Για το Δημοτικό Ωδείο…

Η ιστορία μάς έχει διδάξει, ότι οι μετεωρισμοί ανάμεσα στην κινδυνολογία και την ευκαιριακή δριμεία κριτική, ποτέ δεν απέφεραν κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα και, κυρίως, δεν οδήγησαν σε λύσεις, αναφορικά με τα προκύπτοντα προβλήματα της καθημερινότητας.

Πρόσφατα, έπεσε, ως γνωστόν, τμήμα της οροφής και, συγκεκριμένα, αποκολλήθηκαν μεγάλα κομμάτια σοβάδων, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δημοτικού Ωδείου (σ.σ.: στο κτίριο επί της Μαιζώνος, που περιήλθε πριν τέσσερα χρόνια στο Δήμο από την Αρχαιολογία).

Δυστυχώς, όμως, δεν υπήρξε, έως και σήμερα, μια ουσιαστική παρέμβαση επί του θέματος, που να δίδει τις σωστές διαστάσεις στο πρόβλημα και, παράλληλα, να απαντά, με ρεαλιστικό χρονοδιάγραμμα, στην επίλυσή του.

Αντ' αυτού, ακούσαμε ή διαβάσαμε γενικόλογες δηλώσεις από τον Πολιτιστικό Οργανισμό, τύπου «ολοκληρώνονται από το Δήμο οι μελέτες επισκευών, εσωτερικά και εξωτερικά του κτιρίου, ώστε να δημοπρατηθεί στη συνέχεια η επισκευή του» ή, ακόμη, και τυχάρπαστες προτροπές, από μέρος της αντιπολίτευσης, όπως «να ενοικιαστεί κτίριο με συνοπτικές διαδικασίες…».

Αντίθετα, η σοβαρότητα του θέματος, επιβάλλει μια ορθή αλληλουχία δράσεων, για να επιτευχθεί συνολική και οριστική διευθέτηση…

Αρχικά, πρέπει να προχωρήσουμε σε -ταχεία- πραγματογνωμοσύνη, τόσο του «πληγωμένου» οικοδομήματος επί της Μαιζώνος όσο και του κτιρίου επί της Αράτου, που φιλοξενούν, συνδυαστικά, το Ωδείο, ορίζοντας, κατά προσέγγιση, το χρονικό ορίζοντα που θα μπορούσαν να θεωρούνται κατάλληλα, για να φιλοξενήσουν τις δράσεις αυτής της πολιτιστικής δομής.

Αναφέρομαι και στα δυο κτίρια, διότι διαπίστωσα, ιδίοις όμμασι, ότι και στο κτίριο επί της Αράτου έχουν δημιουργηθεί προβλήματα, καθώς η υγρασία του πρώην Αρχαιολογικού Μουσείου πέρασε σ' αυτό, με αποτέλεσμα να παρατηρούνται κάποιες ρωγμές στα ταβάνια -ο βαθμός επικινδυνότητας των οποίων πρέπει να διαγνωστεί άμεσα από τους ειδικούς.

Ακολούθως, το αποτέλεσμα της πραγματογνωμοσύνης, πρέπει και να καθορίσει το χαρακτήρα της μεταστέγασης τμημάτων του Δημοτικού Ωδείου. Εάν, δηλαδή, θα είναι προσωρινού χαρακτήρα ή θα πρέπει εκ των πραγμάτων να εκταθεί σε βάθος χρόνου -εάν χρειαστεί να προχωρήσουμε σε εκ βάθρων ανακαίνιση...

Άρα, λοιπόν, η επιλογή του νέου χώρου, θα πρέπει να γίνει υπό το σκεπτικό ότι, αφενός μεν, το πολιτιστικό επίπεδο μιας πόλης κρίνεται, σε μεγάλο βαθμό, από την ποιότητα των υποδομών, και, αφετέρου, πως το ενδεχόμενο ενός κατακερματισμού των τμημάτων του Ωδείου σε διάρκεια, θα απαξίωνε αυτονόητα τη σημαντική αυτή Δομή. Οτιδήποτε άλλο, συνιστά ανέξοδες κορόνες που, φαινομενικά, έχουν ως στόχο το καλό των παιδιών - μαθητών του Ωδείου, αλλά, κατ' ουσίαν, είναι καταστροφικές.

Καταλήγοντας, δεν είναι η κατάλληλη ώρα, για να επιδοθεί κανείς, στο θλιβερό παιχνίδι των εντυπώσεων ή των πολιτικάντικων διαξιφισμών πάνω στα συντρίμμια, καθότι το θέμα αφορά τα παιδιά (μας), δηλαδή το μέλλον αυτής της πόλης.