Οδηγοί φορτηγών περιγράφουν την κόλαση του Norman Atlantic και δηλώνουν: Μας στοιβάζουν σαν τα ποντίκια στα πλοία της γραμμής Πάτρα- Ιταλία

Αν υπάρχουν κάποιοι που γνωρίζουν από την καλή κι από την ανάποδη όσα συμβαίνουν στη θάλασσα της Αδριατικής, αυτοί δεν είναι άλλοι από τους οδηγούς φορτηγών διεθνών μεταφορών.

Από την πρώτη στιγμή της τραγωδίας, οδηγοί που γύρισαν ζωντανοί από την κόλαση του Norman Atlantic μιλούσαν για παραβιάσεις των αυστηρών κανόνων που δεν επιτρέπουν την παραμονή στο γκαράζ κατά τη διάρκεια του πλου, για ανεπαρκή συστήματα ασφαλείας, για άθλιες συνθήκες.

Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια για τους ιδιοκτήτες και οδηγούς φορτηγών η διανυκτέρευση στα αμπάρια πλοίων της γραμμής Ελλάδα-Ιταλία είναι κοινό μυστικό, αν και κάτι τέτοιο απαγορεύεται διά ροπάλου. Δεν συμβαίνει παντού, αλλά συμβαίνει. Οπως εξηγούν στο «Εθνος της Κυριακής», οδηγοί και αυτοκινητιστές, υπάρχουν καράβια άψογα σε όλα.

Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που οι κανόνες χαλαρώνουν. Οι ίδιοι περιγράφουν ένα αλαλούμ με τα κρεβάτια στις καμπίνες που δικαιούνται ώστε να ξεκουραστούν επαρκώς για να συνεχίσουν το πολύωρο ταξίδι τους.

Οπως λένε στο «Εθνος της Κυριακής», αυτή δεν είναι η μόνη «παρασπονδία» που έχουν εντοπίσει τα τελευταία χρόνια σε καράβια της Αδριατικής, κυρίως μετά την είσοδο νέων παικτών στην αγορά που έχει εντείνει τον ανταγωνισμό.

Επαγγελματίες μιλούν για φορτηγά που δεν δένονται, για γκαράζ που είναι τόσο ασφυκτικά φορτωμένα ώστε δεν μπορεί κανείς να κινηθεί, για ατυχήματα, για υπεράριθμα φορτηγά που μπαίνουν στο πλοίο εκτός λίστας, για παράνομους μετανάστες που κρύβονται στα σκοτάδια των αμπαριών...

«Στα μεγάλα πλοία επικρατεί μια πολύ καλή κατάσταση. Στα πιο μικρά, σαν το Norman Atlantic, δυσκολευόμαστε πολύ να βρούμε καμπίνες. Μας λένε να περιμένουμε να ξεκινήσει το καράβι κι αν έχει καμπίνα θα μας δώσουν», περιγράφει στο «Εθνος της Κυριακής» ο 57χρονος Γιάννης Βλυσίδης, 28 χρόνια επαγγελματίας οδηγός από την Κέρκυρα. Ταξίδευε με το μοιραίο πλοίο και κοιμόταν στο γκαράζ, στο φορτηγό του με τη γυναίκα του, που είναι συνοδηγός του. Οπως και άλλοι συνάδελφοί του, όπως λέει. «Προσκόμισα τα εισιτήριά μας στη ρεσεψιόν και μου είπαν πως δεν είχαν καμπίνα εκείνη τη στιγμή να μας δώσουν, να περιμένουμε προς το τέλος μετά τον απόπλου αν βρεθεί».

Δεν φτάνουν οι καμπίνες
Στα εισιτήρια οδηγών φορτηγών περιλαμβάνεται ένα κρεβάτι σε καμπίνα. Ιδιοκτήτες και οδηγοί φορτηγών αναφέρουν ότι τα τελευταία χρόνια έχουν μπει στις γραμμές της Αδριατικής άλλοι τύποι πλοίων, με μεγαλύτερη χωρητικότητα σε οχήματα, με αποτέλεσμα να έχουν περιοριστεί ο αριθμός και οι ανέσεις στις καμπίνες, ενώ κάποιοι μιλούν και για κακές συνθήκες υγιεινής. Πολλοί που δεν θέλουν να στριμώχνονται με αγνώστους και συχνά άλλης εθνικότητας οδηγούς, καταφεύγουν στο γκαράζ και στα αυτοκίνητά τους με την ανοχή των πληρωμάτων.

«Υπάρχουν χώροι για να κοιμούνται οι οδηγοί όχι μόνο τέσσερις τέσσερις, αλλά ακόμη και 20 μαζί. Οι συνθήκες είναι άθλιες. Οι καμπίνες είναι τόσο μικρές που δεν είναι δυνατόν να μπει άνθρωπος μέσα. Και για να μην υπάρχουν διαμαρτυρίες αφήνουν τις πόρτες των γκαράζ ανοιχτές και οι άνθρωποι κοιμούνται στα φορτηγά», λέει ο Μιχάλης Παπαδόπουλος, εργασιακός σύμβουλος στην Ομοσπονδία Επαγγελματιών Οδηγών. Δεν είναι όλα τα βαπόρια το ίδιο, ούτε ήταν πάντα έτσι, σπεύδει να προσθέσει ο ίδιος. «Εμείς οι οδηγοί είμαστε και λίγο παράξενοι», θα μας πει άλλος επαγγελματίας οδηγός, νέος στο επάγγελμα.

Οι αυτοκινητιστές λένε πως εξυπηρετούνται μετά από τους τουρίστες, περίπου ως δεύτερης κατηγορίας επιβάτες στον βωμό του ευκαιριακού κέρδους. «Εχει τύχει να έρχομαι από το Μπρίντιζι και να μου λένε πως δεν έχουν καμπίνα να μου δώσουν. Και όχι μόνο μία ή δύο φορές. Προσπαθούν να πουλήσουν καμπίνες σε επιβάτες με ΙΧ που πληρώνουν επιπλέον και τους επαγγελματίες οδηγούς μάς αφήνουν στην απέξω. Το πλήρωμα το γνωρίζει ότι κατεβαίνουμε με δική μας ευθύνη στα αμπάρια», υποστηρίζει ο κ. Βλυσίδης. Από την κόλαση του Norman Atlantic γλίτωσε τελευταία στιγμή όταν άκουσε την έκρηξη από το σκάσιμο του λάστιχου κι έτρεξαν με τη γυναίκα του ξυπόλητοι και με τις πιζάμες στο κατάστρωμα. «Δεν δούλεψε η πυρασφάλεια, δεν δούλεψε τίποτα», προσθέτει ο ίδιος.

Αντίστοιχη είναι η μαρτυρία του 50χρονου Πρόδρομου Κενανίδη από τα Γιαννιτσά, 30 χρόνια αυτοκινητιστή, που επίσης επέβαινε στο μοιραίο πλοίο και κατάφερε να σωθεί. «Αφήνουν τις πόρτες που οδηγούν στο γκαράζ ανοιχτές. Σου λένε, δεν έχω κρεβάτι να σου δώσω, ειδικά το καλοκαίρι, τα πουλάνε σε τουρίστες. Το καλοκαίρι δεν μπορείς να πατήσεις στους διαδρόμους, στα σαλόνια, είμαστε στοιβαγμένοι σαν τα ποντίκια». Λέει πως σε ένα πλοίο υπάρχει χώρος που κοιμίζει 20 οδηγούς σε κουκέτες και «εκεί μπαίνουν όσοι δεν προλάβουν καμπίνα. Εγώ έχω ταξιδέψει με αυτό το πλοίο αλλά κοιμήθηκα στο φορτηγό μου».

Κοιμόντουσαν στο πάτωμα
Στο Νοrman Atlantic είδε ανθρώπους να κοιμούνται στο πάτωμα. «Μπροστά μου ένας κύριος με τη σύζυγό του και την κόρη του φώναζε στη ρεσεψιόν: Εγώ πλήρωσα για άλλο καράβι όχι γι αυτό, ποιος μου εξασφαλίζει πως θα πάω σώος στην Ιταλία; Πήγε να φύγει, αλλά γύρισε πίσω επειδή είχαν ήδη κλείσει το αυτοκίνητό του άλλα οχήματα και αναγκάστηκε να ταξιδέψει». Υπάρχουν πλοία, θα πει, όπου οι κανόνες τηρούνται και απαγορεύεται αυστηρά η πρόσβαση στο γκαράζ.

Οι πόρτες κλειδώνουν και δεν επιτρέπεται σε κανέναν να κατέβει παρά μόνο με συνοδεία. Υπάρχουν όμως κι άλλα όπου όλα είναι διαφορετικά. «Σε αυτά τα πλοία δεν αναφέρουν καν όταν μπαίνεις μέσα πώς θα σωθείς σε περίπτωση κινδύνου, πού θα βρεις τα σωσίβια, πώς θα τα φορέσεις», λέει ο κ. Κενανίδης.

Ο λόγος του είναι καταγγελτικός. «Τυχαίνει να αφήνουν φορτηγά στο λιμάνι επειδή δεν χωράνε ενώ έχουν βγάλει εισιτήριο. Το Norman Atlantic άφησε έξω τρία τουρκικά φορτηγά επειδή δεν χωρούσαν ενώ πρέπει να είχαν εισιτήρια, αφού μπήκαν στο λιμάνι», υποστηρίζει. Ο ίδιος θα μας πει πως τα γκαράζ σε αυτά τα πλοία είναι τόσο ασφυκτικά γεμάτα ώστε ένα παιδί 30 κιλών δεν χωρά να περάσει ανάμεσα σε δύο φορτηγά. «Οι άνθρωποι που κοιμούνται μέσα στα φορτηγά και να θέλουν να βγουν έξω αν τύχει κάτι συχνά δεν μπορούν»...

Μπαίνουν με την... ανοχή των πληρωμάτων
«Πιστεύω πως υπάρχουν καμένοι μετανάστες στο πλοίο»

Στο Norman Atlantic, στο επίπεδο όπου είχε παρκάρει ο κ. Κενανίδης, λέει πως «δεν είχαν δέσει ούτε ένα αμάξι». Ο ίδιος μάλιστα ισχυρίζεται πως έχουν προκληθεί δυστυχήματα στο πρόσφατο παρελθόν σε άλλο πλοίο στην Αδριατική, με οδηγούς να χάνουν τη ζωή τους από φορτηγά που δεν ήταν δεμένα.

Ο συνάδελφός του Δημήτρης Κουρπανίδης από την Πέλλα, που δεν βρισκόταν μέσα στο μοιραίο πλοίο αλλά είναι οδηγός διεθνών μεταφορών εδώ και 12 χρόνια, θυμάται ?όπως μας λέει? κι άλλα αντίστοιχα περιστατικά. «Πέρυσι τον Απρίλιο ένα πλοίο που πήγαινε Μπρίντιζι είχε πάρει φωτιά πάλι εν πλω και τότε την έσβησαν έγκαιρα. Ηταν μέσα ο οδηγός μου. Τον Οκτώβρη ένα καράβι που πήγαινε Ανκόνα βρήκε σε βράχια, προκλήθηκε ρήγμα και ενώ ήταν κοντά στην Κέρκυρα ήθελαν να πάνε σε ιταλικές ακτές. Τελικά το πλοίο πήγε στην Κέρκυρα και ευτυχώς, γιατί δεν θα προλάβαινε να φτάσει στην Ιταλία», λέει ο κ. Κουρπανίδης. Ο ίδιος έχει δει ακόμη και ποντίκια το περασμένο καλοκαίρι σε πλοίο της Αδριατικής.

Παλιότερη ιστορία από το αλαλούμ με τις καμπίνες είναι οι υπόγειες διαδρομές της παράνομης μετανάστευσης, με δεκάδες ανθρώπους να περνούν στην Ιταλία κρυμμένοι σε φορτηγά στα αμπάρια των πλοίων. Ο Π. Κενανίδης λέει πως είδε τρεις μετανάστες ανάμεσα στους διασωθέντες του Norman Atlantic. Ο Μ. Παπαδόπουλος υποστηρίζει πως οι παράτυποι μετανάστες μπαίνουν στα πλοία με την... ανοχή αν όχι τη συνεργασία ανθρώπων από τα πληρώματα, που τους κρύβουν στα φορτηγά σε διάφορα απίθανα σημεία. «Εγώ πιστεύω πως υπάρχουν καμένοι μετανάστες μέσα στο πλοίο», λέει ο κ. Παπαδόπουλος.

Ο ίδιος έχει διαπιστώσει κι άλλα «πράγματα και θαύματα», όπως λέει.

Οπως «φορτηγά να δηλώνουν μεικτό φορτίο λιγότερο από το πραγματικό τους ώστε να μην είναι υπέρβαρα» ή «να στριμώχνονται στα γκαράζ υπεράριθμα φορτηγά, περισσότερα από όσα δηλώνονται στην επίσημη λίστα». Τώρα ο Γ. Βλυσίδης λέει πως δεν πρόκειται να ξανακοιμηθεί στο γκαράζ. «Ελπίζω οι υπεύθυνοι να βάλουν πιο μεγάλα καράβια. Αν και φαντάζομαι πως σε δύο μήνες θα ξεχαστούν όλα, όπως έχουν ξεχαστεί και τόσα άλλα»...