Μπεκίρης: Αλαλούμ με τη διαχείριση των ακινήτων του ελληνικού δημοσίου

Την αδιανόητη κατάσταση που επικρατεί στην διαχείριση των ακινήτων που κατέχει η μισθώνει το Ελληνικό Δημόσιο, καθώς και την ανάγκη εξορθολογισμού των σχετικών δαπανών, επισήμανε ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και πρώην Υφυπουργός Μιχάλης Μπεκίρης φέρνοντας το θέμα στη Βουλή, με ερώτηση που κατέθεσε προς τους Υπουργούς Οικονομικών, Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας: Η δυσμενής οικονομική συγκυρία και το αρνητικό ευρωπαϊκό περιβάλλον επιβάλλουν λεπτομερειακή εξέταση κάθε ζητήματος δαπανών του κράτους ώστε να εκμηδενιστεί η διαρροή πόρων προς κάθε κατεύθυνση.

Η στάση αυτή επιβάλλεται πέρα από τις ανάγκες της Ελληνικής Οικονομίας και από το περί δίκαιου αίσθημα το οποίο λειτουργεί θετικά στην ψυχολογία του κοινωνικού συνόλου. Επιπρόσθετα για λόγους ισονομίας και ισοκατανομής των επιβληθέντων φορολογικών βαρών που στο προηγούμενο διάστημα ήταν ανισόβαροι και άδικοι, επιβάλλεται η άμεση διαχείριση του ζητήματος.

Το πλήρες κείμενο της ερώτησης του Μιχάλη Μπεκίρη προς τους Υπουργούς, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης με τίτλο «Εξορθολογισμός στην διαχείριση των ακινήτων του Ελληνικού Δημοσίου » έχει ως εξής:

«Το ελληνικό κράτος έχει στην κυριότητά του μια τεραστία ακίνητη περιουσία, η οποία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να καλύψει τις πάγιες στεγαστικές ανάγκες των δημοσίων υπηρεσιών. Παράλληλα, πολύ συχνά, για να καλυφθούν οι ανάγκες αυτές, ακολουθείται η τακτική της ενοικίασης άλλων, ιδιωτικών κτιρίων. Το φαινόμενο αυτό απαντάται σε ολόκληρη την επικράτεια. Η τακτική της μίσθωσης χώρων για την κάλυψη των στεγαστικών αναγκών των δημοσίων υπηρεσιών των Υπουργείων και των ΔΕΚΟ ακολουθείται χωρίς να υπάρχει, ωστόσο, σαφής εικόνα για τον αριθμό των κτιρίων που ενοικιάζονται. Κατά συνέπεια, ασάφεια υπάρχει και ως προς την εικόνα του ύψους των χρημάτων που δαπανά το Ελληνικό Κράτος για να καλύψει τις ανάγκες αυτές.

Περισσότερα από 1.300 κτίρια (μάλιστα άνω των 200 τετραγωνικών μέτρων) μισθώνει ο στενός δημόσιος τομέας καταβάλλοντας ενοίκια που προσεγγίζουν τα 100 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Η πολιτεία επιχείρησε να συμπιέσει τα ενοίκια που σε πολλές περιπτώσεις κυμαίνονταν στο 600%-800% των τιμών της αγοράς, για διάρκεια, κατά μέσον όρο, 12 ετών από τη συμφωνία τους.

Η προσπάθεια αυτή είχε τελικό στόχο την καταγραφή από τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων του συνόλου των στεγαστικών αναγκών του στενότερου αλλά και του ευρύτερου δημόσιου τομέα.

Η απαραίτητη καταγραφή αυτή ωστόσο δεν κατέστη δυνατή επειδή στη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων δεν υπήρχε η αντίστοιχη τεχνική υποστήριξη. Η πρωτοβουλία του Δημοσίου να καταγράψει το ύψος ενοικίων σε κτίρια όπου στεγάζονται υπηρεσίες του θα έδινε δυνατότητα να διαδραματίσει ουσιαστικότερο, επωφελή για το κοινωνικό σύνολο, ρόλο στην αγορά ακινήτων. Μάλιστα, η τέως πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών είχε αποστείλει εγκύκλιο προς όλες τις υπηρεσίες που διαχειρίζονται ακίνητα, με την οποία καλούσε τους «υπόλογους» «να εξεταστούν και να προσδιοριστούν οι πιο πρόσφοροι και αποτελεσματικοί τρόποι και διαδικασίες προκειμένου να επιτευχθεί η επαναδιαπραγμάτευση των σχετικών συμβάσεων με σκοπό τη μείωση δαπανών της τάξης του 20% για το 2010.

Οι νέες συμβάσεις θα έπρεπε να προβλέπουν τις ίδιες τιμές τουλάχιστον για μία τριετία, χωρίς περαιτέρω ανατιμήσεις και άλλες προσαυξήσεις».

Στην ίδια εγκύκλιο σημειώνονταν ότι η πιο επιθυμητή λύση θα ήταν η «κοινή συναινέσει» μείωση ενοικίων προσθέτοντας ότι το Δημόσιο θα μπορούσε να προσφύγει στα δικαστήρια αιτούμενο μείωση των ενοικίων. Αλλά αυτή η στρατηγική δεν απέφερε τις μειώσεις στις οποίες στόχευε το Δημόσιο, προσεγγίζοντας το 8,8% για το 2010. Πάμπολλοι ιδιοκτήτες κτιρίων, εκμεταλλευόμενοι την ισχυρή όπως πίστευαν νομική θέση τους που εκπορευόταν από λεόντεια συμβόλαια, αρνήθηκαν οποιαδήποτε μείωση.

Ωστόσο, στον νόμο 4002 για το Μεσοπρόθεσμο τον Ιούνιο του 2011, η πρωτοβουλία για τη μείωση 20% «πέρασε» στο Δημόσιο, έτσι οι ιδιοκτήτες των κτιρίων θα έπρεπε να προσφύγουν στα δικαστήρια για να αποτρέψουν τη μείωση ενοικίων. Σημειώνεται ότι το Γενικό Λογιστήριο του Kράτους δεν έχει ακόμα καθαρή εικόνα από την εφαρμογή του μέτρου, θεωρώντας ότι η εικόνα θα καθαρογραφεί στο τέλος του 2011.

Έτσι με το θέμα αυτό να χρονίζει, αναζητείτε άμεσα η διευθέτηση του αλλά δυστυχώς προσκρούει σε... καταστάσεις απίθανου παραλογισμού.

Παρατηρούνται λόγου χάρη σε αρκετά ακίνητα του Ελληνικού Δημοσίου να μην κατέχουν την από την νομοθεσία οικοδομική άδεια η να παρατηρούνται πλήθος αυθαιρεσιών σε πολλά κτήρια .

Επίσης παρατηρείται η ιδία κατάσταση στο ζήτημα της αποτελεσματικής διαχείρισης και αξιοποίησης των κληροδοτημάτων. Κατόπιν των ανωτέρω ΕΡΩΤΩΝΤΑΙ οι αρμόδιοι Υπουργοί: 1) Ποια είναι η πολιτική σας για το εν λόγω θέμα; 2) Πόσα και ποια είναι τα ακίνητα που χρησιμοποιεί το Ελληνικό Δημόσιο ποια είναι ιδιόκτητα και ποια ενοικιαζόμενα; 3) Ποια ακίνητα εκμισθώνει το Ελληνικό Δημόσιο και ποια η ωφελιμότητα της εκμίσθωσης αυτής σε σχέση με το ενοικιαζόμενα από αυτό ακίνητα; Τέλος σε ποιο στάδιο βρίσκεται η μελετητική προσέγγιση όλων των παραπάνω; Υπάρχουν στοιχεία αν όχι σε ποιες ενέργειες προτίθεστε να προβείτε για την ανάκτηση τέτοιων δεδομένων με στόχο την βέλτιστη διαχείριση;»