Τα Capital Controls και τα προβλήματα του τραπεζικού συστήματος

Στην παρούσα φάση καθίσταται αυτονόητο πως για το τραπεζικό σύστημα δεν τίθεται θέμα αξιοπιστίας του, αλλά εν γένει λειτουργίας του. Στην ουσία, ναι μεν οι καταθέσεις είναι εγγυημένες για ποσά μέχρι 100.000, η βάση όμως του προβλήματος είναι πως οι οργανισμοί αυτοί πλέον δεν έχουν την δυνατότητα να λειτουργήσουν ως τράπεζες με την ευρεία διάσταση που όλοι αντιλαμβανόμαστε. Ως παλαιός τραπεζικός για πάνω από 15 χρόνια -εντός και εκτός Ελλάδος -είναι εύκολο να αναγνωρίσω το γεγονός πως ειδικά μετά τα capital control η βασική τους δραστηριότητα έχει περιορισθεί σε αυτή των οργανισμών "φύλαξης χρημάτων". Το παρήγορο είναι βέβαια πως οι πάλαι ποτέ κραταιές τράπεζες που δέσποζαν της Βαλκανικής, σήμερα θα σωθούν, Μαζί τους δε και οι καταθέσεις, καθώς εκτιμώ πως οι ανακεφαλαιοποίηση που συζητείται θα αφήσει ανέπαφη αυτή την εναπομείνασα ικμάδα αξιοπιστίας

Μετά από αρκετές ενισχύσεις -άραγε τα 29 δις του πακέτου Αλογοσκούφη που κατέληξαν και ποια αποτελεσματικότητα είχαν-και δύο ανακεφαλαιοποιήσεις, εκτός του γεγονότος πως η παραπάνω διαπίστωση καθίσταται πρόδηλη, αποδεικνύεται μία αδυναμία να γίνει αντιληπτό από το τραπεζικό σύστημα πως η ενίσχυση και εξυγίανση των οργανισμών αυτών δεν περιορίζεται σε συνεχή κεφαλαιακή ενίσχυση με χρήματα των φορολογουμένων. Λάθος που επαναλαμβάνεται τα τελευταία χρόνια. Χρειάζεται η πλήρης αναδιάρθρωσή τους, η διαμόρφωση μίας ριζοσπαστικής στρατηγικής ανάπτυξης και αποδοχή του γεγονότος πως ο τρόπος χρηματοδότησης της επιχειρηματικότητας όπως τον γνωρίζαμε έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Αν βέβαια θέλουμε να κάνουμε λόγο για την διαμόρφωση νέων καναλιών χρηματοδότησης της νέας αναπτυξιακής πολιτικής της χώρας. Όταν βέβαια αποφασίσουν οι εκάστοτε Κυβερνήσεις να εκπονήσουν ένα σοβαρό σχέδιο και προγραμματισμό δράσης.

Σήμερα που μιλάμε για νέα ανακεφαλαιοποίση θα πρέπει να γίνει αντιληπτό πως κάτω από άλλες -κανονικές συνθήκες - το Δημόσιο έπρεπε να είχε πουλήσει τις συμμετοχές του και ο Έλληνας φορολογούμενος να είχε είδη καρπωθεί τα οφέλη. Όπως έγινε κυρίως στις ΗΠΑ. Δυστυχώς η κανονικότητα εξέλειπε με γνωστό πλέον το βάρος των ευθυνών. Αν δεν αφήσουμε τους εαυτούς μας να συνειδητοποιήσουν πως μετά τον υπερδανεισμό των νοικοκυριών και τα προγενέστερα υπερκέρδη των τραπεζών, οδηγηθήκαμε σε κρίση που προκάλεσε κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος και την εκ νέου αναγκαστική φορολόγηση και επιβάρυνση των υπερδανεισμένων πολιτών προκειμένου να στηριχθούν οι προβληματικές τράπεζες- ένας φαύλος κύκλος που επαναλήφθηκε τρεις φορές τα τελευταία χρόνια-κινδυνεύουμε να οδηγηθούμε σε ακραίους συνειρμούς. Μία εξέλιξη που δεν θα διευκόλυνε την διαμόρφωση της απαιτούμενης νηφαλιότητας για το μέλλον το δικό μας αλλά και του τόπου μας.

Ας σταθούμε λοιπόν στην εκτίμηση πως τα capital controls θα αρθούν το αργότερο μέχρι το τέλος του έτους. Ίσως νωρίτερα. Ίσως μέχρι τότε όλοι να συνειδητοποιήσουμε τι έπρεπε να είχαμε ...συνειδητοποιήσει τόσα χρόνια όταν καλούμαστε να στηρίξουμε την αξιοπιστία του τραπεζικού συστήματος. Μία αξιοπιστία που πρέπει να αποκατασταθεί άμεσα. Μία αξιοπιστία που πρέπει να αποκαταστήσει η Κυβέρνηση άμεσα.