Στο κατάστημα της οδού Φιλοποίμενος
Ετούτη την εβδομάδα μοιάζει με Χειμώνα. Το Χειμώνα όλο και περισσότερο οι άνθρωποι κυκλοφορούν στους δρόμους της πόλης. Αυτός ο δρόμος, ο στενός δρόμος δεν χρειάζεται πολύ κόσμο για να γεμίσει, όχι μόνο εξαιτίας της στενότητας που τον διέπει, αλλά και λόγω ότι εγκλωβίζονται οι σκέψεις. Εκεί οι αναμνήσεις εγκλωβίζονται, και αυτό για άλλους είναι κακό, ενώ για άλλους είναι καλό.
Ένα μειονέκτημα έχει αυτός ο στενός δρόμος. Λείπουν τα υπόστεγα. Ομολογουμένως αποτελεί παραφωνία σε σχέση με τους υπόλοιπους δρόμους της πόλης. Τελικά τι είναι καλύτερο οι αναμνήσεις να ταξιδεύουν και να γίνονται βροχή ή να αγναντεύουν από το υπόστεγο την κίνηση των ανθρώπων; Νομίζω και τα δύο.
Ωστόσο τώρα που το κρύο αρχίζει και κερδίζει σε νοσταλγία, σε ανάμνηση, σε δριμύτητα, στο κατάστημα εδώδιμων και αποικιακών του κυρίου Ονίκ Κετσογιάν, ο κόσμος αυξάνεται. Και εδώ που τα λέμε, αλλιώς ακούγεται η βροχή στο πεζόδρομο , αν ακούγεται, και αλλιώς στο στενό δρόμο. Εδώ ακούγονται μέχρι και οι σταλαγματιές της βροχής. Εδώ καμιά φορά όταν αυτός ο άνθρωπος βγαίνει στης εξώπορτα του μαγαζιού του, με τα εδώδιμα και αποικιακά, ακούς μόνο μια λέξη, να ‘σαι καλά παιδί μου.
Όσο για τις μυρωδιές αυτές γίνονται όλο και πιο έντονες, ακολουθούν τον ήχο από τις σταλαγματιές, δηλαδή τις αναμνήσεις. Συνεχίζεται…
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr