Χαιρετισμός Γιώργου Α. Παπανδρέου "Η Αιγιάλεια ως Τουριστικός Προορισμός"

Ο πρώην πρωθυπουργός και βουλευτής Αχαΐας Γιώργος Α. Παπανδρέου βρέθηκε στην εκδήλωση στην Αιγιάλεια και στον χαιρετισμό του επεσήμανε:

Κυρίες και Κύριοι, Κύριε Δήμαρχε, Κύριε Αντιπεριφερειάρχα, αγαπητοί συνάδελφοι,

Θέλω να ευχαριστήσω τους διοργανωτές της σημερινής Ημερίδας για την ευκαιρία που μου δίνετε να συμμετάσχω,όπως και να συγχαρώ όλους για την θεματολογία καθώς η Αιγιάλεια ως τουριστικός προορισμός μαζί με την ευρύτερη περιοχή μας, δεν υστερεί σε δυνατότητες από άλλους προορισμούς της χώρας μας.

θέλω να σταθώ σε τρία ζητήματα:

Το πρώτο αφορά στο εάν η Αιγιάλεια, αλλά και η ευρύτερη περιοχή μας έχει και συγκεκριμένα ποινές δυνατότητες για να αναπτύξει την τουριστική βιομηχανία.

Το δεύτερο ερώτημα αφορά στο στρατηγικό όραμα μας για τον τουρισμό. Δηλαδή τι είδους τουρισμού θέλουμε. Ο όρος τουρισμός από μόνος του δεν είναι πυξίδα ικανή να μας φωτίσει και να μας επιτρέψει να κάνουμε σοβαρό σχεδιασμό. Και τέλος, συναφές με το προηγούμενο ερώτημα είναι η ανάγκη και να μάθουμε από τα ξεπερασμένα ή λαθεμένα μοντέλα τουριστικής ανάπτυξης, από τις πετυχημένες πρακτικές άλλων περιοχών στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς όπως και από τις νέες τάσεις, προοπτικές που πρέπει να εντάξουμε στον σχεδιασμό μας.

Για το πρωτο ερώτημα, αν δηλαδή εχει η Αιγιάλεια τις προϋποθέσεις, θεωρώ ότι δεν υπάρχει άλλη απάντηση από το ΝΑΙ. Αποτελεί όχι μόνο τη αφετηρία σημαντικών ιστορικών γεγονότων, αλλά και γιατί αναμφίβολα είναι ένα μονοπάτι πολιτισμού, ένα στρατηγικής σημασίας οικοσύστημα με απαράμιλλης ομορφιάς γεωλογικά χαρίσματα.

Είναι ένας τόπος όμορφος, με πολλά χαρίσματα και δυνατότητες και εμείς οφείλουμε να αποδείξουμε ότι μπορούμε με σεβασμό να τον φροντίσουμε και να τον αξιοποιήσουμε.

Δεύτερο ερώτημα: τι τουρισμό θέλουμε;

Ενα παράδειγμα που έχω ακούσει πολλές φορές από φίλους, υπουργούς και Πρωθυπουργούς της Ισπανίας είναι το εξής: «προσοχή, μην ακολουθήσετε το δικό μας μοντέλο τουρισμού. Κτίσαμε όλες τις παραλίες μας, δημιουργήσαμε μεγαθήρια είτε για ξενοδοχεία ή διαμερίσματα για ξένους, και καταστρέψαμε ομορφιές, τον τοπικό πολιτισμό, και τελικά την οικονομική προοπτική αυτών των περιοχών».

Ξέρετε ότι υπήρξε ολόκληρο πρόγραμμα ΕΣΠΑ της Ισπανίας που αφιερώθηκε στο γκρέμισμα τουριστικών καταλυμάτων;

Δεύτερο, μεγάλοι τουριστικοί προορισμοί, όπως η Βενετία, το Άμστερνταμ και η Βαρκελώνη, προβληματίζονται έντονα από το φαινόμενο του μαζικού τουρισμού. Το ίδιο και νησιά μας όπως η Σαντορίνη, που σε περιόδους αιχμής γίνεται αφόρητη και θα έλεγα ότι με την πορεία που έχει πάρει, θα χάσει την μοναδική της ταυτότητα αλλάζοντας και το είδος των τουριστών που θα το επισκέπτονται.

Μια άλλη επίπτωση που βλέπουμε και στην Ελλάδα είναι η μετατροπή κατοικιών σε ενοικιαζόμενα, ειδικά Airbnb. Κέρδος για τον ιδιοκτήτη αλλά με μεγάλη αύξηση του κόστους ζωής αλλά και για όσους τα νοικιάζουν.

Μια τρίτη επίπτωση προς αποφυγή, είναι η μονοκαλλιέργεια. Περιοχές και ειδικά νησιά που εγκαταλείπουν όλες τις άλλες οικονομικές δραστηριότητες και καλλιεργούν -ασχολούνται πια μόνο με τον τουρισμό..

Μια ακόμα επίπτωση αφορά στις υποδομές. Η μεγάλη αύξηση του πληθυσμού επιβαρύνει όλες τις υποδομές. Ύδρευση, σύστημα υγείας, δρόμοι, ενέργεια, πράσινο, καθαριότητα και σκουπίδια. Αυτό για την Ελλάδα ειναι ιδιαίτερο πρόβλημα. Γιατί η Ελλάδα ειναι το κράτος του συγκεντρωτισμού, όπου οι τοπικοί πόροι και φόροι, διαχειρίζονται από το κέντρο με πελατειακό και κοστοβόρο τρόπο. Έτσι βλέπουμε να αδυνατεί η αυτοδιοίκηση να εγγυάται την ποιότητα ζωής του τοπικού πληθυσμού.

Με ολα αυτα τα αρνητικά θα μου πείτε, μήπως θέλω να αποτρέψω μια στρατηγική τουριστικής ανάπτυξης; Το αντίθετο. Θεωρώ οτι η περιοχή μας, επειδή ειναι σχετικά παρθένα τουριστικά, και παρά τις αστοχίες σε κατασκευές και τις συγκοινωνιακές υποδομές που κατέστρεψαν ή προκάλεσαν προβλήματα στα ποτάμια και τις παραλίες μας, εχουμε πολλά περιθώρια να αναπτύξουμε ενα διαφορετικό και βιώσιμο μοντέλο τουρισμού που θα εγγυάται σοβαρά εισοδήματα, νέους πόρους για τον τόπο, ζωή πολιτιστική και προ πάντων ποιότητα ζωής για όλους.

Ο τουρισμός είναι από τα πιο ελπιδοφόρα εργαλεία για να αναταχθεί η τοπική οικονομία μιας περιοχής, αλλά έχει και καθοριστικής σημασίας ρόλο στην απαραίτητη προώθηση της μετάβασης σε μια οικονομία με βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη.

Ολο και περισσότερο χώρες ή πόλεις μεγάλου τουριστικού ενδιαφέροντος, υιοθετούν προγράμματα βιώσιμου πράσινου τουρισμού, αναδεικνύοντας παράλληλα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που τις καθιστούν ελκυστικές.
Αυτό με φέρνει στο τρίτο ερώτημα: Ποια στρατηγική και ποιες νεες τάσεις πρεπει να αξιοποιήσουμε;

Το ερώτημα ειναι απλό όσο και δύσκολο. Τι ιδιαίτερο, και μάλιστα τι διαφορετικό, ή έστω ποια ποιότητα μπορεί να προσφέρει η Αιγιάλεια για να ειναι ανταγωνιστική από την μιά εγγυώνοντας στην τοπική κοινωνία ευημερία και ποιότητα ζωής;
Πρώτα λοιπόν πρέπει να εμβαθύνουμε στη μεγάλη ανάγκη που έχει η περιοχή να επικεντρωθεί στη βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη και παράλληλα, στη δέσμευση για την κοινωνική, οικονομική και περιβαλλοντική ατζέντα ενός βιώσιμου τουρισμού, που μπορεί να ατενίζει το μέλλον σε συνεργασία με άλλους τομείς.

Δεύτερο να κοιτάξουμε, το πώς θα αναδείξουμε τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της ευρύτερης περιοχής. Είναι πολλά, σημαντικά, και είτε παραμένουν αναξιοποίητα, είτε κάποιες φορές απαξιώνονται ή και ακόμα πολλές φορές δεν γνωρίζουμε το δικό μας πλούτο, περιβάλλοντος, πολιτισμού, παραγωγής, ή και ιστορίας.

Φίλες και Φίλοι,

Σε αυτήν την κατεύθυνση, λογω της εμπειρίας που υπάρχει παγκοσμίως και πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη, θα ήθελα να τονίσω ένα ζήτημα.

Να αξιοποιήσουμε με νου και λογισμό, όλα τα διαθέσιμα μέσα και όλους τους διαθέσιμους πόρους, τον ανθρώπινο παράγοντα με τις πολλές και σημαντικές δεξιότητες και επιστημονικές γνώσεις.

ΠΧ την ασυναγώνιστη δυναμική του πρωτογενούς τομέα και των τοπικών μας προϊόντων, που εχουν και ιστορική για την Ελλάδα σημασία - οπως της σταφίδας - που όλα μαζί και σε συνδυασμό, μπορούν να αναδείξουν την Αιγιάλεια ως μια περιοχή που θα κατέχει επάξια τον τίτλο του «τουριστικού προορισμού».

Αλλά και το Ταμείο Ανάκαμψης, που θα πρέπει να αξιοποιηθεί με τη μέγιστη αυστηρότητα για αυτό το σκοπό, αντί να σπαταληθεί με το γνωστό επιδοματικό και πελατειακό τρόπο άσκησης πολιτικής. Χάνεται εδώ μια ιστορική ευκαιρία για την Ελλάδα και βέβαια για την περιοχή μας. Γιατί τα λεφτά αυτά, που υπάρχουν, θα έπρεπε να μπουν σε έναν σοβαρό σχεδιασμό με στρατηγική αλλά και με κινητοποίηση όλων πολιτών και τοπικών φορέων στην διαδικασία αυτή.

Όλα βέβαια, θα πρέπει να υποτάσσονται στον ύψιστο στόχο.

Η Αιγιάλεια να αποτελέσει ένα βιώσιμο, ελκυστικό, δημοκρατικό προορισμό, που θα σέβεται την ιστορία του, τον άνθρωπο και το περιβάλλον υλοποιώντας τις μεγάλες προκλήσεις για την επόμενη ημέρα.
ο Δήμος Αιγιάλειας διαθέτει φυσικές ομορφιές και στην παράκτια ζώνη του αλλά και τον ορεινό όγκο του.
Και επιπλέον, έχει τη δυνατότητα ανάδειξης των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του, συνδυάζοντας τα τοπικά προϊόντα και τον πολιτισμό.

Αλλά και δράσεις πρωτοποριακές, όπως τα Οινοξένεια. Είχα την ευκαιρία πριν την πανδημία να αναφερθώ στην πρωτοποριακή αυτή δράση συσχετίζοντας τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής, το ταλέντο και τη δυναμική των ανθρώπων της, παράλληλα με την ανάδειξη των τοπικών προϊόντων με κυρίαρχο τον προστατευόμενης ονομασίας (ΠΟΠ) Ροδίτη και τα κρασιά Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης (ΠΓΕ), την εξαιρετική μαύρη σταφίδα «Βοστίτσα» (ΠΟΠ).

Σε συνδυασμό με την ορθολογική αξιοποίηση και ανάδειξη των περιοχών Natura, όπως του Χελμού - Βουραϊκού αλλά και του Κορινθιακού, που εντάχθηκε το 2017.

Το τουριστικό προϊόν, ή πιο απλά ο σύγχρονος τουρίστας, επισκέπτης, εχει και άλλα ενδιαφέροντα και άλλες ανάγκες.

Η νέα γενιά ειναι ιδιάιτερα ευαίσθητη με το πως φροντίζουμε το φυσικό περιβάλλον και το ζωϊκό βασίλειο.

Γενικότερα ο επισκέπτης ξεπερνά το κλασσικό του «ήλιος και θάλασσα».

Είναι έτοιμος να μάθει για τον τοπικό και πλούσιο πολιτισμό, από την τοπική και παραδοσιακή μαγειρική μέχρι την μυθολογία που αναδεύεται από την γη μας.

Για αυτο η επένδυση μας σε παραδόσεις - αναβαθμισμένες ποιοτικά είναι βασικό μέλημα.

Θα πρεπει να σχεδιάσουμε έχοντας στο νου μας τις σύγχρονες προκλήσεις. Η Τήλος πχ εχει γινει νησί με ενέργεια αποκλειστικά από τον ήλιο και τους ανέμους. Ανανεώσιμη και με ανακύκλωση όλων των σκουπιδιών. Αυτό και μονο - που κατ’αρχήν βοηθά την υγεία και το πορτοφόλι των νησιωτών -έχει κάνει το νησί αυτό ξακουστό παγκοσμίως.

Η υγεία θα αποτελέσει κεντρικό ζήτημα για τον τουρισμό. Επισκέπτες που θα ζητούν βασικές υπηρεσίες για την ευζωία, την σωστή παραδοσιακή ελληνική δίαιτα και άλλα.

Η παιδεία επίσης. Γνωρίζω καλά το πρόβλημα με το Πανεπιστήμιο της Πάτρας. Δυστυχώς το εκπαιδευτικό μας σύστημα ειναι αναχρονιστικό. Παράγουμε πολλούς αποφοίτους, πολλοί μένουν άνεργοι, πολλοί μεταναστεύουν και ελάχιστη ειναι η σχέση των πανεπιστημίων μας με τον τοπική και περιφερειακή ανάπτυξη. Αν ειχε η τοπική αυτοδιοίκηση ουσιαστικό ρόλο στην παιδεία,θα μπορούσε να ενταχθεί στο σχεδιασμό και η έρευνα, εκπαίδευση, κατάρτιση για την στρατηγική τουριστικής αναπτυξης της περιοχής μας.

Η σύγχρονη αναπτυξη και ο σύγχρονος τουρισμός απαιτεί τις συνέργειες όλων.

Είναι προφανές ότι η περιοχή της Αιγιάλειας με τις συνέργειες όλων ανεξαιρέτως των φορέων της τοπικής κοινωνίας, θα πρέπει να κινηθεί με τη μέγιστη δυνατή, ευαισθησία στην κατεύθυνση ενός σύγχρονου ελκυστικού προορισμού.

Φίλοι και φίλες,

Στο πλαίσιο αυτό, ας δούμε εναλλακτικές προσεγγίσεις, καινοτόμες συλλήψεις, συγκλίσεις, ευρύ διάλογο μεταξύ των κοινωνικών φορέων, ειδικών αλλά και της αυτοδιοίκησης.

Και κοινών δράσεων και παρεμβάσεων, όπου αυτό απαιτείται, γιατί κάθε περιοχή μπορεί να αναπτυχτεί σε συνδυασμό και με την ανάπτυξη όμορων περιοχών.

Να τολμήσουμε κοινές δράσεις, συμπληρωματικές μεταξύ όμορων Δήμων. Και να προτείνουμε αν χρειαστεί από κοινού έργα. Και να τα θέσουμε ως προτεραιότητες.

Δράσεις που μπορούν να στηριχτούν σε βέλτιστες πρακτικές αγροτουρισμού. Και του εναλλακτικού τουρισμού. Με έξυπνες παρεμβάσεις, μικρής κλίμακας.

Αναδεικνύοντας και περιοχές που παρουσιάζουν τάσεις ερημοποίησης. Δημιουργώντας διαφορετικά γεγονότα όλο το χρόνο. Αξιοποιώντας γιορτές και παραδόσεις.

Υπάρχουν και νέες δυνατότητες που προσδίδουν οι νέες συγκοινωνιακές υποδομές, αλλά και οι υποδομές που έγιναν στο Λιμάνι του Αιγίου αλλά και τις αστοχίες που εχουν προκαλέσει ζημιές οπως στις παράκτιες ζώνες.

Κλεινω λέγοντας οτι ο τουρισμός πρέπει να ειναι άρρηκτα δεμένος με την ποιότητα ζωής του τοπικού πληθυσμού. Οχι το αντίθετο.

Yποδομές υγείας, για τα σκουπίδια, προγράμματα παιδείας και κατάρτισης, υδρευση και πολιτισμός, τοπική παραγωγή, ολα πρεπει να μπουν στον σχεδιασμό ποιοτικής αναβάθμισης για μια αναπτυξη τουριστική που θα εγγυηθεί την ποιότητα του λαού της αιγιάλειας και οχι απλά την γρηγορη και ατελέσφορη κερδοσκοπία κάποιων παραγόντων.
Κλείνοντας, θα ήθελα να σας πω, πως θα σταθώ συμπαραστάτης σε πρωτοβουλίες και δράσεις που θα βασίζονται στην καινοτομία και στην εναλλακτικότητα.
Προβάλλοντας την προοδευτική αντίληψη για την βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη, και τον σεβασμό στον ανθρώπινο και περιβαλλοντικό παράγοντα.
Προβάλλοντας εντέλει και τον όμορφο τόπο μας, μαζί και τους ανθρώπους του, που έχουν δυνατότητες πολλές και ανεκμετάλλευτες.

Και πάλι συγχαρητήρια, σε όλους όσους συνεισέφεραν στη σημερινή εκδήλωση.

Σας ευχαριστώ