Ας πούμε τα πράγματα με τ΄ όνομά τους

Μιας και τελείωσε η καρναβαλική περίοδος και μπήκαμε πλέον στη Σαρακοστή, είναι μια καλή ευκαιρία να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα.

Όντως το χρονικό διάστημα που πέρασε μετά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου ήταν πολύ σύντομο αλλά και πολύ γεμάτο. Η νέα ελληνική κυβέρνηση υποχρεώθηκε σε μια πολύ σκληρή διαπραγμάτευση με ασφυκτικές ημερομηνίες. Αναγκάστηκε σε συμβιβασμό παραχωρώντας περισσότερα από όσα είχε μεν υποσχεθεί ότι θα έκανε αλλά κρατώντας την Ελλάδα «ζωντανή» μέσα το ευρώ και δημιουργώντας συμμαχίες που μπορεί να μην απέδωσαν ιδιαίτερα αλλά μπορούν να φανούν πολύ χρήσιμες στο μέλλον.

Νομίζω πως αυτό που μπορούσε να κάνει η κυβέρνηση Τσίπρα στο εξωτερικό το έκανε. Και θα κληθεί να το κάνει ακόμα πιο ουσιαστικά σε τέσσερις μήνες.

Τώρα οφείλει να δείξει και στο εσωτερικό ότι έχει διάθεση να διαφοροποιηθεί από τους προηγούμενους με την πάταξη της αισχροκέρδειας από τους ντόπιους ολιγάρχες και την ουσιαστική ελάφρυνση των ανίσχυρων πολιτών από τα δυσβάστακτα οικονομικά μέτρα.

Μη μου πει κάποιος ότι συνδυάζονται τα εσωτερικά με τα εξωτερικά. Οι δανειστές- εταίροι θέλουν μόνο να δουν «ζεστό»  χρήμα και δεν τους ενδιαφέρει από πού θα το βρούμε.

Καταλήγω με μια επισήμανση που αν και τη λέμε όλοι συχνά κατ΄ ιδίαν, σπανίως γράφεται δημόσια. Οι παλαιότεροι έχουν δημιουργήσει την πεποίθηση στους πολίτες ότι απλά υπάκουαν σε εντολές (ακόμα και μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου)  επειδή από κάπου «κρατιόνταν».  Από… πουκάμισο από… σακάκι δεν ξέρω. Αυτοί εδώ που δεν έχουν τέτοιου είδους εξαρτήσεις και «κρατήματα» (και θέλω ολόψυχα να πιστεύω ότι δε θέλουν να αποκτήσουν) πρέπει να αποκαλύψουν τους κλέφτες, να φέρουν πίσω τα κλεμμένα και ακόμα- ακόμα να αρχίσουν σιγά- σιγά να μας αποδίδουν και όσα μας πήραν με το ζόρι τόσα χρόνια.

Αυτό βέβαια υπό την προϋπόθεση ότι δεν έχουν διάθεση να βάλουν το δάχτυλο ή την… κουτάλα στο μέλι, ξεχνώντας  όλα όσα είχαν υποσχεθεί.

Μπροστά στον Αλέξη Τσίπρα  ανοίγονται δύο δρόμοι. Της Αρετής και της Κακίας.  Ο πρώτος, δύσκολος, αποδίδει μόνο σε υστεροφημία. Ο δεύτερος προσφέρει αφειδώς υλικά οφέλη.

Η επιλογή ανήκει στον νέο Πρωθυπουργό και την κυβέρνησή του.