Αγέραστη και σαγηνευτική η Μπάρμπρα Στρέιζαντ στο εξώφυλλο του νέου τεύχους του W Magazine

To ότι παραμένει μία αδιαφιλονίκητη σταρ πιστοποιεί για άλλη μία φορά η 74χρονη σήμερα αλλά αγέραστη Μπάρμπρα Στρέιζαντ, που μικρή την φώναζαν ασχημόπαπο.

Σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη στο περιοδικό W, που συνοδεύεται από μία εξαιρετική φωτογράφηση, ίσως από τις ωραιότερες και πιο κολακευτικές που έχει κάνει, η αγέραστη Μπάρμπρα Στρέιζαντ αποδεικνύει όπως αναφέρει και το σάιτ flix.gr στην ανάρτηση του, πως στα 74 της χρόνια δεν υπάρχει καμιά άλλη σαν αυτήν.

Με πραγματικό Βroadway glam, μια σταρ του τραγουδιού και του σινεμά που υπήρξε ήδη από τη στιγμή της εμφάνισής της bigger than life και ένας ζωντανός θρύλος, η Μπάρμπρα Στρέιζαν φωτογραφήθηκε (χωρίς παντελόνι) για το εξώφυλλο του Αμερικανικού περιοδικού W, εν μέσω της περιοδείας της για την προώθηση του «Encore: Movie Partners Sing», του δίσκου που σπάει ρεκόρ όπως αυτό που θέλει την 74χρονη Στρέιζαντ τη μοναδική καλλιτέχνιδα με νούμερο 1 δίσκους σε έξι συνεχόμενες δεκαετίες.

Χωρίς να πει κουβέντα για τη μεγάλη κινηματογραφική της επιστροφή, αλλά αποκαλύπτοντας ότι δουλεύει πάνω σε μια αυτοβιογραφία, η Μπάρμπρα Στρέιζαντ μίλησε για το παρελθόν με την ίδια ελαφρότητα που θα το έκανε κάποιος που ζει εντελώς στο παρόν.

Έδωσα το πρώτο μου φιλί περίπου όταν ήμουν 5. Ήμουν με τον Ιρβινγκ Μπόρουκοφ, στην οδό Πουλάσκι του Γουίλιαμσμπεργκ στο Μπρούκλιν. Ήταν το πρώτο μου αγόρι και κρατάμε επαφή. Τον καλώ στις συναυλίες μου. Η μητέρα του με πρόσεχε. Δεν είχα κούκλες, οπότε μου είχε πλέξει ένα μικρό ροζ καπέλο και πουλόβερ για το παγούρι μου. Μου αρέσει το γεγονός ότι δεν είχαμε χρήματα. Μου αρέσει που έπρεπε να χρησιμοποιώ τη φαντασία μου. Και λατρεύω το γεγονός ότι θυμάμαι κάθε λεπτομέρεια από εκείνη την εποχή. Ακόμη και το χρώμα από το ρούχο της κούκλας. Ήταν ένα πολύ ιδιαίτερο ροζ. Πολύ ιδιαίτερο, αναφέρει η Barbra Streisand στο W Magazine.

Από τότε που ήμουν 13, ο Μάρλον Μπράντο ήταν ο αγαπημένος μου. Τον είδα στο "Guys and Dolls" και αυτό ήταν. Υπήρχε μια περίοδος 27 χρόνων που δεν τραγουδούσα μπροστά σε κοινό, από φόβο και όταν το έκανα, έφτιαξα ένα σενάριο όπου τραγουδούσα το "I'll Know" μαζί με τον Μάρλον Μπράντο στο μιούζικαλ. Έβαλα τον εαυτό μου στην ταινία του. Τον κάλεσα στο σπίτι μου να δει την εμφάνισή μου και με ανάγκασε να του τραγουδήσω όλη την παράσταση. Μετά είδαμε μια ταινία μαζί. Ήταν υπέροχα. Ήταν το είδωλό μου, ο μεγαλύτερος μου έρωτας.

Δεν τραγουδάω ποτέ στο σπίτι ή οπουδήποτε αλλού. Δεν τραγουδάω ποτέ, εκτός αν πρόκειται για κάποιο σκοπό, όπως για φιλανθρωπικό ή επειδή φτιάχνω ένα δίσκο, αναφέρει στη συνέντευξη της.

Μίλησε και για την Κλίντον. «Είναι πιο ενδιαφέρον να παίζεις δυνατές γυναίκες! Οι δυνατές γυναίκες είναι, απλά, γυναίκες με άποψη. Και έχουν αντιμετωπιστεί από καταβολής κόσμου με καχυποψία. Κοιτάξτε τη Χίλαρι Κλίντον. Και δυστυχώς, οι δυνατές γυναίκες δεν κερδίζουν το αγόρι στο τέλος της ταινίας. Η τελευταία ταινία που σκηνοθέτησα ήταν το "Ο Καθρέφτης έχει Δύο Πρόσωπα" και ένας από τους λόγους που το έκανα ήταν γιατί η ηρωίδα κερδίζει το αγόρι στο τέλος. Σκέφτηκα πως είχα μείνει μόνη για πολύ καιρό. Σκέφτηκα να κάνω αυτήν την ταινία και μετά, και στην πραγματικότητα, κέρδισα το αγόρι στο τέλος. Κατέληξα να παντρευτώ. Μέχρι ενός σημείου πιστεύω ότι μπορείς να φτιάξεις την πραγματικότητά σου.

Νομίζω πως οι άντρες τρομάζουν μαζί μου και φοβούνται. Γνωριστήκαμε με το σύζυγό μου, Τζέιμς Μπρόλιν σε ένα ραντεβού στα τυφλά. Τον γνώρισα σε ένα δείπνο και περίμενα ένα μουσάτο τύπο και αυτός είχε ξυριστεί. Τον ρώτησα: «Ποιος σου γάμ$&σε τα γένια;» Αργότερα μου αποκάλυψε ότι ήταν εκείνη τη στιγμή που με ερωτεύτηκε. Ο άντρας μου θέλει να ακούει την αλήθεια, πράγμα ασυνήθιστο».

Πηγή: flix.gr