«Οι Οικολόγοι Πράσινοι μετά το 9ο συνέδριό τους- Άνοιγμα στην κοινωνία για μια βιώσιμη, δίκαιη, παραγωγική Ελλάδα»

Το 2013 προμηνύεται ένα ακόμη, το πέμπτο στη σειρά, οδυνηρό έτος κρίσης για τη χώρα μας. Η ύφεση, μετά και τα δρακόντεια φορολογικά μέτρα που περιλήφθηκαν στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής και το  φορολογικό νομοσχέδιο  του Δεκεμβρίου, προβλέπεται να συνεχιστεί.

Από την άλλη, η καταβολή της δόσης της δανειακής σύμβασης με την τρόικα (Ευρωπαϊκή Τράπεζα, Διεθνές Νομισματικό ταμείο, Ευρωπαϊκή Επιτροπή) επιτρέπει κάποια περιορισμένη αισιοδοξία τόσο για την πραγματική οικονομία της χώρας όσο και για το χειμαζόμενο πολιτικό της σύστημα, μια και προσφέρει ένα πλαίσιο μείωσης της αβεβαιότητας  όσον αφορά την παραμονή της χώρας στην ζώνη του ευρώ, που μπορεί να οδηγήσει σε ανάκαμψη προσδοκιών, επενδύσεων και απασχόλησης.

Το μέγα ερώτημα  είναι αν το πολιτικό μας σύστημα, τόσο η τρικομματική κυβέρνηση όσο και η ποικίλες όσο και αντιφατικές μεταξύ τους αντιπολιτευόμενες πλευρές, μπορούν να βρουν τις δυνάμεις, την ικανότητα διαλόγου και συνθέσεων, την τόλμη να προχωρήσουν στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις στην δομή της αγοράς, στην δημόσια διοίκηση, στην εκπαίδευση, στη φορολογική διοίκηση.

Γιατί όσο σαφές είναι ότι, τα «μνημόνια» στέγνωσαν την αγορά και εφαρμόστηκαν κοινωνικά άδικα, άλλο τόσο σίγουρο είναι ότι επιστροφή στην εποχή των αργομισθιών, των θαλασσοδανείων, του πελατειακού συστήματος, που τελικά μετατρέπονταν σε εξωτερικό δανεισμό, δεν είναι ούτε δυνατή ούτε επιθυμητή. Πολιτικές δυνάμεις που υπόσχονται στους πάντες τα πάντα καλλιεργούν καταστροφικές αυταπάτες στο λαό.

Η διασφάλιση της συμμετοχής της χώρας στο  ευρώ δεν μπορεί να γίνεται με τα βάρη να πέφτουν συνεχώς  και  μονόπλευρα στις λαϊκές τάξεις.  Η αποτυχία στην σύλληψη της φοροδιαφυγής των πλουσιότερων δεν είναι μόνο τεχνικό θέμα.

Η πολιτική ζωή  της χώρας χρειάζεται δυνάμεις άφθαρτες, ικανές να συμβάλουν όχι μόνο  στην αντιμετώπιση της κρίσης  αλλά και στη θεμελίωση ενός οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά βιώσιμου μέλλοντος. Χρειάζεται έναν νέο συσχετισμό κοινοβουλευτικών δυνάμεων ικανό να συνδυάσει βιώσιμες λύσεις με δίκαιη κατανομή βαρών.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι, παρά την χαμηλή τους επίδοση στις επαναληπτικές εκλογές του Ιουνίου 12, διαθέτουν τις θέσεις, την πολιτική ποιότητα, τις αντοχές που τους καθιστούν μια τέτοια πολιτική δύναμη. Ήδη παρουσιάζουν ορατή και σταθερή δημοσκοπική άνοδο σε σχέση με το ατυχές αποτέλεσμα του Ιουνίου, που εξάλλου σημειώθηκε σε συνθήκες πολωτικού «β΄ γύρου».

Η πολιτική τους  αντοχή αντανακλά την αναγκαιότητα και την ακτινοβολία ενός αυτόνομου πόλου της πολιτικής οικολογίας ως δύναμης που θέτει σε προτεραιότητα   την αντιμετώπιση της κλιματικής μεταβολής και την εξάντλησης των πόρων σ΄ένα πλανήτη που τα προβλήματα αυτά όλο και περισσότερο καθίστανται σοβαρά και πλαίσιο όλων των υπολοίπων.

Στηρίζεται  ακόμη στις καλά επεξεργασμένες θέσεις  που μοιράζεται με το Ευρωπαϊκό Πράσινο κόμμα , τρίτη πολιτική δύναμη του ευρωκοινοβουλίου, σε θέματα όπως ο δημόσιος έλεγχος του χρηματοπιστωτικού συστήματος και η στροφή της ευρωπαϊκής οικονομίας στην καινοτομία, την παραγωγή θέσεων εργασίας , την διατήρηση και διεύρυνση του κοινωνικού κράτους, την ενεργειακή στροφή στην εξοικονόμηση και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, την κοινωνία μηδενικών αποβλήτων, την φιλειρηνική εξωτερική πολιτική.

Στο πρόσφατο ετήσιο  συνέδριό τους, των αρχών  Δεκέμβρη, στην Λαμία, οι Οικολόγοι  Πράσινοι αποφάσισαν, μέσα και από  έντονη αυτοκριτική, να στραφούν αποφασιστικά προς την κοινωνία, πραγματοποιώντας άνοιγμα σε ζωντανές δυνάμεις και ενεργούς πολίτες που επιθυμούν να συστρατευτούν στην υπόθεση της ανόρθωσης της ελληνικής οικονομίας και της υπεράσπισης της ελληνικής κοινωνίας από την βία που διακινείται από ακραίες πλευρές που επιδιώκουν εμφυλιοπολεμικό κλίμα και αυταρχικές λύσεις.

Η χώρα χρειάζεται ελπίδα, χρειάζεται μεταρρύθμιση, χρειάζεται ίση μεταχείριση των πολιτών, χρειάζεται φορολογική δικαιοσύνη, χρειάζεται να επενδύσει στη βιώσιμη γεωργία, στην κτηνοτροφία, στην βιομηχανία, στην νέα τεχνολογία όχι σε αυταπάτες και εξορύξεων που θα μας σώσουν τάχα χωρίς να αλλάξουμε.

Χρειάζεται  να περάσει από μια οικονομία  σπατάλης φυσικών πόρων και ενέργειας  σε μια οικονομία γενικευμένης ανακύκλωσης  των πρώτων υλών, έντασης εργασίας και εξοικονόμησης και βιώσιμης παραγωγής ενέργειας.

Χρειάζεται  ανεξάρτητη και διαφανή δημόσια διοίκηση, αναδιοργάνωση θεσμών και πολιτικού συστήματος με ουσιαστικό διαχωρισμό εξουσιών, διασφάλιση της λογοδοσίας όλων όσων ασκούν εξουσία, πάταξη της ανομίας, προστασία της δημόσιας γης και των κοινών αγαθών.

Χρειάζεται  να εμβαθύνει τη συμμετοχή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την ευρωζώνη, να συμβάλει στο χτίσιμο ενός κοινού ευρωπαϊκού ομοσπονδιακού μέλλοντος, μόνης εγγύησης για την εθνική επιβίωση και ευημερία σ’ ένα κόσμο με ραγδαίες αλλαγές συσχετισμών δύναμης και ανάδυση νέων δυνάμεων.

Οι Οικολόγοι  Πράσινοι, δύναμη βαθιά ευρωπαϊκή,  δημοκρατική, μη βίαιη, δύναμη δικαιοσύνης για τους ανθρώπους και τη φύση έθεσαν όλα τα παραπάνω στην επίκεντρο των αποφάσεων του πρόσφατου συνεδρίου τους.

Θέλουν και μπορούν να αποτελέσουν απαραίτητο και σημαντικό μέρος ενός ανανεωμένου πολιτικού συστήματος μακριά από τις παθογένειες του παρελθόντος. Να χτίσουν μαζί με άλλες υπεύθυνες πολιτικές δυνάμεις ένα ασφαλές και βιώσιμο μέλλον για τη χώρα μας.