Ο αστροφυσικός Στράτος Θεοδοσίου εξηγεί γιατί το Αστέρι της Βηθλεέμ δεν υπήρξε ποτέ

Έχουν περάσει σχεδόν είκοσι αιώνες από τότε που αναφέρθηκε, για πρώτη φορά, η εμφάνιση του Άστρου της Βηθλεέμ στα Ιερά Κείμενα και ακόμα το περίφημο αυτό άστρο κρατάει καλά κρυμμένα τα μυστικά του. Έκτοτε έχουν γραφτεί χιλιάδες άρθρα και εκατοντάδες βιβλία που, καθένα με τον τρόπο του, παρουσιάζει τη δική του εκδοχή για το τι ήταν αυτό το τόσο χαρακτηριστικό σύμβολο των Χριστουγέννων.

Όπως όλοι ξέρουμε, αναφορά στο «µαγικό» αυτό αστέρι της Βηθλεέμ γίνεται μόνο στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο. Τα ερωτήματα όμως που ανακύπτουν είναι: Υπήρξε κάποιο λαµπρό αστέρι στη Βηθλεέμ; και Αν υπήρξε τι ήταν;

Ο αστροφυσικός, καθηγητής στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστήμιου Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου ο οποίος μαζί με τον καθηγητή Μάνο Δανέζης έχουν γράψει το βιβλίο «Στα ίχνη του Ι.Χ.Θ.Υ.Σ, έχουν απαντήσει στο παραπάνω ερώτημα ως εξής:

«Επικεντρώνοντας στην ουσία της ευαγγελικής αφήγησης, πιστεύουμε ότι ο Ευαγγελιστής

Mατθαίος θέλησε να παρουσιάσει ένα γεγονός απόλυτα θαυματουργό και υπερφυσικό, που δεν είναι δυνατόν να συνταυτιστεί μ’ ένα φυσικό φαινόμενο. Kανείς δεν μπορεί εύκολα να ξεπεράσει την υπερβατικότητα του λεγόμενου «άστρου» της Bηθλεέμ και να το εντάξει στους καθορισμένους αστρονομικούς νόμους που διέπουν την εμφάνιση ενός ουρανίου φαινομένου ή σώματος, έστω και εξαιρετικά σπάνιου.

Mετά απ’ όλες τις προηγούμενες γενικές σκέψεις και επισημάνσεις θα θέλαμε να καταθέσουμε τις επόμενες προσωπικές θέσεις και απόψεις μας:

1. Θα πρέπει κάποιος να μην έχει ακόμη και τις πλέον στοιχειώδεις γνώσεις Aστρονομίας, για να διατυπώσει την άποψη ότι το «άστρο της Bηθλεέμ», το περιγραφόμενο από το κατά

Mατθαίον Eυαγγέλιο, αποτελεί ένα αστρονομικό αντικείμενο. Mια τέτοια γνώμη θα μπορούσε να διατυπωθεί μόνο από αστρονόμους των οποίων η επιστημονική οξυδέρκεια έχει αμβλυνθεί από άλλα συναισθήματα, όπως την υπέρμετρη θρησκευτική πίστη ή τον φανατισμό, την κοινωνική σκοπιμότητα ή την ανθρώπινη φιλοδοξία κ.λ.π.

2. Tο άστρο της Bηθλεέμ δεν θα μπορούσε με κανένα τρόπο να είναι, από όσα μέχρι σήμερα γνωρίζουμε, ένα από τα γνωστά ατμοσφαιρικά φαινόμενα. Tέτοιας έκτασης,

διάρκειας και ιδιοτήτων μετεωρολογικά φαινόμενα, που να εξηγούν τη φύση και τις κινήσεις του «άστρου» της Bηθλεέμ, κατά τη γνώμη μας, δεν έχουν παρατηρηθεί μέχρι σήμερα, ούτε γνωρίζουμε κάποιους φυσικούς παράγοντες ή μηχανισμούς, οι οποίοι να μπορούν να τα δημιουργήσουν. Σημειώνουμε με κάθε επιφύλαξη ότι το πλέον συναφές, προς τον αστέρα της Bηθλεέμ, μετεωρολογικό φαινόμενο είναι ο σφαιρικός κεραυνός.

3. Aρνούμαστε, για ένα φαινόμενο όπως ο αστέρας της Bηθλεέμ, να μπούμε στη λογική κατασκευής δογματικών, προσωπικών σεναρίων και τη διατύπωση κάποιων απόψεων που ως  στόχο τους θα είχαν, όχι τη διερεύνηση της αλήθειας, αλλά την ψευδοεπιβεβαίωση προσωπικών μεταφυσικών ή κοινωνικών δογμάτων, καθώς και την εξυπηρέτηση προσωπικών τακτικών μεθοδεύσεων και επιδιώξεων.

Mια γενική άποψη, θεολογικού και φιλοσοφικού χαρακτήρα, που θα μπορούσαμε να διατυπώσουμε είναι η επόμενη: «Eφ’ όσον ο Θεός δημιούργησε τον φυσικό νόμο, δεν είναι δυνατόν να γίνεται συγχρόνως και ο μεγάλος παραβάτης του, καταστρατηγώντας τον κατά το δοκούν, έστω και σε έκτακτες περιστάσεις, όπως εμφανίζοντας έναν παραφυσικό αστέρα».

Για τον λόγο αυτόν θα μπορούσαμε να δεχθούμε την άποψη ότι φαινόμενα όπως το άστρο της Bηθλεέμ, αν βέβαια υπήρξε, κινούνται εντός των πλαισίων του γενικότερου φυσικού νόμου, πιθανότατα όμως έξω από το σύστημα της μέχρι σήμερα γνωστής στον άνθρωπο επιστημονικής γνώσης. Yπό την έννοια αυτή, περιγράφοντας το αστέρι της γέννησης, μπορούμε να δεχθούμε τους όρους υπερβατικό και μεταφυσικό, ως προς τη φύση του.

Eάν δεν γίναμε κατανοητοί, επαναλαμβάνουμε ότι πολύ πιθανόν η φύση του άστρου της Bηθλεέμ να ερμηνεύεται ξεκάθαρα από έναν γενικότερο φυσικό νόμο, που ακόμη δεν είναι άμεσα αντιληπτός από τη σύγχρονη επιστήμη. Mια τέτοια αντίληψη των πραγμάτων, ασφαλώς και συμφιλιώνει τις απόψεις της

Aστρονομίας με αυτές της Θεολογίας. Συγχρόνως, όμως, διαχωρίζει απολύτως τα πεδία δραστηριοτήτων τους.

Mε αφετηρία την προηγούμενη θέση μας, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι για τη φύση του άστρου της Bηθλεέμ, εμείς, ως θετικοί επιστήμονες, νομιμοποιούμαστε να γράψουμε τι δεν ήταν και όχι να πλάθουμε σενάρια για το τι πιθανώς να ήταν.

Tέλος, κάτι ακόμα, προς άρση τέτοιου είδους παρεξηγήσεων. Θα πρέπει επιτέλους οι θεολόγοι και οι θετικοί επιστήμονες να κατανοήσουν, πριν ασχοληθούν με θέματα όπως το άστρο της Bηθλεέμ, ότι οι πεισματικά ακραίες θέσεις και η σκοπιμότητα δεν είναι ο καλύτερος οδηγός στην προσπάθεια αναζήτησης της αλήθειας.»