Ηλιάνα Παπαγεωργίου: Το χρυσό κορίτσι του μόντελινγκ, από σερβιτόρα στην Πάτρα στις πασαρέλες της Νέας Υόρκης

Συνέντευξη στον Χριστόδουλο Αθανασάτο

Κατ' αρχήν, Ηλιάνα, θα πρωτοτυπήσουμε και θα ξεκινήσουμε με το... σήμερα. Θα ήθελα να μας μιλήσεις για τους ρυθμούς της επαγγελματικής σου σταδιοδρομίας στη Νέα Υόρκη. Πώς θα τους περιέγραφες με μια σύντομη φράση;

Εγώ μένω τέσσερα χρόνια στο εξωτερικό και στη Νέα Υόρκη ενάμιση χρόνο. Οπότε, είναι μια συνέχεια αυτό για εμένα. Μου αρέσει η Νέα Υόρκη, ενώ το γραφείο μου με αγαπάει πάρα πολύ και αυτό είναι πολύ καλό. Γενικά είναι μια πολύ εύκολη πόλη (σ.σ. γελάει)!  Eννοώ βέβαια ότι μπορείς να προσανατολιστείς πολύ εύκολα με τα νούμερα στις οδούς και τις λεωφόρους, οπότε ναι, μπορώ να πω ότι ... είμαστε καλά.

Συνειδητοποιείς καμιά φορά ότι πρωταγωνιστείς, στην ουσία, σε έναν τόσο «λαμπερό» χώρο, όπως είναι η μόδα, στην – ενδεχομένως- πιο «λαμπερή» πόλη του κόσμου, όπως είναι η Νέα Υόρκη;

Η αλήθεια είναι πως όχι. Το βλέπω καθαρά επαγγελματικά, σε τέτοιο σημείο που φαντάζει σαν... δουλειά γραφείου! Στα δικά μου μάτια, δεν είναι κάτι που φαινεται φαντασμαγορικό, επειδή ίσως δεν το είχα ονειρευτεί ποτέ.

Μπορεί για τους άλλους, που βλέπουν το αποτέλεσμα, να μοιάζει εντυπωσιακό, αλλά το backstage είναι τελείως φυσιολογικό. Κάπως έτσι το ζω εγώ. Δεν είμαι σαν τα άλλα κορίτσια που, ενδεχομένως, όταν τελειώσουν την φωτογράφιση θα μείνουν με το make up, θα πάνε σε πάρτυ... Εγώ μπορεί, για παράδειγμα, να βάλω την φόρμα μου, να ντυθώ απλά και να κυκλοφορήσω έτσι. Η glamorous διαδικασία θα έχει τελειώσει για μένα.

Έχεις συμμετάσχει σε φωτογραφίσεις και επιδείξεις σε πολλές χώρες του κόσμου και έχεις συνεργαστεί με πολύ μεγάλα ονόματα, στα οποία θα αναφερθούμε στην συνέχεια. Τελικά, η μόδα έχει «διεθνή» γλώσσα, ή κάθε χώρα, κάθε πρακτορείο και κάθε σχεδιαστής θέλει... πιο ιδιαίτερα πράγματα;

Νομίζω ότι είναι κοινή η γλώσσα και διαφοροποιούνται πολύ λίγα πράγματα. Δηλαδή, το αποτέλεσμα και η έμπνευση συνήθως είναι παρόμοια σε πολλές δουλειές. Από εκεί και πέρα, το αποτέλεσμα εξαρτάται από εσένα, τον φωτογράφο και όλους τους συντελεστές που δουλεύουν πάνω στο project. Κάποιοι στην μόδα έχουν κάποιες βασικές αρχές από το παρελθόν και πατάνε πάνω σε αυτές.

Για να φτάσεις εδώ που έφτασες, χρειάστηκε να περάσεις από διάφορα στάδια και απαιτητικά κάστινγκ. Τι σκέφτεται ένα μοντέλο από την Ελλάδα – όπου, κακά τα ψέμματα, η εγχώρια αγορά σας αντιμετωπίζει ως κάτι αναλώσιμο – όταν συμμετέχει στο κάστινγκ για την καμπάνια των Dolce & Cabana και τελικά επιλέγεται, εκτοξεύοντας τις μετοχές του στα ύψη;

Νομίζω, όπως και σε κάθε δουλειά, το να ανεβαίνεις σκαλοπάτι, σε γεμίζει χαρά. Θα πρέπει, δε, σε αυτό το σημείο, να τονίσω ότι, τόσο στο εξωτερικό όσο και στην Ελλάδα μού έχουν φερθεί όλοι πολύ καλά.  Ασφαλώς, ρόλο σε αυτό πιστεύω ότι παίζει και η συμπεριφορά μας ως επαγγελματίες. Δεν είχα ποτέ κανένα παράπονο από κάποιον. Χαίρομαι να δουλεύω και στο εξωτερικό και στην Ελλάδα. Επίσης, να ξεκαθαρίσω ότι, επειδή το ανέφερες, πουθενά δεν ένοιωσα αναλώσιμη.  Ήταν παντού το ίδιο.

Ποιο από τα μεγάλα ονόματα που έχεις συνεργαστεί ήταν πιο απαιτητικό;

Όταν έκανα την ιντερνετική καμπάνια των Dolce & Cabana στο Μιλάνο, η ομάδα που τους εκπροσωπούσε ήταν πολύ απαιτητική στις φωτογραφίσεις. Για να διαλέξουν την φωτογραφία, έπρεπε να τραβηχτεί πάρα πολλές φορές, για να είναι τέλεια και η παραμικρή λεπτομέρεια. Κρατούσε πολύ ώρα η όλη διαδικασία, αλλά το καταλαβαίνω. Μιλάμε για ένα τεράστιο brand που απευθύνεται στην παγκόσμια αγορά και ένα μικρό λάθος μπορούσε ενδεχομένως να κοστίσει την δουλειά τους! Οπότε, λογικό ήταν να είναι πιο πιεστικά τα πράγματα.

Το 2011 ήσουν μεταξύ των συμμετεχουσών στα Καλλιστεία της Μις Υφήλιος. Μίλησέ μας για αυτήν την εμπειρία και εάν τελικά πιστεύεις ότι τα Καλλιστεία ταυτίζονται απαραίτητα με το μόντελινγκ.

Θα σου πω ακριβώς το αντίθετο: Είναι δυο άκρα που δεν συναντιούνται πουθενά! Βέβαια, τα Καλλιστεία της Μις Υφήλιος ήταν μια αξέχαστη εμπειρία. Πέρασα φανταστικά. Ήμουν για ένα μήνα στην Βραζιλία. Είχα 88 φίλες, τις οποίες και έχω ακόμα -γιατί εξακολουθώ να μιλάω με όλες - αλλά τα καλλιστεία δεν έχουν καμία σχέση με το μόντελινγκ. Ήμουν το μόνο μοντέλο στα Καλλιστεία, ήμουν πολύ ψηλή και με κοιτούσαν... περίεργα.  Αυτό, ήταν πολύ αστείο. Στην πραγματικότητα, η διαφορά μας ήταν ότι εγώ, ως μοντέλο, πρέπει να κινηθώ και να πάρω αποφάσεις ως επαγγελματίας μόνη μου:

Διαμένω μόνη μου στο εξωτερικό, είμαι αυτόνομη, καθορίζω η ίδια τα πάντα (π.χ. την διατροφή μου) και αποφασίζω μόνη μου τι θα κάνω επαγγελματικά. Αντίθετα, τα κορίτσια των Καλλιστείων και της ομορφιάς είναι κορίτσια για τις ανάγκες των οποίων φροντίζουν και αποφασίζουν άλλοι: το φαγητό τους, το σπίτι τους, πώς θα περάσουν την μέρα τους, πώς θα φτιάξουν τα μαλλιά τους. Τους φαινόταν απίστευτη η ζωή που έκανα εγώ, γιατί αυτές ζούσαν σαν...Βασίλισσες. Ήταν η καθημερινότητά τους έτσι. Ήταν πολύ όμορφο, λοιπόν, που για ένα μήνα έζησα στους ίδιους ρυθμούς.

Ήσουν μια κοπέλα η οποία, παρά την εντυπωσιακή εξωτερική της εμφάνιση, είχες δώσει έμφαση στις σπουδές σου. Θεωρείς, εκ των υστέρων, ότι κατάφερες να τα συνδυάσεις και τα δυο ή το μόντελινγκ «κέρδισε» τελικά περισσότερο χώρο και χρόνο;

Καθαρά κέρδισε το μόντελινγκ!
Αυτό συνέβη γιατί οι εξεταστικές πάντα συνέπιπταν χρονικά με το Fashion Week και άλλες επαγγελματικές υποχρεώσεις.  Οπότε, είχα να επιλέξω ανάμεσα στις εξεταστικές και την δουλειά μου. Συνεπώς, επειδή το μόντελινγκ έχει ημερομηνία λήξης και δεν μπορώ να χάνω επαγγελματικές ευκαιρίες, επέλεγα να είμαι στο Fashion Week. Παρόλα αυτά, τελείωσα το Εργαστήρι Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας, όμως στην Διοίκηση Επιχειρήσεων, όπου πέρασα αργότερα... κόλλησα (γελάει). Ελπίζω να καταφέρω να αποφοιτήσω, χωρίς να με διαγράψουν.

Πόσο μπορεί να σε αλλάξει αυτή η επαγγελματική εμπειρία που βιώνεις καθημερινά; Με το χέρι στην καρδιά, μπορείς να γυρίσεις, για παράδειγμα, στα φοιτητικά έδρανα ή ενδεχομένως στο κατάστημα που διατηρείς με την αδερφή σου στην Πάτρα και να είσαι η ίδια, προσιτή – όπως έχω καταλάβει ότι ήσουν – Ηλιάνα πού ήσουν πριν από όλη αυτήν την διαδικασία;

Όχι, δυστυχώς, και είναι το μοναδικό πράγμα που με έχει στεναχωρήσει στην δουλειά: Ότι με άλλαξε αρκετά. Όταν γύρισα από το πρώτο ταξίδι ήμουν άλλος άνθρωπος. Ούτε οι γονείς μου δεν μπορούσαν να το πιστέψουν. Το να μένεις ολομόναχος και να μην έχεις κανέναν που να μπορεί να σε βοηθήσει, σε αλλάζει. Μεγαλώνεις απότομα. Σε κάνει κυνικό. Όχι, δεν είμαι πια το παιδί που χαμογελούσε συνεχώς και τραγουδούσε. Κάνω την πλάκα μου μερικές φορές βέβαια, όμως η εμπειρία με άλλαξε. Πάω στο μαγαζί της αδερφής μου, ναι, αλλά... δεν την βοηθάω, δεν είμαι καλή στις πωλήσεις (γελάει).

Υποθέτω ότι λόγω της εντυπωσιακής σου εμφάνισης οι άνδρες νοιώθουν ένα παραπάνω άγχος για να σε πλησιάσουν. Έχεις νοιώσει την αναγνωρισιμότητα και την ομορφιά να γυρίζουν «μπούμερανγκ» στην προσωπική σου ζωή;

Όντως, μου έχει δημιουργήσει πρόβλημα η εμφάνισή μου, όχι όμως η αναγνωρισιμότητα, γιατί όταν είμαι άβαφτη...δεν με αναγνωρίζουν. Με την ομορφιά είχα ένα θέμα, αλλά οι άνδρες που έχουν αυτοπεποίθηση δεν "κολώνουν" πουθενά. Αντίθετα, όσοι έχουν ανασφάλειες, κολλάνε. Στην αντίπερα όχθη, πιστεύω πως, είτε είσαι όμορφη, είτε όχι, είτε είσαι έξυπνη, είτε όχι, σημασία έχει το μέσα μας. Και όποιος βλέπει αυτό και ενδιαφέρεται για αυτό, εκείνος είναι που αξίζει.

Η ΗΛΙΑΝΑ ΜΕ ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ...

Όνομα: Ηλιάνα
Επίθετο: Παπαγεωργίου
Γεννήθηκε:  Πάτρα, 5 Φεβρουαρίου
Γονείς: Κοσμάς και Αναστασία
Αδέλφια: Μαριλένα
Σχολεία που πήγε: Στην Πάτρα: 28ο Δημοτικό, Τριάντειο Γυμνάσιο, 3ο Λύκειο
Σπουδές: Εργαστήρι Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας, Διοίκηση Επιχειρήσεων Μεσολογγίου
Πρώτη δουλειά: Σερβιτόρα στο καφέ Jazzi της Πάτρας (πήγαινα καφέδες delivery σε γραφεία με τα πόδια).
Δεύτερη δουλειά γραμματέας
και τρίτη… μοντέλο.
Λατρεύει: Το ανιψάκι μου! Θα το βαπτίσω τον άλλο μήνα
Απολαμβάνει: Να τρώω σοκολάτες με το αγόρι μου
Απεχθάνεται: Απεχθάνομαι να με κοροϊδεύουν κατάμουτρα. Να ξέρω την αλήθεια και να μου λένε ψέματα.
Τι κάνει σήμερα: Μόντελινγκ στη Νέα Υόρκη
ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ
Μάθημα: Φυσική
Ομάδα: ΑΕΚ
Φαγητό: Μουσακάς
Αριθμός: 5
Χρώμα: άσπρο
Ενασχόληση: Διαβάζω για την μόδα
Προορισμός: Βόλος (είναι το αγόρι μου εκεί!)
Μουσική/Καλλιτέχνης: Μου αρέσει να ακούω House.
Από καλλιτέχνες… ό,τι βάλει το ραδιόφωνο.
Ταινία: Funny Face, Breakfast at Tiffany’s