Η πρώτη φορά που στην Ελλάδα θα γίνουν εκλογές Ιούλιο!

Τότε οι βουλευτικές εκλογές έγιναν από την Κυβέρνηση Ελευθέριου Βενιζέλου (είχε αναλάβει προ 1,5 μηνός μετά την πτώση της Κυβέρνησης Αλέξανδρου Ζαΐμη) και έγιναν με ψηφοδέλτιο.

Η καθιέρωση του πλειοψηφικού ανάγκασε τα μικρά δημοκρατικά κόμματα να ζητήσουν εκλογική συνεργασία με τους Φιλελευθέρους και ο Βενίζέλος δέχθηκε μετά την ήττα της 1ης Νοεμβρίου.

Έτσι στους συνδυασμούς των Φιλελευθέρων συνεργάστηκαν 21 υποψήφιοι του Παπαναστασίου, 9 του Κονδύλη, 5 του Μιχαλακόπουλου και 5 του Ζαβιτσιάνου.

Ο Καφαντάρης δεν δέχθηκε να συνεργαστεί, παρά τις εκκλήσεις των Φιλελευθέρων, και κατάρτισε συνδυασμούς σε 25 από 98 εκλογικές περιφέρειες.

Η αντιβενιζελική παράταξη κατήλθε διαιρεμένη.

Στην προσπάθεια δημιουργίας κοινού αντιβενιζελικού μετώπου κλήθηκε από το εξωτερικό ο Γεώργιος Στρέιτ, αλλά δενέγινε δεκτός ως επικεφαλής του αντιβενιζελισμού.

Κατέβηκε υποψήφιος των Λαϊκών.

 Στις 23 Ιουλίου 1928 ξεκίνησε η προεκλογική μάχη με την ομιλία του Ελευθέριου Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη. Σε αυτήν διατύπωνε τις νέες κατευθυντήριες γραμμές της εξωτερικής του πολιτικής: συμφιλίωση με την Τουρκία, αναβάθμιση των σχέσεων της Ελλάδας με την Ιταλία. Κανένας υπαινιγμός δεν γινόταν για την Κύπρο, τα Δωδεκάνησα και Βόρειο Ήπειρο. Στην εσωτερική πολιτική έμφαση δινόταν στην αναβάθμιση της επαγγελματικής εκπαίδευσης και στην αύξηση της γεωργικής παραγωγής.

Την ημέρα των εκλογών ο Καφαντάρης περιοδεύοντας σε προσφυγικούς συνοικισμούς έπεσε θύμα επίθεσης.

Επίσης ο Βενιζέλος δέχθηκε αίτημα των αντιπολιτευομένων σχετικά με την παράδοση των εκλογικών βιβλιαρίων από τους εκλογείς στους δικαστικούς αντιπροσώπους μετά την άσκηση του εκλογικού δικαιώματός τους, στις πόλεις όπου χρησιμοποιούντο τα εκλογικά βιβλιάρια, για την αποφυγή διπλοψηφιών.

Εκλογές τον μήνα Ιούνιο έχουν ωστόσο διεξαχθεί τα τελευταία 30 χρόνια:

Α) Στις 17 Ιουνίου του 2012.

Οι εκλογές προκηρύχθηκαν από την υπηρεσιακή κυβέρνηση Παναγιώτη Πικραμμένου, επειδή στις προηγούμενες εκλογές τον Μάιο του ίδιου έτους, δεν έγινε δυνατός ο σχηματισμός κυβέρνησης που να έχει την εμπιστοσύνη της Βουλής.

Στις εκλογές του Ιουνίου πρώτο κόμμα ήλθε η Νέα Δημοκρατία, δεύτερο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ με ποσοστά 29,7% και 26,9% αντίστοιχα, ενώ τρίτο κόμμα ήλθε το ΠΑΣΟΚ με ποσοστό 12,3%.

Τα υπόλοιπα κόμματα που είχαν εκλέξει βουλευτές, πέτυχαν ποσοστά μικρότερα του 8% και ήταν τα: Ανεξάρτητοι Έλληνες, Χρυσή Αυγή, Δημοκρατική Αριστερά και Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.

Μετά τις εκλογές τα κόμματα Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ και Δημοκρατική Αριστερά συγκρότησαν την Κυβέρνηση Αντώνη Σαμαρά.

Β) Στις 18 Ιουνίου 1989 οπότε  διεξήχθησαν από την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου κι έφεραν στην πρώτη θέση το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας υπό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, αλλά χωρίς κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

 Έτσι, ο Ανδρέας Παπανδρέου παρέμεινε πρωθυπουργός μέχρι τις 2 Ιουλίου 1989, οπότε η Νέα Δημοκρατία και ο Συνασπισμός αποφάσισαν τον σχηματισμό της κυβέρνησης Τζαννετάκη.

Ειδικότερα, η ΝΔ με 44,28% των ψήφων έλαβε 145 έδρες, το ΠΑΣΟΚ με 39,13% 125 έδρες, ο Συνασπισμός με 13,13% 28 έδρες και από 1 έδρα κατέλαβαν η ΔΗΑΝΑ με 1,01% και ο ανεξάρτητος Μουσουλμάνος με 0,52%.

Οι εκλογές διεξήχθησαν με το νόμο 1847/1989 (παραλλαγή της απλής αναλογικής) που είχε ψηφίσει η κυβέρνηση Παπανδρέου λίγους μήνες πριν.

Ο νόμος αυτός αποκλήθηκε «νόμος Κουτσόγιωργα», αλλά στην πραγματικότητα προετοιμάστηκε από μια ομάδα πολιτικών επιστημόνων κοντά στον Ανδρέα Παπανδρέου, με προεξάρχοντα τον σύμβουλο του πρωθυπουργού Γιώργο Κίσσονα.

Οι εκλογές έγιναν με το σκάνδαλο Κοσκωτά να απασχολεί σχεδόν αποκλειστικά την επικαιρότητα.

Γ) Στις 2 Ιουνίου 1985. Το ΠΑΣΟΚ με πρόεδρο τον Ανδρέα Παπανδρέου κέρδισε ξανά τις εκλογές, και με ποσοστό 45,82% εξασφάλισε 161 από τις 300 έδρες της Βουλής, συνεχίζοντας έτσι να κυβερνά (από το 1981). Η Νέα Δημοκρατία με ποσοστό 40,85% εξασφάλισε 126 έδρες.

Από τον Σεπτέμβριο του 1984, αρχηγός της ΝΔ ήταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, που είχε διαδεχθεί τον Ευάγγελο Αβέρωφ.

 Ο Αβέρωφ είχε παραιτηθεί επίσημα για λόγους υγείας, αλλά είχε ήδη στο ενεργητικό του δύο διαδοχικές ήττες από τον Ανδρέα Παπανδρέου στις δημοτικές εκλογές του 1982 και στις ευρωεκλογές του 1984, και δεχόταν πιέσεις να αποχωρήσει. Οι εκλογές αυτές διεξήχθησαν σε κλίμα έντονης πολιτικής πόλωσης, με το φαινόμενο των «πράσινων και γαλάζιων καφενείων» να βρίσκεται στην κορύφωσή του.