Τα παιδία…παίζει!

Μπορεί σε ένα διδακτήριο να θεωρούνται είδος…υπο εξαφάνιση οι μαθητές και στο έτερο σχολείο να στοιβάζεται ο μαθητόκοσμος σαν να επρόκειτο για αλιευτικό είδος σε ψαροκασέλες;

Στις ημέρες μας τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί και ουδεμία έκπληξη προκαλεί και η πλέον «πρωτότυπη» απόφαση.

Αυτό –δυστυχώς- έχει συμβεί από την αρχή της σχολικής χρονιάς και προς το παρόν ουδεμία κίνηση ανατροπής της υφιστάμενης κατάστασης έχει καταγραφεί.

Μικροί μαθητές που είχαν την ατυχή έμπνευση να εγγραφούν σε τρία σχολικά συγκροτήματα της Πάτρας…πληρώνουν τώρα την αποκοτιά τους , κάνοντας μάθημα σε διαδρόμους, ή στην καλύτερη των περιπτώσεων σε αποθήκες, που για τις διδακτικές ανάγκες μετονομάστηκαν σε σχολικές αίθουσες!

Στην αντίπερα όχθη, πραγματοποιείται μάθημα σε σχεδόν άδειες αίθουσες , άλλου διδακτηρίου…

Ορθα –και καλόπιστα- θα διερωτηθεί ο αναγνώστης : Δεν υπήρξε ένας προγραμματισμός για την εύρυθμη λειτουργία τους; Όχι, από την ώρα που η Πολιτεία φροντίζει καθημερινά να αμφισβητεί με τις αποφάσεις της τον εαυτό της.

Τα σχολικά συγκροτήματα με τους υπεράριθμους μαθητές , υπολόγιζαν , δίχως τον ξενοδόχο…

Βλέπετε το διδακτήριο, από το οποίο όλοι ευελπιστούσαν να λάβουν προκατασκευασμένες αίθουσες , μιας και το ίδιο επι της ουσίας ήταν ανέστιο, δεν έκλεισε ποτέ.

Ο κύριος υπουργός μετά τις πιέσεις τοπικών παραγόντων και παραγοντίσκων , ανέκρουσε πρύμναν και το σχολείο επαναλειτούργησε με μια δράκα μαθητές.

Όμως όσοι το προηγούμενο διάστημα διαρρύγνυαν ιμάτια για την αναγκαιότητα της συνέχισης της πορείας ενός …λυόμενου σχολείου (για να μην ανοίξει μια φυλακή , σύμφωνα με την ρήση του Βίκτωρος Ουγκώ), τώρα ποιούν την νήσσαν. Κατά το κοινώς λεγόμενο «κάνουν την πάπια». Ούτε συριγμός δεν ακούγεται .

Ποιος όμως πληρώνει το…νυφικό, τη…νύφη και το…γάμο; Θα περιμένουμε μια απάντηση , προ της λήξεως του τρέχοντος σχολικού έτους !