Η τρεις φορές βραβευμένη με Όσκαρ Μέριλ Στριπ τα «έχωσε» στον Walt Disney

Η Μέριλ Στριπ, παρουσίασε το βραβείο Α' Γυναικείου ρόλου στην Αγγλίδα ηθοποιό Έμμα Τόμσον στο γκαλά του National Board of Review, με τη γενναιοδωρία και τη γενναιότητα που τη χαρακτηρίζει και «τα έχωσε» στον αείμνηστο Γουόλτ Ντίσνεϊ!

Ο ρόλος της Μέριλ Στριπ στο γκαλά του National Board of Review όπως γράφει το σάιτ flix.gr ήταν να ανέβει στη σκηνή και με δυο λόγια να παρουσιάσει το βραβείο Α' Γυναικείου ρόλου του έγκριτου Νational Board στην ταλαντούχα συνάδελφο της Έμμα Τόμσον (για την ταινία «Η Μαγική Ομπρέλα – Saving Mr. Banks» που θα βγει στις Ελληνικές αίθουσες στις 16/1/2014).

Ερμηνεύοντας την συγγραφέα της «Μαίρη Πόπινς», Π. Λ. Τράβερς, και την ιστορική σύγκρουσή της με τον κινηματογραφικό μεγιστάνα Γουόλτ Ντίσνεϊ, ο οποίος επέμενε (όσο εκείνη αρνιόταν πεισματικά) στην μεταφορά της ηρωίδας στην μεγάλη οθόνη, η Τόμσον κλέβει πραγματικά την παράσταση και φωτίζει με το ταλέντο της μία παρεξηγημένη προσωπικότητα. Θα της άξιζε λοιπόν κάθε αναγνώριση από μία εξίσου σημαντική, μεγάλη κυρία της υποκριτικής. Κάτι που η Στριπ θα έκανε αναμφίβολα με γενναιοδωρία και αυτοπεποίθηση. Και το έκανε. Αλλά... δεν περιορίστηκε μόνο σ' αυτό!

Η Στριπ όπως σημειώνει το flix.gr ανέβηκε στο πόντιουμ του National Board of Review με κέφια. Το δήλωσε εξ αρχής: «Μπορώ να σας δώσω το σύντομο, χαριτωμένο, κάπως αστείο λόγο μου, ή μπορώ να σας διαβάσω την μεγάλη, πικρή, αλλά πιο αληθινή εκδοχή του.

Θα ήθελα να ψηφίσετε - και το εννοώ σοβαρά! Δεν έχω πρόβλημα, ευχαρίστως να σας διαβάσω το σύντομο λόγο - θα ήθελα βέβαια να ακούσετε τον μεγάλο. Πείτε μου!» Όταν το κοινό χειροκρότησε ένθερμα και κάποιος ακούστηκε να φωνάζει «τόλμησέ το!», η Στριπ προειδοποίησε ξανά: «Αν κάποιος θέλει να αποχωρήσει, να το κάνει τώρα» και ξεκίνησε...

Κάποιοι από τους στενούς συνεργάτες του Γουόλτ Ντίσνεϊ το παραδεχόντουσαν από τότε ανοιχτά: δεν χώνευε τις γυναίκες.

Ο Γουόρντ Κίμπαλ, ο οποίος ήταν ένας από τους μεγαλύτερους σκιτσογράφους του, ένα από τα μέλη της αυθεντικής ομάδας των «Nine Old Men» και δημιουργός εμβληματικών φιγούρων της Disney (όπως ο «Τρελοκαπελάς»), το είχε δηλώσει ξεκάθαρα: «δε χωνεύει τις γυναίκες και τις γάτες». Αυτή η παραδοχή τείνει να συνοδεύεται από μία κληροδοτημένη εντύπωση, ένα γνωμικό που κουβαλάμε και ενισχύεται συνεχώς: οι περισσότεροι καλλιτέχνες είναι παράξενοι, εκκεντρικοί ή και ενοχλητικοί, δύσκολοι, τραυματισμένες προσωπικότητες. Το ξέρουμε, το βλέπουμε αυτό στη δουλειά μας. Ο Μότσαρντ, ο Βαν Γκονγκ, ο Ταραντίνο, ο Εμινεμ.

Ο Εζρα Πάουντ είχε πει κάποτε: «δεν έχω γνωρίσει ποτέ κανέναν μεγάλο καλλιτέχνη που η αξία του να μην ήταν αντίστοιχη της κακής του συμπεριφοράς». Ε λοιπόν, εγώ ξέρω κάποια που το καταρρίπτει αυτό. Την Έμμα Τόμπσον.

Όχι μόνο δεν είναι κακότροπη, είναι κυριολεκτικά μία αγία. Αυτό το γνωμικό τουλάχιστον σε παρηγορούσε (αν δεν ήσουν σπουδαίος, τουλάχιστον ήσουν καλός άνθρωπος), αλλά η Έμμα σε κάνει να θέλεις να αυτοκτονήσεις γιατί είναι μία υπέροχη καλλιτέχνις. Είναι συγγραφέας, είναι ηθοποιός, είναι σκεπτόμενη, είναι μία ζωντανή, παλλόμενη συνείδηση. Η Έμμα ζυγίζει πολύ προσεχτικά τις επιλογές της, προσέχει τι λιθαράκι θα προσθέσει τον πολιτισμό μας. Σκέφτεται «θα βοηθήσει αυτό τον κόσμο;», κι όχι «αν θα ενισχύσει αυτό την καριέρα της», ούτε αν «θα της χαρίσει εκατομμύρια». Ούτε ακόμα αν «με εκφράζει εμένα αυτό; Εμένα; ΕΜΕΝΑ; Τον μοναδικό, υπέροχο εγωισμό μου, την ματαιοδοξία κι την υστεροφημία μου».

Εγώ από την μεριά μου δεν είμαι έτσι. Ακολουθεί μία φράση που έχω στο συμβόλαιό μου με την Disney. Και μιλάω σοβαρά. «Θα μου προσφέρει αυτή η ταινία ένα σίκουελ; Ενα κότερο; Ενα μεγάλο διαφημιστικό συμβόλαιο;»

Ο Εζρα Πάουντ πιθανότατα είπε αυτή τη σοφή φράση για να δικαιολογηθεί ο ίδιος: ήταν διαβόητα ρατσιστής. Η ποίησή του βέβαια, τα έργα που κληρονομήσαμε, ξεπλένουν την προσωπικότά του. Ο Γουόλτ Ντίσνεϊ από την άλλη, ο οποίος και αυτός χάρισε και χαρίζει τόση χαρά σε εκατομμύρια παιδιά κάθε ηλικίας, πόσο γνωρίζουμε ότι υπήρξε κι αυτός ρατσιστής; Οτι ίδρυσε και στήριξε ένα από τα πρώτα αντι-Εβραϊκά λόμπι της κινηματογραφικής βιομηχανίας; Κι ότι αναμφισβήτητα υπήρξε μισογύνης, με απόδειξη την πολιτική της εταιρίας του.

Θα σας διαβάσω την απάντησή του σε μια νεαρή κοπέλα, την Μέρι Φορντ από το Αρκάνσας, η οποία έστειλε αίτηση για να πάρει μέρος στο εκπαιδευτικό του πρόγραμμα σχεδιαστών. Και θα σας το διαβάσω απόψε εδώ, προς τιμή της Εμα Τόμπσον, γιατί ξέρω ότι θα την ξεσηκώσει, καθώς είναι κι εκείνη μία ασυμβίβαστη φεμινίστρια, που τρώει τέτοιους άντρες για πρωινό, όπως κι εγώ!