Η βρετανίδα συγγραφέας είχε βρεθεί τον Νοέμβριο του 2016 στην Πάτρα για να παρουσιάσει το νέο της βιβλίο
Η βρετανίδα συγγραφέας Βικτόρια Χίσλοπ γράφει στην ιστοσελίδα του Guardian για τη σχέση της με την Πάτρα και δηλώνει εντυπωσιασμένη από την αλλαγή που διαπίστωσε κατά την επίσκεψή της στην τρίτη πόλη της Ελλάδας. Η Βικτόρια Χίσλοπ είχε βρεθεί τον Νοέμβριο του 2016 στην Πάτρα για να παρουσιάσει το νέο της βιβλίο με τίτλο "Οι Καρτ Ποστάλ", που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.
Μάλιστα, τότε είχε μιλήσει στο thebest.gr και στην Ελευθερία Μακρυγιέννη για το βιβλίο της και τη σχέση της με την Πάτρα.
Η συγγραφέας με το κείμενο της στη Guardian, δηλώνει εντυπωσιασμένη από την αλλαγή - προς το καλύτερο - της τρίτης μεγαλύτερης πόλης της χώρας, της Πάτρας.
Η Χίσλοπ αναφέρει πως η Πάτρα είναι μια ατελείωτη πηγή έκπληξης και γοητείας. «Eίμαι σίγουρη ότι χωρίς την Πάτρα δεν θα είχε γραφτεί αυτό το βιβλίο. Είναι μία πόλη που αντιπροσωπεύει τα άκρα της Ελλάδας, την ομορφιά και την ασχήμια, μια ατελείωτη πηγή έκπληξης και γοητείας».
Όπως λέει στη βρετανική εφημερίδα είχε απογοητευτεί από την πρώτη της επίσκεψη στην τρίτη μεγαλύτερη ελληνική πόλη, αλλά όταν επέστρεψε πέρσι ανακάλυψε μια νέα πλευρά της Πάτρας.
"Στην δεύτερη επίσκεψη προσέγγισα την πόλη από μία διαφορετική κατεύθυνση. Ήταν μέσω μιας από τις ομορφότερες γέφυρες που έχω δει ποτέ. Η ευχάριστη καμπύλη της γέφυρας Ρίο - Αντίρριο 2 χιλιομέτρων, η οποία συνδέει την Πελοπόννησο με την ηπειρωτική Ελλάδα, προσφέρει μια ενθουσιώδη προσέγγιση και, το σούρουπο, όταν φωτίζεται, είναι ακόμη πιο μαγευτική. Ολοκληρώθηκε εγκαίρως για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και είναι μία από τις πιο εντυπωσιακές κληρονομιές εκείνης της εποχής".
Για την ίδια της πόλη της Πάτρας από κοινωνικής πλευράς αυτό που τράβηξε την προσοχή της είναι "ο αρκετά μεγάλος αριθμών των φοιτητών που προσθέτει στην ζωντάνια της (καθώς και να διατηρεί τις τιμές αισθητά χαμηλές σε μπαρ και εστιατόρια".
Από τα τοπόσημα της πόλης ξεχωρίζει την τεράστια Πλατεία Γεωργίου με το σχεδιασμένο από τον Ziller Θέατρο Απόλλων και τον επιβλητικό ναό του Αγίου Ανδρέα. " Συνήθως όταν επισκέπτεσαι εκκλησίες στις μεσογειακές χώρες, πηγαίνεις από το φως στο σκοτάδι, αλλά εδώ τα μάτια μου έπρεπε να συνηθίσουν την φωτεινότητα του εσωτερικού, όχι την σκοτεινιά του. Είναι θεαματικά πολύχρωμος και αισιόδοξος, γεμάτος εικόνες, όχι μόνο Αγίων αλλά και της φύσης. Όλα είναι υπερβολικά (συμπεριλαμβονομένου του και του επίχρυσου σταυρού 5 μέτρων) όμως αυτή η διασκεδαστική επίδειξη με γοήτευσε.
Υπήρχε επίσης ένας ποταμός από ορθόδοξες ψαλμωδίες που δεν σταματάει ποτέ, ένας ήχος που διακόπτεται μόνο όταν ο νεωκόρος καλείται να απαντήσει σε κάποιο τηλεφώνημα. Φαντάζει σαν τα εγκόσμια να συναντούν τα θεία σε αυτόν τον χώρο".
«Για να αγαπήσεις την Ελλάδα, πρέπει να την αγκαλιάσεις, όχι να απελπιστείς από το χάος, που χαρακτηρίζεται από τα καταρρέοντα αρχοντικά κτίρια, τα μαύρα παντζούρια στα παράθυρά τους που κρύβουν το αεράκι. Αυτά τα κτίρια είναι κρησφύγετα, δραματικά, που περιμένουν να σωθούν και προσθέτουν στην συναρπαστική υφή της πόλης».
Συνεχίζοντας την αφήγησή της, η συγγραφέας περιγράφει πόσο εντυπωσιάστηκε από τη «μαγευτική» γέφυρα Ρίου- Αντιρρίου, ενώ στη συνέχεια εξυμνεί την πλατεία Αγίου Γεωργίου στην Πάτρα, αναφερόμενη στο θέατρο Απόλλων που έφτιαξε ο αρχιτέκτονας Έρνστ Ζίλερ τον 19ο αιώνα.
«Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον καθεδρικό ναό του Αγίου Ανδρέα», προσθέτει. «Πρόκειται για έναν αισιόδοξο ναό, όπου συναντιούνται το γήινο με το θεϊκό. Όλη η εκκλησία απεικονίζει μια ευχάριστη γιορτή της ζωής», καταλήγει.
Με πληροφορίες από το protothema.gr και το news247.gr
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr