Γιώργος Ευστρατιάδης: Το επόμενο «μακριά» είναι... κοντά

Η πανδημία έχει επιφέρει αλλαγές τόσο στην αγορά, όσο και εν γένει στο επιχειρηματικό γίγνεσθαι υποχρεώνοντας σε αλλαγές τις επιχειρήσεις. Πώς επηρέασε την επιχείρησή σας;

Όπως κάθε μια επιχείρηση έτσι και η Υδάτωρ επηρεάστηκε από τις εξελίξεις αυτής της χρονιάς. Λόγω της φύσης της εργασίας μας λειτουργούσαμε ήδη με υποδομές, οι οποίες δεν μας εμπόδισαν να εργαστούμε από το σπίτι, και η μετάβαση στη νέα πραγματικότητα ήταν σχετικά εύκολη. Τα τελευταία δέκα χρόνια και με την εμπειρία της κρίσης στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, εμπλουτίσαμε τόσο το πελατολόγιό μας, όσο και την γκάμα των προϊόντων μας. Αυτό μας θωράκισε, ακόμα περισσότερο, ώστε να αντιμετωπίζουμε καταστάσεις, όπως αυτή με επιτυχία όπου φυσικά, επιτυχία εν μέσω πανδημίας, θεωρείται να την ξεπεράσουμε με μικρές μόνο απώλειες.

Παρά τις δυσκολίες, η υγειονομική κρίση θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ως ευκαιρία;

«Θεωρώ ότι καμία κρίση, η οποία αφορά την υγεία, δεν πρέπει να λογίζεται ως ευκαιρία. Αυτό που έκανε και συνεχίζει να κάνει η κρίση αυτή, είναι πρωτίστως να δοκιμάζει τις αντοχές μας τόσο ως εταιρίες όσο και ως άτομα. Οι επιλογές και οι αποφάσεις που λαμβάνονται αυτή την περίοδο από όλους, εκτός από επείγουσες, είναι και σημαντικές, διότι θα κρίνουν την επόμενη ημέρα των επιχειρήσεων την ημέρα μετά το πέρας της κρίσης. Κάθε κρίση προκαλεί ευκαιρίες και η μεγαλύτερη είναι η δυνατότητα της εταιρικής ενδοσκόπησης, μια διεργασία που συχνά ξεχνιέται από τους περισσότερους. Η ευκαιρία είναι τα τραβήξουμε το χαλί και να καθαρίσουμε όσα δεν προλαβαίνουμε σε άλλες περιόδους. Να δούμε τα πράγματα όπως είναι και όχι όπως μας αρέσει να τα βλέπουμε. Στην Υδάτωρ μας 'άρεσε' που είχαμε δυνατές συνεργασίες με εταιρίες του εξωτερικού, μέχρι που φτάσαμε την άνοιξη να μην μπορούμε να προσφέρουμε συγκεκριμένα προϊόντα, επειδή στην Ιταλία κάποιοι κατασκευαστές είχαν κλείσει λόγω της πανδημίας. Αυτό μας ενεργοποίησε και είναι κάτι που εμείς ασχολούμενοι με το νερό δεν μπορούμε να δεχτούμε. Ετοιμάζουμε για τον λόγο αυτό νέες γραμμές παραγωγής στην Πάτρα, ώστε να είμαστε πιο αυτόνομοι και γιατί όχι, να είμαστε εμείς αυτοί που θα εξάγουμε προϊόντα στις χώρες από τις οποίες μέχρι πρόσφατα μόνο εισαγάγαμε».

Τι θεωρείτε ότι πρέπει να κάνουν οι πληττόμενες επιχειρήσεις για να μείνουν όρθιες; Υπάρχουν κάποιες καλές πρακτικές;

«Δυο είναι οι καλύτερες πρακτικές για μια επιχείρηση. Να έχουν όλοι τα μάτια τους ανοιχτά και όταν καθώς τα έχουν ανοιχτά εντοπίσουν κάτι σημαντικό, να μην φοβηθούν να αλλάξουν, να αλλάξουν συμπεριφορά, εργαλεία της δουλειάς τους, αντικείμενο, πελάτες, ακόμα και δραστηριότητα. Κάθε επιχείρηση περιέχει ρίσκο το ρίσκο είναι στην ίδια τη λέξη επιχείρηση. Στόχος είναι να μειώσουμε το ρίσκο, όσο περισσότερο μπορούμε. Είναι διαφορετικό να σκέφτομαι ότι η Υδάτωρ πουλάει αντλίες και διαφορετικό να σκεφτόμαστε ότι η Υδάτωρ δίνει νερό, όπου το χρειάζεστε. Αν σκεφτούμε έτσι τότε εκτός από αντλίες, μπορούμε να ασχοληθούμε και με άλλα πράγματα. Το ίδιο ισχύει για όλες τις επιχειρήσεις. Βέβαια αυτή η λογική απαιτεί εκτός από ανοιχτά μάτια και διάθεση αλλαγής και χρόνο για να υλοποιηθεί. Δυστυχώς οι υψηλής έντασης κρίσεις δεν δίνουν τέτοια περιθώρια. Για το λόγο αυτό πρέπει κάθε μέρα ανεξάρτητα κρίσης ή όχι, να βελτιώνουμε την επιχείρησή μας, να την κάνουμε καλύτερη, πιο αυτόνομη, να την προσαρμόζουμε στις νέες τάσεις, χωρίς να περιμένουμε μια κρίση να μας ταρακουνήσει».

Την επομένη της πανδημίας, σε ποιους κλάδους της οικονομίας πρέπει να δοθεί το βάρος της ανάπτυξης;

«Η απάντηση εξαρτάται από το πόσο μακροπρόθεσμα σκεφτόμαστε. Αν θέλουμε να δούμε τα αποτελέσματα της ανάπτυξης σε δυο-τρία χρόνια και να καλύψουμε τις πληγές που δημιουργήθηκαν, τότε η απάντηση είναι στους κλάδους που αντιμετώπισαν τα μεγαλύτερα προβλήματα. Έτσι θα επιστρέψουμε στην προηγούμενη κατάσταση γρήγορα και θα επανέλθει η οικονομία στα προ κρίσης επίπεδα. Αν όμως σκεφτούμε μακροπρόθεσμα, σε ορίζοντα 5-10 ετών, τότε θα χρειαστεί να σκεφτούμε όχι τους προσωρινά πληττόμενους τομείς, αλλά τους μόνιμα παραμελημένους την βιομηχανία, την αγροτική μας δύναμη και πάνω από όλα την εκπαίδευση. Η τουριστική βιομηχανία μας είναι από τις καλύτερες του κόσμου. Οι άλλες βιομηχανίες μας όμως δυστυχώς έχουν μείνει πολύ πίσω. Οι επόμενες κρίσεις που έρχονται, η επισιτιστική, η κλιματική και η τεχνολογική δεν θα συγχωρήσουν τις χώρες που δεν έχουν ενεργήσει στις σωστές κατευθύνσεις. Αντίθετα θα μας φυλακίσουν ακόμα περισσότερο σε ένα βραχύχρονο αγώνα επιβίωσης. Πρέπει να ξεκινήσουμε να βλέπουμε πιο μακριά, γιατί πολύ απλά το επόμενο "μακριά" είναι πιο κοντά από όσο νομίζουμε».