Κάθε κραγιόν... μια σκληρή παιδική ιστορία!!!

Η παιδική εργασία, παρόλο που απαγορεύεται από το νόμο στην Ινδία, φαίνεται πως αποτελεί στρατηγική των περισσότερων επιχειρήσεων της χώρας. Σύμφωνα με έρευνες που έχει ξεκινήσει η Sydney Morning Herald, η βιομηχανία της ομορφιάς πολλές φορές, στηρίζει την επιτυχία της στις πλάτες μικρών παιδιών. Το μεγαλύτερο μέρος παραγωγής μαρμαρυγία στην Ινδία είναι παράνομο, όπως παράνομη από τον νόμο, είναι και η παιδική εργασία. Δεκάδες χιλιάδες παιδιά ωστόσο, δουλεύουν σκληρά για ολόκληρες ημέρες, κάτω από φοβερά αντίξοες συνθήκες.

Παιδιά ηλικίας 12 ετών ή και λιγότερο, εκτίθεται άμεσα σε επιθέσεις φιδιών και τσιμπήματα σκορπιών, ενώ οι κοιλότητες από τις οποίες προέρχεται το συγκεκριμένο μέταλλο συχνά, καταρρέουν. Ο κίνδυνος τραυματισμών, καψιμάτων, αλλά και πρόκλησης αναπνευστικών ασθενειών,όπως πυριτίαση, βρογχίτιδα και άσθμα, κρύβεται πίσω από κάθε εξόρυξη. Και τα καλλυντικά της τελευταίας τάσης της μόδας εξασφαλίζονται από παιδιά που βάζουν σε κίνδυνο τη ζωή τους, την ίδια στιγμή που θα έπρεπε να βρίσκονται στο σχολείο τους.

Ο μαρμαρυγίας χρησιμοποιείται στα καλλυντικά, λόγω τις φωτεινότητας που προσδίδει, αλλά χρησιμοποιείται και στην παραγωγή κυρίως, των σκιάσεων των κοσμημάτων. Ο λευκός μαρμαρυγίας χρησιμοποιείται και στην παρασκευή οδοντόκρεμας, για ελαφριά λείανση των δοντιών, αλλά και στα κραγιόν ή τα βερνίκια νυχιών, στα οποία προσθέτει χρώμα και τόνους φωτεινότητας. Πρόκειται για ένα πολύ διαδεδομένο υλικό των καλλυντικών του ανεπτυγμένου κόσμου, που προέρχεται όμως, από τις φτωχότερες περιοχές της ανατολικής Ινδίας.

Η εργασία των παιδιών δεν σταματά στην εξόρυξη της μίκα. Η εξόρυξη περισσότερων υλικών κάνει τα παιδιά να δουλεύουν με έναν μόνιμο φόβο, που τους δημιουργείται, πολλές φορές δουλεύοντας μέχρι και στα 30 μέτρα κάτω από τη γη. “Αυτή η δουλειά είναι πολύ επικίνδυνη. Φοβάσαι για τυχόν καταρρεύσεις, για το αν πεθάνεις. Μερικές φορές, οι άνθρωποι είναι παγιδευμένοι, και δεν μπορούν να διαφύγουν”, δηλώνει ο 15χρονος, Gilla Rai, στην αυστραλιανή εφημερίδα. Η φωνή τελικά, είναι η μόνη απόδειξη, που μπορεί να δηλώσει, όπως επισημαίνεται, ότι εκείνη την ώρα κάποιος βρίσκεται και κινδυνεύει εκεί κάτω.

Δουλεύοντας σχεδόν, ολόκληρη τη μέρα, χωρίς ασφαλή εξοπλισμό ή κάποια επίβλεψη, τα παιδιά αυτά θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή τους. Εάν σκοτωθούν ή έστω, τραυματιστούν, η ώρα για τον επόμενο αντικαταστάτη δεν αργεί. Δυστυχώς, ο θάνατος δεν αποτελεί θεωρία, έχει διαπιστωθεί πολλές φορές στην πράξη. Μάλιστα, όπως αναφέρει η “Sydney Morning Herald”, ένα ποσοστό θανάτων είναι πιθανό να σημειώνεται κάθε εβδομάδα.

Τον Ιούλιο του 2012, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, 15 μεταλλωρύχοι εντοπίζονται νεκροί κάτω από τη γη, καθώς δεν υπάρχει κανένας τρόπος διάσωσης. Οι τοπικές εφημερίδες, δεν πρόφταιναν να δημοσιεύουν εκείνο το διάστημα, πως οι αρουραίοι άνοιγαν από φρεάτια νέες φωλιές, που έφταναν μέχρι τα εγκαταλελειμμένα τούνελ, εκεί, όπου κάθε μέρα ανακαλύπτονταν ανθρώπινοι, παγιδευμένοι σκελετοί.

Τα περισσότερα παιδιά, που δουλεύουν καθημερινά στην εξόρυξη μετάλλων, για κάθε κιλό που βγάζουν, κερδίζουν μόλις 0,05 ευρώ, την στιγμή που τα κέρδη από το εμπόριο μαρμαρυγία στην διεθνή αγορά, φτάνουν μέχρι και τα 1000 δολάρια το κιλό. Η παιδική δουλεία είναι ένα χρόνιο φαινόμενο στην Ινδία, με αποτέλεσμα πολλές οικογένειες που ζουν στην επαρχία να στέλνουν τα παιδιά τους, ως “μαθητευόμενους” στην πόλη.

Εκεί, τα παιδιά δουλεύουν δωρεάν για να μάθουν την δουλειά, και όταν θέλουν να επισκεφθούν τις οικογένειές τους στο χωριό, αναγκαστικά, δανείζονται λεφτά από τον εργοδότη τους. Παρόλο που δεν δικαιούνται αμοιβή για τουλάχιστον δύο χρόνια, η παραμονή στον χώρο εργασίας πρέπει υποχρεωτικά να συνεχιστεί μέχρι να ξεπληρωθεί το χρέος απέναντι στο εκάστοτε αφεντικό.

Σε ορυχεία, εργάζονται ακόμη 500 χιλιάδες παιδιά στο Περού, 13.500 στη Βολιβία, ενώ περίπου 314 χιλιάδες εργάζονται στο Εκουαδόρ, σε έναν πληθυσμό 12 εκατομμυρίων κατοίκων. Η παιδική εργασία δυστυχώς, δεν σταματάει στα ορυχεία... Πάνω από 246 εκατομμύρια παιδιά, ηλικίας 5 έως 17 ετών, εργάζονται "αόρατα". Δουλεύουν σε σπίτια ως οικιακοί βοηθοί, σε βιοτεχνίες κατασκευής ειδών, όπως χαλιών, ή αθλητικών ειδών, (πχ φτιάχνουν μπάλες στο Πακιστάν). Κάποια από αυτά τα παιδιά, κυρίως κάτω από τις συνθήκες ενός ορυχείου, τραυματίζονται σοβαρά ή πεθαίνουν πριν καν την εφηβεία. Τα ψυχολογικά τραύματα που συνοδεύουν οποιονδήποτε άνθρωπο έχει δουλέψει ως παιδί, παραμένουν αναλλοίωτα στον χρόνο.