερα επειδή δουλεύει. Του πρότεινε να τον πάρει μαζί της αλλά εκείνο αποφάσισε να μείνει, εκείνη πήγε σπίτι της στις 2:30. Μια άλλη φίλη και γειτόνισσα έφυγε κατά τις 5:00 δέχθηκε κι από εκείνη πρόταση να πάνε μαζί σπίτι αλλά ο αδελφός μυο έμεινε λίγο ακόμα. Μετά από 10 λεπτά βγήκαν να φύγουν.

Συνεννοήθηκαν και πήγαν έξι άτομα όλοι μαζί. Δύο άτομα μπροστά στο ΑΤΟΣ και 4 πίσω. Εκείνη την στιγμή ψιχάλιζε. Μπήκαν στο όχημα που ήταν παρκαρισμένο στο μόλο. Ο δρόμος είναι μια ευθεία, ο οδηγός είναι Πατρινός και ξέρει το δρόμο. Το αυτοκίνητο για άγνωστους  ακόμα λόγους έπεσε στην θάλασσα με τον μπροστινό προφυλακτήρα. Περιμένουμε να μάθουμε το γιατί.».

Για τα πιθανά αίτια του δυστυχήματος αλλά και το τι λένε οι επιζήσαντες ο Σπύρος πρόσθεσε: «Οι τοξικολογικές εξετάσεις είναι καθαρές, δεν είχε πιει τίποτα. Ο Οδηγός δεν μας έχει πει τίποτα ακόμα, ξέρουμε το απόλυτο τίποτα. Πήγε να καταθέσει παραμονή Χριστουγέννων από το Σεπτέμβριο που συνέβη το περιστατικό και είπε «δεν ξέρω». Σύμφωνα με την πραγματογνωμοσύνη το αμάξι είχε φθαρμένα ελαστικά.

Στην πίσω αριστερά πόρτα ήταν κατεβασμένη η παιδική ασφάλεια, άρα ανοίγει μόνο από έξω και το γράσο την πόρτας ήταν φρέσκος άρα δεν χρησιμοποιείτο συχνά. Οι ιατροδικαστές μας είπαν ότι το παιδί (ο αδελφός μου) πάλεψε. Έδωσε μάχη για να ανοίξει την πόρτα. Τι εικόνες να είδε ο Ανδρέας εκείνη την ημέρα; Είδαν τον Χάρο με τα μάτια τους, βασανίστηκαν. Είδαν τα στιγμιότυπα όλης τους της ζωής, μέχρι να πεθάνουν. Γιατί; Ο συνοδηγός ήταν ο μοναδικός που πήρε άδεια από τους γιατρούς και ήρθε υποβασταζόμενος στην κηδεία. Είπε στο πατέρα μου «συγγνώμη δεν μπόρεσα να τους σώσω». Δεν θυμάται τίποτα.

Το ίδιο λέει και το τρίτο παιδί που σώθηκε και καθόταν πίσω. Εδώ κάτι συμβαίνει. Δέχομαι ότι ο οδηγός έχει ψυχολογικά, εμείς δεν έχουμε; Είμαστε όπως πριν; Γιατί έστω ο γονιός του δεν λέει ένα συγγνώμη. Τώρα πια είναι αργά η συγγνώμη δεν έχει νόημα. Θα ήταν πολύ διαφορετικά εάν ερχόταν ο ίδιος να μας πει κάτι, να μας πει λυπάμαι, συγνώμη».

Τέλος μιλώντας για το δράμα που ζει ο ίδιος και η οικογένειά του αυτό τον ένα χρόνο μετά το τραγικό συμβάν σημείωσε: «Μιλάμε με τις φωτογραφίες, έχουμε κάνει το κοιμητήριο ανθόκηπο, δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμα τι έχει συμβεί».