Τους παίρνουμε ένα tablet και... ησυχάζουμε;

Μέχρι πρότινος, οι πιο "διαδεδομένες" εξαρτήσεις ήταν το αλκοόλ, τα ναρκωτικά, το κάπνισμα, ο τζόγος, ακόμα και το φαγητό. Στις μέρες μας,όμως,έχει προστεθεί και η εξάρτηση από το διαδίκτυο, που ειδικά στους μαθητές μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα. Εξάρτηση θεωρείται η χρήση του διαδικτύου πάνω από 5 ώρες ημερησίως.

Δυστυχώς, τις περισσότερες ώρες που οι μαθητές "σερφάρουν" στο διαδίκτυο, δεν αξιοποιούν εποικοδομητικά τις δυνατότητές του για να αντλήσουν πληροφορίες για ένα γνωστικό αντικείμενο ή μια σχολική εργασία, αλλά δραστηριοποιούνται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (Facebook, Instagram κ.α.) ή παίζουν online παιχνίδια.

Οι αιτίες της συμπεριφοράς αυτής είναι συγκεκριμένες, με πρώτη απ΄όλες τη διάρρηξη των σχέσεων μεταξύ των μελών της οικογένειας.

Οι γονείς, αντιμετωπίζοντας τα δικά τους οικονομικά και προσωπικά προβλήματα, δεν έχουν ή δεν διαθέτουν χρόνο για να επικοινωνήσουν με τα παιδιά τους, να ακούσουν τα προβλήματά τους, να αφουγκραστούν τις αγωνίες τους.

Γι΄αυτό το λόγο καταφεύγουν στην εύκολη λύση. Αγοράζουν στα παιδιά τους ένα H/Y, ένα tablet, ένα smartphone για να "ησυχάσουν" απ΄αυτά.

Ταυτόχρονα, πολλά παιδιά θεωρούν την εμπλοκή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αυτονόητη, αφού αυτό κάνουν και οι περισσότεροι συμμαθητές τους και φοβούνται ότι αν δεν τους ακολουθήσουν, θα στοχοποιηθούν και θα αποξενωθούν.

Έτσι, χωρίς οποιαδήποτε καθοδήγηση, ο μαθητής μπαίνει σ΄ένα νέο, άγνωστο κόσμο. Σε αρκετές περιπτώσεις οι συνέπειες είναι άμεσα ορατές.

Πρώτα απ΄όλα, οι επιδόσεις του στο σχολείο μειώνονται και οι όποιες μαθησιακές δυσκολίες γίνονται μεγαλύτερες. Αυτό είναι λογικό, αφού ο εγκέφαλος του μαθητή προσλαμβάνει τεράστιο πλήθος πληροφοριών από το διαδίκτυο, που δεν μπορεί να τις αξιολογήσει και να τις συνδέσει με τα μαθήματά του, με συνέπεια να αποσυντονίζεται. Τα πιο συχνά φαινόμενα είναι η αυξανόμενη διάσπαση προσοχής και η αδυναμία παραγωγής γραπτού λόγου, αφού οι μαθητές στο διαδίκτυο δεν μαθαίνουν να γράφουν και να ταξινομούν τις σκέψεις τους.

Έπειτα, η έλλειψη πραγματικών φίλων και δραστηριοτήτων (σωματικών και πνευματικών) καθώς και η εμπλοκή με τον πλασματικό κόσμο του facebook, όπου πολλοί άνθρωποι εμφανίζονται ευτυχισμένοι, πλούσιοι και χωρίς προβλήματα, προκαλούν στους άμαθους μαθητές- εφήβους αισθήματα μελαγχολίας ή θυμού και επιθετικότητας.

Ας μην περιμένουμε στωικά από την Πολιτεία να επιλύσει και τα προβλήματα αυτά. Εμείς, γονείς και εκπαιδευτικοί, με ειλικρινή διάλογο με τους εφήβους, αλλά και με αποφασιστικότητα, πρέπει να θέσουμε προτεραιότητες και να αναλάβουμε δράση.

Αν δεν μπορούμε να αλλάξουμε την κοινωνία, ας ξεκινήσουμε πρώτα τις αλλαγές από το σπίτι μας.

Παντελής Μαυρίδης

Διευθυντής Σπουδών "Επιλογής Γνώσης"