Requiem…αλλά για πάντα!

25 χρόνια καρναβαλιστής με αδιάλειπτη συμμετοχή στην παρέλαση, 3 φορές αρχηγός πληρώματος με βραβεία στολής και θεαμάτων, αποφάσισα και πάλι φέτος να κατέβω στην Πάτρα από τη μακρινή Θράκη για να συμμετάσχω στο καρναβάλι. Μετά τα άρματα του δήμου, η ματιά όλων έπεσε (κόλλησε…..θα έλεγα) πάνω στην τυπική, λόγω πρώτης θέσης στην παρέλαση, και ουσιαστική, λόγω διάκρισης στα βραβεία και στις καρδιές των θεατών, ναυαρχίδα των πληρωμάτων του κρυμμένου θησαυρού, στο ιστορικό πλήρωμα 94 με θέμα requiem.

Τι να πει κανείς για αυτό το θεατρικό δρώμενο ως σύμβολο του εφήμερου και ύμνο της θνητότητας, για αυτήν την κινητή, περίτεχνα σκηνοθετημένη, εικαστική και καλλιτεχνική πομπή, βγαλμένη από τα μεσαιωνικά βενετσιάνικα κανάλια και επηρεασμένη από την τσέχικη καλλιτεχνική παράδοση. Θα μου επιτρέψετε να πω ότι αυτό δεν ήταν πλήρωμα… Ήταν στην πραγματικότητα παρέμβαση, τομή, στρατηγική στην καλλιτεχνική πλευρά του θεσμού…

Ήταν το έναυσμα να δουν οι «αντικαρναβαλιστές» (και είναι πολλοί πλέον στην Ελλάδα μετά την τροπή που έχει πάρει το καρναβάλι ως μαζοποιημένο φολκλόρ) με άλλο μάτι τα αστικά καρναβαλικά δρώμενα και να «συμπαθήσουν» το καρναβάλι ως θέαμα… Ήταν η σπίθα που μπορεί και πρέπει να θεριέψει και πάλι τις κοιμώμενες λόγω κόπωσης και απογοήτευσης γιγάντιες καρναβαλικές δυνάμεις της Πάτρας, οι οποίες παρακολουθούν πλέον από τις κερκίδες τα καρναβαλικά τεκταινόμενα….

Ήταν η οπτική πανδαισία που απόλυτα εναρμονισμένη με το νεοκλασικό οικιστικό περιβάλλον και συνυφασμένη με τις καταβολές του θεσμού διαφήμισε διαδικτυακά το καρναβάλι μας μέσα από τον κατακλυσμό διθυραμβικών αναρτήσεων ως πραγματικό ευρωπαϊκό υπερθέαμα και έκανε πολλά νεανικά «γουνάκια» να ζηλέψουν μια τέτοια εμφάνιση..

Και δεν το λέω ΕΓΩ, το λέμε ΕΜΕΙΣ, που είδαμε ανθρώπους να παρακαλούν μέλη του πληρώματος να φωτογραφηθούν με το καπέλο για να ενσωματωθούν έστω και λίγο στην εικόνα (το οποίο παρεμπιπτόντως δεν βραβεύτηκε γιατί….απλώς……συνυπολογίστηκε!?!?), είδαμε ανθρώπους σοβαρούς που χρόνια έχουν σταματήσει να συμμετέχουν στο καρναβάλι να λένε «σε τέτοιο πλήρωμα θα έβγαινα κι εγώ», είδαμε τους θεατές να γίνονται ένας μαζικός όχλος θαυμαστών.…

Ας αναστρέψουμε λοιπόν όλοι την πεισιθανάτια διάσταση του πληρώματος σε βιολογική αναγέννηση του πατρινού καρναβαλιού, ας επιστρέψουμε όλοι πίσω στο «σπίτι» μας κι ας συμπορευτούμε με το όνειρο των 94 μελών του πληρώματος.

Ας είναι το φετινό requiem η ταφόπλακα της κακογουστιάς, της «ήσσονος προσπαθείας», του καρναβαλικού εφήμερου, η…. νεκρώσιμος ακολουθία στο παλιό καρναβάλι. Ελάτε σαν μια πανστρατιά να κάνουμε το ΝΕΟ ΠΑΤΡΙΝΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ, διότι όχι μόνο το πλήρωμα 94 αλλά και οι ευφάνταστες, πρωτότυπες και φαντασμαγορικές αμφιέσεις και κατασκευές πολλών άλλων πληρωμάτων  απέδειξαν περίτρανα ότι μπορούμε να το κάνουμε!

*Ο Ασημάκης Φλιάτουρας είναι Λέκτορας Τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας Δ.Π.Θ.