«Οι ζωγράφοι του δρόμου είναι οι υποτιτλιστές του αστικού περιβάλλοντος και κήρυκες μιας τέχνης χωρίς κηδεμόνες»
Είναι ο Πατρινός που έχει «σταματήσει» στο χρόνο όλα τα αριστουργήματα της τέχνης των τοίχων, αυτής που είναι ικανή να μεταμορφώσει την εικόνα της φθοράς και να την κάνει αφορμή για ...σκέψη.
Εδώ και χρόνια στρέφει τα κλίκ της φωτογραφικής του μηχανής, η οποία τείνει να γίνει δεύτερη φύση του, στους καλλιτέχνες του δρόμου, αυτούς που λένε τη δική τους ιστορία για την πόλη και τον άνθρωπο, με ένα σπρέι στο χέρι, μεταδίδοντας με αυτό το πλούσιο σε εκφραστικότητα και δυναμική μέσο, κοινωνικούς προβληματισμούς και πολιτικά μηνύματα, ή απλώς επικοινωνώντας μια σκέψη ή ένα όνειρο.
Street art, στην Πάτρα λοιπόν. Υπόθεση προορισμένη να πέσει θύμα του χρόνου ή του...βανδαλισμού των πολέμιών της; Μπορεί να είναι και έτσι. Μόνο που υπάρχει κάποιος ο οποίος προλαβαίνει να καταγράψει τα αριστουργήματα των ...παρεξηγημένων και να τα διασώσει από το «καθάρισμα» του δημόσιου χώρου, έτσι όπως το εννούμε στις μέρες μας, υπόθεση που παίρνει μεγάλη κουβέντα.
Ο Αλέξης Γκλαβάς έχει τραβήξει 12.500 φωτογραφίες, όλες από graffiti των καλλιτεχνών της Πάτρας. Σε δρόμους, πάρκινγκ, πλατείες, παλιά και ερειπωμένα κτίρια, στα οποία χρειάστηκε να μπει ακόμη και μέσα από..τρύπες.
«Το οδοιπορικό άρχισε με την (ευρύτατα διαδεδομένη) θέση: «έλα μωρέ, πόσα θα είναι... Διακόσια; Τριακόσια; Άντε πεντακόσια...». Τόσα ήταν. Περίπου 12.500 κλικ στην φωτογραφική μηχανή, πολλά διπλά και τριπλά (πρώτη λήψη όπως-όπως μην και χαθεί) και επιστροφή αναζητώντας καλύτερες συνθήκες φωτισμού ή (και) λήψης» λέει ο ίδιος,
Όλα βεβαίως ξεκίνησαν από ένα παλιό παρκόμετρο της settex. Από μια είδηση που είχε ως εξής: «Σάλο και έντονες πολιτικές αντιδράσεις προκάλεσε στην Πάτρα η πρωτοφανής ενέργεια της Αστυνομίας να συλλάβει τέσσερις νεαρούς επειδή προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα «γκραφφίτι» σε ένα παλιό παρκόμετρο και στα ρολά ενός περιπτέρου που βρίσκονται στη συμβολή των οδών Μαιζώνος και Παντανάσσης».
"Το δαιμόνιο αστυνομικό όργανο, αφού έκλεισε προκλητικά τα μάτια του στα παρανόμως παρκαρισμένα αυτοκίνητα στο κέντρο της Πάτρας, συνέλαβε τους νεαρούς, τους τύλιξε σε μια «κόλλα χαρτί», και τους οδήγησε στο Αυτόφωρο με την κατηγορία της φθοράς δημόσιας περιουσίας. Και ξαφνικά, το μείζον πρόβλημα της δημοκρατίας, της ευνομίας και της πάταξης της παραβατικής συμπεριφοράς, δεν ήταν το γεγονός ότι κάποιοι κατασπατάλησαν τα Δημόσιο χρήμα αγοράζοντας κάποιες πανάκριβες συσκευές τις οποίες δεν μπορούσαν να λειτουργήσουν (για ποιους λόγους αδιάφορο), ή δεν υπήρχαν οι κατάλληλες μελέτες και υποδομές για να λειτουργήσουν – αγόρασαν δηλαδή (όπως πάνσοφα σχολιάζει ο λαός) «το σαμάρι πριν αγοράσουν τον γάιδαρο» - αλλά το γεγονός ότι, τέσσερις πιτσιρικάδες, δημιούργησαν μια εξ, αυτών» λέει ο Αλέξης, δίνοντας το στίγμα της εκκίνησης των «κλικ» του.
To περιστατικό συνέβη επί δημαρχίας Φούρα και ο τότε δήμαρχος είχε δηλώσει την υποστήριξή του στους γκραφιτάδες, αν και το παλιό παρκόμετρο ανήκε στην ιδιοκτησία του Δήμου.
«Η είδηση αλλά και η ανακοίνωση του δήμου που ακολούθησε σχετικά με την καταδίκη των γκραφιτάδων, έγινε αφορμή για να ξεκινήσω να φωτογραφίζω graffiti. Είτε τα έβρισκα μόνος μου, είτε μου τα υπεδείκνυαν γνωστοί και φίλοι, που έτυχε να τα δουν. Σιγά σιγά, κατάφερα να εξασκήσω την περιφερειακή μου όραση, να διακρίνω ένα νέο graffiti περνώνας με το αυτοκίνητο και κοιτάζοντάς το από μακριά, να βλέπω καλύτερα, να αναγνωρίζω τεχνοτροπίες, writers και crews, να διαβάζω tags, να μπαίνω στο νόημα, στην σκέψη, αλλά και στην ηδονή των καλλιτεχνών του δρόμου. Και, πέρα από κάποιες αντιρρήσεις μου, (ίσως και λόγω ηλικίας), να τους εκτιμώ περισσότερο.
Κι ακόμα είχα την ευκαιρία να γνωρίσω κάποιους writers, να «παρανομήσω» βάφοντας μαζί τους, να χαρώ με την χαρά τους” μου λέει ο Αλέξης και μου κάνει γνωστό το απαραίτητο «γλωσσάρι» της τέχνης.
writer = ο καλλιτέχνης, ο δημιουργός του Graffito
crew = Ομάδα writers η οποία συνεργάζεται κατά περίπτωση ή συστηματικά
tag = η υπογραφή του writer ή του crew
Πάτημα = η δημιουργία graffitο πάνω σε παλαιότερο
Η Πάτρα διαθέτει πολύ ταλαντούχους γκραφιτάδες, οι οποίοι βεβαίως συνεχώς ανανεώνονται με νέο «αίμα». Ο Αλέξης ξεχωρίζει τον Ondo, θεωρεί δε τον Χρηστό που είχε φιλοτεχνήσει στο παλιό κτίριο του ΟΛΠΑ και καταστάφηκε από βανδάλους ένα από τα καλύτερα graffiti που έχει δει, τον Taish, τον bran, τον luth, αλλά και τους sae, uioz, Rakoon, snek, trazor Y, και joehok που «βάψανε» μαζί και του έμαθαν τα...κόλπα.
«Θεωρώ ότι το graffiti μπορεί να ομορφύνει την πόλη» μου λέει και μου φέρνει σαν παραδείγματα τα graffiti στα πάρκινγκ της πόλης που ομορφαίνουν τις γυμνές ράχες των πολυκατοικιών και το 6ο δημοτικό σχολείο.
«Άλλωστε το graffiti είναι τέχνη και ο πρώτος που έκανε graffiti στην Ελλάδα, ήταν ο Λόρδος Βύρωνας στο ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο. Κάτι λέει αυτό".
Ένα παλιό σπίτι στην οδό Σαχτούρη όπως μεταμορφώθηκε από τα «γειτονάκια» του, ακριβώς δίπλα. Όμως ο «Πανδαμάτωρ» δεν αστειεύεται και τα χρόνια που περνούσαν πολλαπλασίαζαν τις φθορές. Και τότε τα «γειτονάκια», ξανάπιασαν δουλειά
Ένα παλιό σπίτι στην οδό Σαχτούρη όπως μεταμορφώθηκε από τα «γειτονάκια» του, ακριβώς δίπλα. Όμως ο «Πανδαμάτωρ» δεν αστειεύεται και τα χρόνια που περνούσαν πολλαπλασίαζαν τις φθορές. Και τότε τα «γειτονάκια», ξανάπιασαν δουλειά
Και το «γεροντάκι», για άλλη μια φορά, ξανάνιωσε…
Και το «γεροντάκι», για άλλη μια φορά, ξανάνιωσε…
Ο Αλέξης Γκλαβάς επί τω έργω
Ο Αλέξης Γκλαβάς επί τω έργω
"Λένε ότι η μόνη διαφορά ανάμεσα στον βανδαλισµό και την τέχνη, είναι η έγκριση. Στα γκραφφίτι, πάντως, το θέμα είναι ποιος δίνει αυτή την έγκριση, αλλά και ποιος από την άλλη πλευρά... νοιάζεται να τη ζητήσει. Ποιος είναι αυτός που σταματά για να θαυμάσει τις ανώνυμες εικονογραφήσεις των δρόμων και ποιος, αντίθετα, φωνάζει την αστυνομία για να από-καλύψει (τους δράστες) και τον ασπριτζή για να καλύψει (τα ενοχλητικά ίχνη)" λέει ο Αλέξης Γκλαβάς. «Τα γκραφφίτι δεν είναι τέχνη, είναι έγκλημα» δηλώνουν 125 βουλευτές στο αγγλικό κοινοβούλιο (του –τότε- πρωθυπουργού Τόνι Μπλερ συμπεριλαμβανομένου), κηρύσσοντας πριν κάποια χρόνια την καμπάνια της «μηδενικής ανοχής στους βάνδαλους της πόλης». Το ίδιο έπραξε και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ζητώντας από την ομόλογη Επιτροπή να συντάξει ένα νομοθετικό πλαίσιο που θα προστατεύει τις ευρωπαϊκές πόλεις από τρία «κακά»: τη βρώμα, τα σκουπίδια και τα γκράφιτι.
«Οι ζωγράφοι του δρόμου είναι οι υποτιτλιστές του αστικού περιβάλλοντος και κήρυκες μιας τέχνης χωρίς κηδεμόνες», ανταπαντά από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, η συγγραφέας και κριτικός τέχνης Λούσι Λίπαρντ".
"Ο πόλεμος καλά κρατεί, χρόνια τώρα. Το ίδιο και η ραγδαία πορεία αυτής της «ανώνυμης» τέχνης, που έχει χιλιάδες εκφραστές σε ολόκληρο τον κόσμο. Μια τέχνη που δεν αρκείται στην ένταση του πολιτικού συνθήματος, αλλά ανοίγει φτερά για την αλληγορία, την ποίηση, τον σαρκασμό, ή την αυθάδεια. Χάρη σε αυτές τις «αλλιώτικες» εικόνες, που είναι πάντα ανοιχτές στις πολλαπλές ερμηνείες, οι δρόμοι μετατρέπονται σε υπαίθριες γκαλερί και οι περαστικοί σε ανύποπτους θεατές μιας έκθεσης µε... αμφίβολη την ημερομηνία λήξης".
Ο Αλέξης φιλοδοξεί ότι το υλικό που έχει συλλέξει, θα γίνει σύντομα λεύκωμα. Η αλήθεια είναι ότι θα έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον.
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr