Γερμανία: Άμεση η σταδιακή ένταξη 325.000 προφυγόπουλων στα σχολεία

Περίπου 325.000 προσφυγόπουλα θα πάνε στο σχολείο μέχρι το τέλος του έτους, σύμφωνα με τη φετινή έκθεση του γερμανικού υπουργείου Παιδείας που τιτλοφορείται «Η Εκπαίδευση στη Γερμανία». Ο αριθμός φαίνεται μεγάλος, αλλά αποτελεί μόλις το 3% του συνόλου των μαθητών. Αν διαιρεθεί μάλιστα με τον αριθμό των 16 κρατιδίων, αντιστοιχούν 20.000 μαθητές κατά μέσο όρο ανά κρατίδιο, σε μια χώρα με πληθυσμό ογδόντα περίπου εκατομμυρίων κατοίκων.

Σύμφωνα με την ίδια έκθεση, η οποία συντάχθηκε από το Γερμανικό Ινστιτούτου Διεθνούς Παιδαγωγικής Έρευνας (DIPF), το 30% περίπου των προσφυγόπουλων είναι κάτω των 18 ετών, επομένως πρέπει να πάνε υποχρεωτικά στο σχολείο. Το 25% είναι μεταξύ 18 και 24 ετών και θα πρέπει τουλάχιστον να παρακολουθήσουν μαθήματα γερμανικών για να εκπαιδευτούν επαγγελματικά.

Επειδή όμως η ένταξη των μικρών προσφυγόπουλων δεν μπορεί να γίνει σε βάρος της διδασκαλίας των άλλων μαθητών, απαιτείται να διοριστούν χιλιάδες παιδοψυχολόγοι, μεταφραστές, δάσκαλοι και καθηγητές με ειδικές γνώσεις, διότι οι υπάρχοντες, είτε δεν επαρκούν, είτε δεν είναι κατάλληλα προετοιμασμένοι να διδάξουν σε αυτά τα παιδιά. Μόνο για το 2015 χρειάστηκε να διοριστούν 33.000-44.000. Το συνολικό ποσό που απαιτείται για να καλυφθούν συνολικά οι ανάγκες, υπολογίζεται σε 2,2-3 δισ. ευρώ το χρόνο.

Η Γερμανία έχει πείρα δεκαετιών στο θέμα της ενσωμάτωσης αλλοδαπών παιδιών, εν τούτοις το να ενταχθούν στα σχολεία παιδιά από εμπόλεμες περιοχές με τα ανάλογα ψυχικά τραύματα, είναι μια νέα πρόκληση για τη γερμανική κοινωνία. Συχνά οι αρμόδιοι φορείς και οι διδάσκοντες αυτοσχεδιάζουν ανάλογα με τις ιδιαίτερες ανάγκες και τις συνθήκες, οι οποίες επικρατούν σε κάθε σχολείο. Ευτυχώς όμως τα μικρά παιδιά προσαρμόζονται εύκολα και μαθαίνουν γρήγορα την ξένη γλώσσα και είναι πολύ δεκτικά στη μάθηση, όπως προκύπτει από την μέχρι τώρα εμπειρία. Τα παιδιά αυτά όμως χρειάζονται την κατάλληλη προετοιμασία για να ενταχθούν σε ένα νέο σχολικό σύστημα. Οι Γερμανοί συμφωνούν στο ότι η ενσωμάτωση στην κοινωνία περνάει μέσα από την εκπαίδευση, οι απόψεις όμως των ειδικών διίστανται:

-Η μία πλευρά υποστηρίζει ότι οι ειδικές τάξεις υποδοχής δεν αποτελούν καλή λύση, διότι τα παιδιά είναι συνεχώς μεταξύ τους και δεν μαθαίνουν γρήγορα τη γερμανική γλώσσα, ούτε ενσωματώνονται στο σχολείο. Πρέπει, επομένως, να εντάσσονται αμέσως σε κανονικές τάξεις, ώστε να συναναστρέφονται τους συνομηλίκους τους και να μαθαίνουν τη γλώσσα ταχύτερα, κάνοντας βέβαια παράλληλα εντατικά μαθήματα γερμανικών.

-Η άλλη άποψη λαμβάνει υπόψη την πολιτιστική, θρησκευτική και γεωγραφική ετερογένεια των παιδιών και υποστηρίζει ότι είναι αναγκαία η προετοιμασία τους για ένα έως δύο χρόνια σε ειδικές τάξεις προετοιμασίας, "τάξεις γέφυρες", όπως ονομάζονται. Τα μεγαλύτερα παιδιά είναι μάλιστα προτιμότερο να επισκέπτονται επαγγελματικές τάξεις προετοιμασίας. Στο Βερολίνο μάλιστα παρατηρήθηκε ότι σε τάξεις ομοεθνών η εκμάθηση γερμανικών δεν είναι τόσο ταχεία, όσο σε τάξεις με διάφορες εθνικότητες, αφού στις δεύτερες αναγκάζονται να επικοινωνούν με τα άλλα παιδιά μόνο στα γερμανικά. Επομένως πρέπει να είναι ανάλογη και η σύνθεσή τους. Η δεύτερη αυτή άποψη υποστηρίζει ότι η άμεση ένταξη σε κανονικές τάξεις είναι δυνατή μόνο στο δημοτικό σχολείο, με παράλληλη όμως εντατική διδασκαλία της γερμανικής γλώσσας και εκεί.

Δεδομένου ότι στην Γερμανία κάθε κρατίδιο (μαζί με την τοπική αυτοδιοίκηση και τα ίδια τα σχολεία) έχουν λόγο στην εκπαίδευση, αποφασίζουν και για το σύστημα που θα ακολουθήσουν.