Η Ελλάδα εμφανίστηκε ως κίνδυνος, από την Γερμανική Deutsche Bank κινδυνεύει η Ευρωζώνη

Η αδύναμη οικονομικά Ελλάδα βρίσκεται συνεχώς στο στόχαστρο των δανειστών, αλλά η Ευρωζώνη (δηλαδή το ευρώ) φαίνεται ότι κινδυνεύει από την ηγέτιδα δύναμη Γερμανία, αφού οι πιθανότητες κατάρρευσης της Deutsche Bank, η οποία ακολουθεί τα χνάρια της Αμερικανικής Lehman Brothers, είναι μια εκδοχή καθόλου απίθανη.

Και αυτό το ενδεχόμενο αποτελεί σύμμαχο του Ιταλού Ρέντζι στην προσπάθειά του να αποφύγει το bail-in (κούρεμα καταθέσεων) των Ιταλικών Τραπεζών, όπως επίμονα ζητά ο Σόιμπλε, καθώς τα κόκκινα δάνεια του Ιταλικού Τραπεζικού συστήματος ξεπερνούν τα 340 δις και αποτελούν νάρκη στα θεμέλιά του.

Όμως η κακή κατάσταση του Γερμανικού τραπεζικού συστήματος, ίσως αποτελέσει το λόγο υποχώρησης των Γερμανών από τις σκληρές τους αξιώσεις. Σε αυτή την περίπτωση, μαζί με τον Ρέντζι, ο νότος της Ευρώπης θα έχει καταγάγει μια νίκη, καθώς θα έχει εξαναγκάσει σε αναδίπλωση την ηγέτιδα Γερμανία και ίσως αυτό να είναι η αρχή για μια λιγότερο νεοφιλελεύθερη πολιτική και τελικά για λιγότερη λιτότητα.

Η ανάλυση των δεδομένων των γερμανικών τραπεζών γίνεται πρώτη φορά στην Ευρωζώνη  μετά το 2011. Η σύγκρουση των γερμανών με τον Ιταλό Πρωθυπουργό Ρέντζι για το bail in των ιταλικών τραπεζών ( γνωστού όντως ως “αχίλλειου πτέρνας” της Ιταλίας)  αφορά και την σύγκρουση των γερμανών τραπεζιτών με το Ντράγκι. Εδώ πάντως ο Ντράγκι (και ίσως όχι μόνο…) έχει το παρακάτω ατού:

Σε σύγκριση με το 2011, έτος κατά το οποίο έγινε η ανάλυση του γερμανικού τραπεζικού συστήματος για τελευταία φορά, τα αποτελέσματα δείχνουν ότι  υπάρχει επιδείνωση των νομισματικών και χρηματοπιστωτικών συνθηκών και αυξητική τάση λήψης κινδύνου. Η χαμηλή κερδοφορία και έλλειψη διαφάνειας είναι τα βασικά προβλήματα των γερμανικών τραπεζών.

Αναλύοντας το γερμανικό τραπεζικό τοπίο προκύπτουν δύο σημαντικά προβλήματα: η πολιτική επιρροή στη λήψη αποφάσεων και η έλλειψη διαφάνειας.

Στη διαδικασία  αναδιάρθρωσης των Landesbanken (περιφερειακές τράπεζες που ελέγχονται από τις κυβερνήσεις)  είναι πολύ δύσκολο να περιοριστεί η « μη εμπορική επιρροή». Αυτό σημαίνει ότι η πολιτική  επιρροή είναι κυρίαρχη στο τραπεζικό σύστημα .

Οι τομείς στους οποίους οι γερμανικές τράπεζες είναι πολύ εκτεθειμένες, όπως η ναυτιλία, θα αποτελέσουν αντικείμενο προσεκτικής παρακολούθησης από τις εποπτικές αρχές κατά τους προσεχείς μήνες, ακριβώς λόγω της έλλειψης διαφάνειας. Για περίπου ενάμιση χρόνο, οι γερμανικές τράπεζες θα είναι υπό την ενιαία ευρωπαϊκή εποπτεία, λόγω της μη διάθεσης επαρκών στοιχείων στην εποπτεία. Πολλές ακόμα  από αυτές δεν εφαρμόζουν ούτε τα standards  για να τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα IFRS.

Οι γερμανικές τράπεζες βρίσκονται σε καθεστώς χαμηλής κερδοφορίας και είναι προβληματικό το χρηματοπιστωτικό τους σύστημα.

Παρά το γεγονός ότι έλαβαν σοβαρή ενίσχυση δημοσίου χρήματος (το υψηλότερο σε ολόκληρη τη ζώνη του ευρώ), έχουν ένα πρόβλημα χαμηλής κερδοφορίας  επειδή τα επιτόκια είναι πολύ χαμηλά. Όπως αναφέρθηκε και στην έκθεση του ΔΝΤ, το γερμανικό τραπεζικό σύστημα έχει ένα παραδοσιακό business μοντέλο που εξαρτάται πολύ από τα περιθώρια των επιτοκίων και εφόσον αυτά είναι στα χαμηλά, όπως τώρα, εκδηλώνεται το πρόβλημα. Μια άλλη πηγή της ευπάθειας είναι το υψηλό ποσοστό interconnection του χρηματοπιστωτικού συστήματος στη Γερμανία. Η διάρθρωση του κόστους είναι πολύ υψηλή συγκριτικά με τους διεθνείς μέσους όρους  και αρκετές τράπεζες έχουν πολύ υψηλό cost income, πάνω από το 70-80%.

Τα προβλήματα αυτά έχουν άμεση αντανάκλαση και στον ασφαλιστικό κλάδο της Γερμανίας .Το βασικό προϊόν τους είναι τα  ασφαλιστήρια συμβόλαια ζωής με εγγυημένες αποδόσεις (αποδόσεις περίπου 3-4%), τα οποία δεν είναι καθόλου βιώσιμα στην τρέχουσα κατάσταση των πολύ χαμηλών επιτοκίων.

Για την ναυαρχίδα του τραπεζικού γερμανικού κλάδου Deutsche Bank με τους «σκελετούς από τα τοξικά» της Lehman Brothers, με την έκθεση της στην Ανατολική Ευρώπη, με την τεράστια  έκθεση της στα παράγωγα καθώς και τις συμμετοχές/ εγγυήσεις της στις άλλες προβληματικές τράπεζες, δικαίως έχει τον τίτλο (σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του ΔΝΤ, Ιούνιος 2016) world's most systemically dangerous financial entity (πιο επικίνδυνη συστημική οικονομική οντότητα στον κόσμο).  Η πτώση της μετοχής της κατά 30% τα τελευταία χρόνια καθώς και η πτώση της από την αρχή της χρονιάς περίπου 40% αντανακλούν μέρος της πραγματικότητας και όχι άδικα συγκρίνεται με την Lehman. Στο δεύτερο γύρο των τεστ αντοχής της Fed δεν τα κατάφερε ούτε η Deutsche Bank, ούτε η ισπανική Santander – ενώ η αμερικανική Morgan Stanley πέρασε με επιφυλάξεις, ενώ η γερμανική τράπεζα θεωρείται ως ο νούμερο ένα κίνδυνος για τον πλανήτη.

Στα παρακάτω γραφήματα φαίνεται η πορεία της μετοχής της Deutsche Bank τον Ιούνιο του 2016 (γράφημα 1 ) και η σύγκριση μεταξύ Deutsche Bank και Lehman Brothers (γράφημα 2).