Χειροκρότημα ή γιουχάισμα;

Στο χθεσινό Δημοτικό Συμβούλιο πρώτο θέμα συζήτησης στην ημερήσια διάταξη  ήταν “ Η συμπαράσταση και αλληλεγγύη στους δημότες, για το νέο Τέλος Ακινήτων, το οποίο θα πληρώσουν μέσω του λογαριασμού της ΔΕΗ”. Ήταν ένα  σημαντικό ζήτημα που έπρεπε να συζητηθεί, αφού αφορά όλους τους  πολίτες και τα νοικοκυριά τα οποία δοκιμάζονται σκληρά καθημερινά,  λόγω της  άνευ προηγουμένου οικονομικής κρίσης που μαστίζει τη χώρα μας.

Ο μόνος δημοτικός σύμβουλος ο οποίος  κατά την τοποθέτησή του δεν χειροκροτήθηκε αλλά αντιθέτως αποδοκιμάστηκε από τους παρευρισκόμενους συμπολίτες μας ήμουν εγώ. Ίσως κάποιοι βιάστηκαν να γιουχάρουν διότι συνηθισμένοι σε τέτοιες πρακτικές δεν άκουσαν την όλη τοποθέτησή μου η οποία με απλό τρόπο, θέλω να πιστεύω, είπε τα σαφή.

Αρχικά συμφώνησα με το κύριο  πνεύμα της ομιλίας των προλαλησάντων επικεφαλείς παρατάξεων αλλά και με τον εισηγητή του θέματος, κ. Πατούχα. Ανέφερα όμως ότι αν μια φορά είναι ανήθικος ο νόμος, είναι δύο φορές πιο ανήθικο, κάποιος να δημιουργεί ψεύτικες ελπίδες στους συμπολίτες του. Συνεχίζοντας παραδέχθηκα πως πράγματι ο νόμος είναι άδικος, ανήθικος και πρέπει να παρθεί πίσω, θέτοντας όμως δύο ζητήματα τα οποία δεν ήχησαν καλά, όπως φάνηκε, στα αυτιά κάποιων.

Πρότεινα λοιπόν (επειδή ζω στην πραγματικότητα και γνωρίζω ότι ο νόμος δεν θα παρθεί πίσω από την κυβέρνηση)

i) να ελέγχεται ενδελεχώς κάθε περίπτωση νοικοκυριού και ο μη έχοντας αποδεδειγμένα να πληρώσει, να αίρεται ο φόρος του αμέσως!

και ii) ανέφερα  ότι το ψήφισμα του κ. Πατούχα βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση αλλά θα ήθελα να προστεθεί  σε αυτό, ότι παρόλο που ο νόμος είναι άδικος δεν μπορούμε και δεν πρέπει να εμποδίσουμε με τη φυσική μας παρουσία τη διακοπή ρεύματος (δηλαδή να τσακωνόμαστε και να ασκούμε βία μεταξύ μας), διότι οδηγούμαστε σε πολύ επικίνδυνες καταστάσεις όπου θα επικρατήσει ο νόμος της ζούγκλας.

Κι σε μια τέτοια περίπτωση ο πιο δυνατός στα μπράτσα και ο έχων υψηλότερα ζωώδη ένστικτα επικρατεί! Καταλήγοντας είπα ευθαρσώς ότι προτιμώ από τη ζούγκλα την ευνομούμενη πολιτεία όσο άδικη κι αν είναι! Τα συμπεράσματα πλέον τα αφήνω στην κρίση των συμπολιτών μου. Εξ’ αρχής αποδέχομαι είτε  το χειροκρότημα είτε το γιουχάισμα, αρκεί να είναι αυθεντικό!

Με αφορμή τη σημερινή επέτειο του Πολυτεχνείου μπορεί καθένας να αναλογιστεί το τι έγινε τότε και το πώς καταντήσαμε τώρα. Αυτοί που τότε πρωταγωνίστησαν για την πραγματική ελευθερία λόγου αυτοί οι ίδιοι τώρα γιουχάρουν ή απαγορεύουν στον συμπολίτη τους να ομιλεί όταν τυγχάνει να εκφέρει διαφορετική άποψη από την δική τους! Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι τρέφουν αυταπάτες και νομίζουν ότι διατυπώνουν αριστερό λόγο ενώ οι δυστυχείς δεν αντιλαμβάνονται ότι εκφέρουν έναν καθαρόαιμο φασιστικό λόγο εξ αριστερών. Κρίμα!

Η κατάσταση αυτή σίγουρα δεν μπορεί να επικρατήσει. Η νεολαία τότε πρωταγωνίστησε και άλλαξε το ρου της Πολιτικής ιστορίας της Ελλάδος. Τώρα να είστε βέβαιοι ότι και πάλι θα πρωταγωνιστήσει και θα εκπαραθυρώσει την πολιτική βαρονία από όπου κι αν προέρχεται, είτε από αριστερά, είτε από δεξιά, είτε από το κέντρο.

Προσωπικά συμμετέχω στα κοινά με ένα και μοναδικό σκοπό: να προτείνω μια ριζική αλλαγή πολιτικής κουλτούρας η οποία θα εδράζεται σε ουσιαστική πολιτική αντιπαράθεση και μηδενική ανοχή στο πολιτικό ψέμα και λαϊκισμό. Μια πολιτική κουλτούρα όπου θα μπορεί ο κάθε πολίτης  με πολιτισμένο τρόπο να εκφέρει την άποψή του και θα απαγορεύει  με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο τον δεξιοφασιστικό και αριστεροφασιστικό “λόγο” που χρησιμοποιεί εντελώς ανέξοδα η πλειοψηφία των πολιτικών προσώπων στις ημέρες μας.

Μια αλλαγή πολιτικής κουλτούρας που δημιουργεί πολίτες- πρόσωπα και όχι πολίτες – άτομα που άγονται και φέρονται από τις ηγεσίες των κομμάτων τους χωρίς ίχνος κριτικής σκέψης.

Αν αυτό επιτευχθεί τότε  οι κύριοι που τώρα τολμούν να ομιλούν δήθεν  υπέρ του λαού ( από όποια γεωγραφική περιοχή του πολιτικού χάρτη κι αν προέρχονται)  θα εξαφανιστούν εν μία νυκτί !

Στο χέρι λοιπόν, των υγιών, προοδευτικών, σκεπτόμενων νέων ανθρώπων είναι να φέρουν επιτέλους αυτή την αλλαγή πολιτικής κουλτούρας και νοοτροπίας στον τόπο μας. Είμαι απολύτως βέβαιος ότι θα τα καταφέρουμε με όποιο κόστος, γιατί πολύ απλά, ο τωρινός πολιτικός “πολιτισμός ” δεν έχει υπόσταση απλά περιοδικά τώρα επιβιώνει, έλλειψη του γνήσιου και αυθεντικού πολιτικού πολιτισμού! Της πολιτικής πράξης δηλαδή, που ανατρέπει τα πάντα στο διάβα της με τη μη βία και την αρετή!