Η απάντηση του Θάνου Αμπατζή στην ανάρτηση περί αντιδράσεων δικηγόρων στην απεργία

Σχετικά με το άρθρο του δημοσιογράφου Νίκου Ξανάλατου με τίτλο «Πάτρα: Αντιδράσεις στους κόλπους των δικηγόρων για τη συνέχιση της απεργίας», στο  «the best.gr» για την πλήρη ενημέρωση του επισκέπτη της ιστοσελίδας,από τον Γενικό Γραμματέα του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών Θάνο Αμπατζή διευκρινίζονται τα εξής:

1) Είναι γνωστό ότι στις Γενικές Συνελεύσεις των μαζικών Συλλόγων, όπως είναι ο Δικηγορικός Σύλλογος Πατρών, δε συμμετέχουν ποτέ όλα τα μέλη του, αλλά συνήθως ένας μεγάλος αριθμός αναγκαίος για την απαρτία, που στη συγκεκριμένη συνέλευση ήταν μάλιστα πολύ μεγαλύτερος από το συνηθισμένο αριθμό.

2) Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο για το άνοιγμα του επαγγέλματός μας θίγει το μεγαλύτερο ποσοστό των δικηγόρων, αλλά περισσότερο από όλους τους νέους συναδέλφους, οι οποίοι είναι λογικό να εμφανίζουν μεγάλη αγωνιστική διάθεση, η οποία περιέργως κατά τον συντάκτη του άρθρου καταλογίζεται στα αρνητικά τους!!!!

3) Εγώ προσωπικά δεν είδα πολλούς συναδέλφους με πάγια αντιμισθία να συμμετέχουν στη συγκεκριμένη Γ.Σ και να ψηφίζουν υπέρ της αποχής.

4) Είναι λογικό μια παρατεταμένη απεργία να δημιουργεί προβλήματα στους δικηγόρους, αλλά είναι γνωστό ότι κανένας αγώνας δεν μπορεί να γίνει χωρίς συνέπειες για αυτούς που τον κάνουν.

Οι Γενικές Συνελεύσεις των Συλλόγων είναι ο τόπος όπου μπορεί να αναπτυχθεί ένας δημοκρατικός διάλογος και αυτοί που διαφωνούν με τη συνέχιση της αποχής, να πείσουν με επιχειρήματα για το άστοχο ή το ανούσιο της συνέχισής της.

5) Είναι σφόδρα προσβλητικό για όσους συμμετείχαν στη συγκεκριμένη Γ.Σ και ομόφωνα αποφάσισαν για τη συνέχιση της αποχής, να κατηγορούνται ότι η απόφασή τους πάρθηκε για ψηφοθηρικούς λόγους, λόγω των επικείμενων εκλογών στο σύλλογό μας. Τουλάχιστον την τελευταία αυτή βαριά κατηγορία οφείλει ο έμπειρος δημοσιογράφος είτε να την ανακαλέσει είτε να την εξηγήσει.

6) Δεν υπάρχουν αίολα αιτήματα στη συγκεκριμένη απεργιακή κινητοποίηση. Με το υπό ψήφιση νομοσχέδιο κρίνεται η τύχη και το μέλλον του δικηγορικού επαγγέλματος και πλήττεται ένας μεγάλος αριθμός από δικηγόρους, αφού οι δικηγορικές εταιρίες, όπως πλέον θα συγκροτούνται, θα μπορούν να «καταπιούν» τον επαρχιώτη δικηγόρο.

Καλό θα ήταν στη θέση του κ. Ξανάλατου να είχε τεθεί το όνομα έστω και ενός από τους «διαφωνούντες» συναδέλφους, ώστε να μπορούμε με αυτόν να κάνουμε διάλογο, γιατί ο κ. Ξανάλατος είναι μακριά από τα προβλήματά μας και η γνώση του γι’ αυτά είναι προφανώς πλημμελής και αποσπασματική.