ΡΑΠ - Πάτρα Ανθρώπινη Πόλη: "Διεθνές Φεστιβάλ Πάτρας 2016-Μια χαμένη ευκαιρία-Η στροφή που επιβάλλεται να γίνει στον θεσμό"

Στην ανακοίνωση της Ριζοσπαστικής Αυτοδιοικητικής Πρότασης (Ρ.Α.Π.)- ''ΠΑΤΡΑ, Ανθρώπινη Πόλη'' με αφορμή την παρουσίαση του προγράμματος του Διεθνους Φεστιβάλ Πάτρας 2016 στη συνεδρίαση του Δ.Σ. του Πολιτιστικού Οργανισμού αναφέρεται:

"Παρουσιάστηκε και ψηφίστηκε με συνοπτικές διαδικασίες, στην 13 συνεδρίαση του ΔΣ του Πολιτιστικού Οργανισμού, το πρόγραμμα του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας 2016.

Η πρώτη παρατήρηση έχει να κάνει με το γεγονός ότι το πρόγραμμα αυτό, δεν αποτελεί προϊόν συζήτησης και επεξεργασίας του σώματος, αλλά προσωπική επιλογή μελών της παράταξης Πελετίδη και ως τέτοιο θα πρέπει να κριθεί. Το ποιός ακριβώς και με βάση ποιο σκεπτικό, έκανε την επιλογή του προγράμματος είναι κάτι που το σώμα, ακόμη και τώρα που ανακοινώθηκε,  δεν γνωρίζει. Για μια ακόμη φορά, το Διεθνές Φεστιβάλ Πάτρας, η σημαντικότερη πολιτιστική δράση του Δήμου,  θα οργανωθεί και θα υλοποιηθεί χωρίς καλλιτεχνικό διευθυντή ή έστω μία καλλιτεχνική επιτροπή η οποία θα αναλαμβάνει και την ευθύνη του. Είναι απολύτως χαρακτηριστική της κατάστασης, η δήλωση στην επίμαχη συνεδρίαση του μέλους της παράταξης Πελετίδη Ν.Μπαλή που απ΄ ότι φάνηκε έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη σύνταξη του προγράμματος, ότι : « η παράταξή μας αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη…». Η παράταξη λοιπόν και όχι το σώμα, το οποίο στη λογική της πλειοψηφίας, διακοσμεί απλώς , με την παρουσία του τις συνεδριάσεις.

Ως προς την ουσία της πρότασης τώρα, έχουμε να κάνουμε μερικές βασικές παρατηρήσεις.

ü  Δεν υπάρχει μία συνεκτική ιδέα πίσω από το ΔΦΠ. Απουσιάζει ένας θεματικός χαρακτήρας, αυτό που με άλλα λόγια θα μπορούσαμε να ονομάσουμε «πρόταση». Στο σύνολο των εκδηλώσεων υπάρχουν και κάποιες ενδιαφέρουσες, όπως π.χ. η συναυλία του OMAR FARUK ή το αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη με παρουσία του Ζυλφί Λιβανελλί, οι οποίες όμως χάνονται σε ένα πρόγραμμα που περιλαμβάνει διάφορα, ατάκτως ριγμένα τα οποία δεν οδηγούν πουθενά, δε συνάδουν στην ανάδειξη της Πολιτιστικής ιστορίας της Πάτρας, ούτε συμβάλουν κατ’ ελάχιστο στην τουριστική της προβολή.

ü  Δεν υπάρχει στην αξιολόγηση των προτάσεων, ένα καθαρό και σαφές κριτήριο  ως προς την ποιότητα τους και κυρίως ως προς τη δυνατότητά τους να έχουν θέση σε ένα θεσμό τέτοιας βαρύτητας. Διαβάζοντας το πρόγραμμα, βλέπουμε να βρίσκουν θέση εκδηλώσεις, ενδεχομένως ενδιαφέρουσες από μόνες τους, που όμως δεν έχουν την εμβέλεια να αποτελούν κεντρική επιλογή ενός Διεθνούς Φεστιβάλ. Άλλωστε, δεν είναι η ποσότητα των εκδηλώσεων που κάνουν τη διαφορά.

ü  Σε σχέση με τους χώρους που προτείνεται να υλοποιηθούν οι βασικές εκδηλώσεις του ΔΦΠ 2016, για μια ακόμη φορά καταλήγουμε στο Αρχαίο Ωδείο και το Αίθριο του παλαιού δημοτικού νοσοκομείου.

Με άλλα λόγια, τριάντα χρόνια μετά την πρώτη διοργάνωση, η παράταξη Πελετίδη, δείχνει να μην ξέρει ή να μην μπορεί να αποφασίσει, τι ακριβώς θέλει να κάνει με το ΔΦΠ. Εάν θέλει να κρατήσει τον τίτλο Διεθνές, τότε δεν είναι δυνατόν να έχουν θέση στο πρόγραμμα εκδηλώσεις εμβέλειας σχεδόν μαθητικών συλλόγων. Εάν από την άλλη μεριά θέλει να του δώσει άλλο χαρακτήρα, όπως δηλώνει λαϊκό, αγωνιστικό ή των γειτονιών, τότε δεν έχει βρει την κατάλληλη φόρμα. Άλλωστε, άλλο το λαϊκό, άλλο το λαϊκίστικο και το πρόγραμμα, όπως είναι οργανωμένο, περισσότερο τείνει στο δεύτερο.

Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι και φέτος έχουμε μια άνευρη και αμήχανη διοργάνωση.

Με άλλα λόγια : Όταν δεν ξέρεις τι ακριβώς θέλεις να κάνεις, όταν δεν απευθύνεσαι στους ανθρώπους που είναι γνώστες και μπορούν να το κάνουν και επίσης όταν δεν βάζεις το σώμα σε μία διαδικασία συζήτησης από την οποία θα παράγει πολιτική επί του πολιτισμού, τότε το καλύτερο που θα μπορούσες να περιμένεις είναι ένα μέτριο αποτέλεσμα. Στην Πάτρα όμως, με την ιστορία της, δεν αρκεί πλέον απλώς η διαχείριση και η μετριότητα.

Δυσάρεστη επίσης έκπληξη, αποτέλεσε το γεγονός ότι απουσιάζει από το πρόγραμμα η ορχήστρα Νυκτών Εγχόρδων «ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΙΠΙΝΑΚΗΣ», σχήμα που αποτελεί τμήμα του Πολιτιστικού Οργανισμού, με Πανελλήνια και Διεθνή ακτινοβολία. Οι εξηγήσεις που δόθηκαν από τον πρόεδρο, δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να χαρακτηριστούν επαρκείς. Η απροθυμία να ενταχθεί στο φεστιβάλ η ορχήστρα, δημιουργεί έκδηλη ανησυχία για τις προθέσεις της Δημοτικής Αρχής.

Η ΡΑΠ είχε έγκαιρα, ήδη από πέρυσι καταθέσει στις συνεδριάσεις αλλά και  δημόσια την πρότασή της  για ένα Διεθνές Φεστιβάλ σε δύο άξονες. Η ιδέα ήταν ότι θα μπορούσε να οργανωθεί  έτσι, ώστε να περιλαμβάνει δύο παράλληλους κύκλους, κάτω από έναν ενιαίο τίτλο (ενδεχομένως μία διακριτή θεματική ενότητα κάθε χρόνο). Η πρώτος κύκλος θα ήταν περίπου όπως το γνωρίζουμε από το παρελθόν, με τις κεντρικές εκδηλώσεις που θα απευθύνονται συνολικά εντός και εκτός της πόλης και θα υλοποιούνται κυρίως (αλλά όχι μόνο) στο ιστορικό κέντρο της. Ο δεύτερος κύκλος θα αναφερόταν στις δράσεις-εκδηλώσεις με στόχο την παρέμβαση σε όλη την έκταση του δήμου αλλά και σε όμορους, που θα είχαν διάθεση συνεργασίας.

Εξαίρεση από την παραπάνω κριτική αποτελεί η ενότητα jazz – πράξεις, η οποία φαίνεται ότι και φέτος θα κάνει – ευτυχώς – τη διαφορά. Φυσικά δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οργανώνεται από έναν άνθρωπο με γνώση του θέματος, που έχει καταφέρει τα τελευταία χρόνια να δώσει στην ενότητα αυτή, καθαρό χαρακτήρα, Διεθνές στίγμα και προοπτική, σε βαθμό που πλέον το Αίθριο του Δημοτικού Νοσοκομείου να αδυνατεί πρακτικά να το καλύψει".