Σχολή Χιλλ, πιο παλιά και από το Αρσάκειο

Τον καιρό της επανάστασης στα σημερινά βόρεια προάστια της Αθήνας βόσκανε πρόβατα και κατσίκια. Οι γκάγκαροι-παλιοί-Αθηναίοι κατοικούσαν στους πρόποδες της Ακρόπολης και συγκεκριμένα στην περιοχή της Πλάκας.

Η Πλάκα είναι η μοναδική περιοχή της Αθήνας που κρατάει κάποια χαρακτήρα με δίπατα σπίτια και πολλές εκκλησίες σε κάθε στενό. Εκεί ήτανε το κέντρο της πόλης στα πρώτα βήματα του ελληνικού κράτους.  Πλακ’  Αθήνα σημαίνει  παλιά Αθήνα στα αρβανίτικα. Μεταφερόμαστε στην παμπάλαια συνοικία τα πρώτα μεταεπαναστατικά χρόνια.  Συγκεκριμένα στην οδό Θουκυδίδου πριν καν η Αθήνα γίνει πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους.

Θα συναντήσουμε τη Σχολή Χιλλ στο ίδιο σημείο, πλέον σε νέο κτίριο, που βρίσκεται και σήμερα. Μακριά από την φασαρία που σήκωσε αυτές τι μέρες η επιλογή του πρωθυπουργού, αξίζει να πούμε κάποιες λεπτομέρειες για το παλαιότερο ιδιωτικό σχολείο της χώρας. Αντιγράφω από την εκπληκτική δουλειά των Γιοχαλά και Καφετζάκη, «Αθήνα, Ιχνηλατώντας την πόλη».

Η σχολή ιδρύθηκε ως αλληλοδιδακτικό σχολείο το μακρινό 1831. Ιδρυτής ο ιεραπόστολος Ιωάννης Χιλλ και η σύζυγός του Φανή Χιλλ που ίδρυσαν σχολείο στοιχειώδους εκπαίδευσης για κορίτσια στο υπόγειο του σπιτιού τους. Αξίζει να σημειωθεί πως οι πρώτες δασκάλες του Αρσακείου που ιδρύθηκε πέντε χρόνια αργότερα ήταν πρώην μαθήτριες της σχολής Χιλλ. Από απόφοιτους της Σχολής Χιλλ αξίζει να μνημονεύσουμε την Κυβέλη, την Κατίνα Παξινού, την Ελένη Παπαδάκη και προγενέστερα πολλές γυναίκες των επαναστατικών οικογενειών.(Μιαούλη, Μπότσαρη, Μαυρομιχάλη)

Είναι φυσικά επιλογή του πρωθυπουργού να  στέλνει  σε όποιο σχολείο θέλει τα παιδιά του. Αστική δημοκρατία έχουμε, ευτυχώς όχι κάτι διαφορετικό που ευαγγελίζονται κάποιοι δικοί του μεταξύ ούζου και τσίπουρου. Δεν αξίζει όμως σε κανέναν να βλέπει τα χιλιάδες κενά στα σχολεία. Λόγω των  εκατοντάδων αποσπάσεων χωρίς αναπλήρωση που πραγματοποιήθηκαν με τη… δέουσα αξιοκρατία και διαφάνεια ως συνήθως. Να μην ξεχάσουμε τους αναπληρωτές που πήγαν για δεύτερη φορά! για την αίτηση περιμένοντας για ώρες στη πλατεία Νόρμαν. Ζώντας ξανά αυτή την εξευτελιστική διαδικασία της απαξίωσης των ίδιων και των σπουδών τους. Μαζί τα παιδιά της Γ΄ τάξης των ΕΠΑΛ που δεν γνωρίζουν σε ποια ειδικότητα θα εξεταστούν στις πανελλαδικές. Και τις ανύπαρκτες καθαρίστριες, τις συμβάσεις για τα δρομολόγια των λεωφορείων που είναι στον αέρα και τόσα άλλα…

Τι μας νοιάζει εμάς, πάμε σε καλό σχολείο. Τι μας νοιάζει τι γίνεται στην πλατεία Βικτωρίας εμείς μένουμε αλλού! Οι τύποι είναι όχι το νέο αλλά παλιοί ούτε καν όπως η σχολή Χιλλ αλλά όπως οι δεινόσαυροι.  Απελπιστικά ίδιοι με τους προηγούμενους που έκαναν και τους λεβέντες από πάνω. Και δεν χρειάζεται να κάνει κάποιος τσιγάρο για να το χωνέψει…