Ο σκηνοθέτης και συγγραφέας του «Φόρα παρτίδα» μιλά με αφορμή την κυκλοφορία του αποκαλυπτικού βιβλίου του.
Ο σκηνοθέτης Γιώργος Μαυρωτάς έπιασε μολύβι και χαρτί και τα έγραψε «Φόρα Παρτίδα». Για την πολιτική, για την ΕΡΤ, για τη γνωριμία του με σπουδαίες προσωπικότητες, για τις απογοητεύσεις, για τον έρωτα κι εν τέλει για τη ζωή.
Το βιβλίο «γεννήθηκε» από ένα ημερολόγιο και μέσα από τις σελίδες του ο Πατρινός σκηνοθέτης που θήτευσε επί χρόνια στην κρατική τηλεόραση, περιγράφει με έναν μοναδικό αφηγηματικό τρόπο την Ελλάδα των τελευταίων 60 χρόνων, ενώ δεν χαρίζεται σε κανέναν όταν αφιερώνει πολλές σελίδες στην πολύπαθη κρατική τηλεόραση, την οποία υπηρέτησε για χρόνια. Διαβάζοντάς το ο αναγνώστης θα συναντήσει όλα τα μεγάλα ονόματα της πολιτικής, της δημοσιογραφίας και του αθλητισμού μέσα από την περιγραφή πραγματικών περιστατικών
Το βιβλίο «Φόρα Πατρίδα», που παρουσιάστηκε προ ημερών στην Πάτρα σε μια πολυπληθή εκδήλωση έδωσε το έναυσμα για την συζήτηση, η οποία κινήθηκε χρονικά, από τη δεκαετία του 70 έως σήμερα και από την πολιτική έως την…ψυχή του συγγραφέα του
Ο Γιώργος Μαυρωτάς ,από την αρχή της συνομιλίας μας, ξεκαθαρίζει ότι δεν είναι λογοτέχνης, παρά σκηνοθέτης και όπως και στο βιβλίο, έτσι και σε αυτή την περίπτωση τα λέει φόρα παρτίδα. Για την πίκρα που κουβαλά, για τα σπουδαία πρόσωπα που γνώρισε, για τον χαρακτήρα και τα ελαττώματά του, επιστρατεύοντας το χιούμορ πολλές φορές.
Χορτάτος από τη ζωή και τον έρωτα δεν παραλείπει να αναφερθεί στην Ωραία Ελένη του ,στη γυναίκα του, αν και κάνοντας έναν σύντομο απολογισμό αισθάνεται πως ήταν πολλές φορές ένας «χρήσιμος ανεπιθύμητος».
«Δεν είμαι συγγραφέας, ούτε ποιητής. Είμαι σκηνοθέτης. Τριάντα χρόνια κουβαλάω μια ψυχή φορτωμένη πίκρα. Τριάντα και πλέον χρόνια καταπίνω την απαίσια σιωπή. Κάποια στιγμή αποφάσισα να φτιάξω ένα ημερολόγιο. Προβληματιζόμουν. Τι όνομα να του δώσω; To ημερολόγια ποιανού; Αρχικά βρήκα τη λέξη αιθεροβάμων. Στη συνέχεια όμως σκέφτηκα: Θα τα πω που θα τα πω, γιατί δεν το ονομάζω «Φόρα παρτίδα»; Είμαι υποχρεωμένος να το κάνω αυτό.
Γιατί; Μιλήσατε για πίκρα προηγουμένως.
«Έχω βγάλει, με άριστα ένα από τα σπουδαιότερα του κόσμου, το UCLA. Με τον Φράνσις Φορντ Κόπολα είμαστε συμμαθητές. Είχα βραβευτεί από τον κυβερνήτη Ρόναλντ Ρήγκαν με 300 δολάρια για τη συγγραφή ενός σεναρίου. «Η Αχίλλειος πτέρνα» λεγόταν.. Εκείνη την εποχή γυριζόταν ο «Νονός» κι επειδή κάνανε scouting στα Πανεπιστήμια, με είχαν επιλέξει για έβδομο σκηνοθέτη του πέμπτου σκηνοθέτη του Κόπολα. Μόνο τα καλώδια, τα φώτα και το στήσιμο των μηχανών που θα έβλεπα, θα ήταν μια μεγάλη εμπειρία για μένα. Ήρθα όμως στην Ελλάδα. Τότε υπέβαλα ένα σενάριο στο Κέντρο Κινηματογράφου, υπό τον τίτλο «Παλιάτσος» και το πέταξαν στα σκουπίδια πριν το κοιτάξουνε, για να βραβευτεί η «υπάλληλος» του ιδρύματος Φορντ Τόνια Μαρκετάκη, με τον «Ιωάννη τον Βίαιο». Τότε άρχισε να γεμίζει η ψυχή μου πίκρα. Αλλά εγώ όταν την παίρνω στραβά τη δουλειά, πεισμώνω κι έτσι είπα ότι θα μείνω στην Ελλάδα για να πάρω μια ρεβάνς».
Μιλήστε μας για τη σχέση σας με το ΠΑΣΟΚ.
«Τριάντα χρόνια αφοσιώθηκα στο ΠΑΣΟΚ. Η ψυχή και η σάρκα της επικοινωνίας ήταν η ομάδα μου κι εγώ. Όλοι οι συνεργάτες που αναφέρω στο βιβλίο είναι μάρτυρές μου. Όλοι ξέρανε ότι πίσω από την τηλεοπτική , διαφημιστική επικοινωνία του ΠΑΣΟΚ, ήταν η ομάδα του Μαυρωτά. Ποιος καπηλεύτηκε όλα αυτά; O Λαλιώτης με τον Μπιρσίμ. Ακόμα και τα Κάρμινα Μπουράνα ιδεά του Μαυρωτά ήταν. Είχα μια πίκρα. Πρόσφερα τα πάντα και το μόνο που κέρδισα ήταν αξιοπρέπεια. Δεν θα βρεθεί κανείς να πει ότι ο Μαυρωτάς κονόμησε έστω κι ένα ευρώ.
Από τις προσωπικότητες που έχετε γνωρίσει, θα ήθελα να ξεχωρίσετε μερικές και να μας πείτε το γιατί.
Ανδρέας Παπανδρέου: «Tου άρεσε η ζωή»
Κυριάκος Διακογιάννης: «Oγκόλιθος της μαχητικής, αποκαλυπτικής δημοσιογραφίας. Τα λέγαμε και οι δύο «Φόρα Παρτίδα».
Πέτρος Καπαγέρωφ «Αν υπάρχει σήμερα Ελληνικό μπάσκετ, χτίστηκε στους ώμους του, αναστήθηκε και δεν κατεδαφίστηκε».
‘Ίντιρα Γκάντι: «Τι να πεις γι΄αυτή την προσωπικότητα…»
Τζίμις Shcwartz – νομικός σύμβουλος του Ανδρέα Παπανδρέου στην Αμερική. Τον ξεχωρίζω για την ειλικρίνειά του. Όταν το 1981 με ρώτησε να του πω το Υπουργικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ και του είπα ένα όνομα, αναποδογύρισε το τραπέζι με το ούζο, τις ελιές Καλαμών και τη φέτα – ‘όχι Δανίας - Ελληνική. Όταν του είπα το όνομα Γ.Λ. ,η φράση που βγήκε από το στόμα του ήταν «τον παγίδευσαν τον Ανδρέα».
Συμφωνείτε με το κλείσιμο της ΕΡΤ και με τον τρόπο που έγινε;
«Ήταν επιτακτική η ανάγκη να κλείσει αλλά όχι με αυτόν τον ανατριχιαστικό τρόπο. Το μαύρο ήταν μεγάλο επικοινωνιακό λάθος. Μπορούσαν να βάλουν banner. Το μαύρο μου έσφαξε την καρδιά». Και για ποιο λόγο. Από το 81 και μετά δεν υπήρχε ΕΡΤ. Υπήρχε συνδιοίκηση. Συνδικαλιστών κι αχυράνθρωπων προέδρων, όπου εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, όλοι είχαν τη σκέψη τους στο πώς θα γίνουν βουλευτές. Το εκμεταλλεύτηκαν αυτό οι συνδικαλιστές και συνδιοικούσαν. Η παλιά ΠΟΣΠΕΡΤ. Κάποια μέλη της νέας διοίκησης της ΠΟΣΠΕΡΤ από το 2000 και μετά , από οίκο ανοχής την έκαναν μπορντέλο.
Όταν γράψατε το βιβλίο ξαλαφρώσατε;
«Πολύ. Ανακουφίστηκα. Γιατί τα έγραψα όλα και γιατί έδεσα κάβο στο “λιμάνι της Ωραίας Ελένης”.Θεωρώ όμως τον εαυτό μου, συνυπεύθυνο , συνένοχο. Έχω κάνει την αυτοκριτική μου γιατί συμμετείχα, γιατί ήμουν στο σύστημα, ήμουν συστημικός. Γιατί είχα ξεγελαστεί μπακάλικα. Γιατί ασχολήθηκα με την πολιτική κι άφησα την τέχνη. Διαφωνώ με το "όλοι μαζί τα φάγαμε" του Θ. Πάγκαλου, γιατί ούτε αυτός , ούτε εγώ είχαμε ανάγκη, χορτάτους μας βρήκε, φταίμε όμως όλοι για την κατάντια».
Μετανιώσατε που ασχοληθήκατε με την πολιτική, με το ΠΑΣΟΚ;
«Δεν μετάνιωσα, γιατί πίστευα και πιστεύω στους Παπανδρέου»
Πιστεύετε δηλαδή και στον Γιώργο Παπανδρέου;
«Βεβαίως. Οι κηπουροί τον φάγανε και η καμαριέρα του Στρος Καν. Γιατί αν το σύστημα δεν έβαζε την καμαριέρα για να αποδομηθεί ο Στρος Καν, δεν θα είμαστε σε αυτή την κατάσταση σήμερα. Αλλά βέβαια η ευθύνη επιλογής των συμβούλων είναι του ηγέτη και διαχρονικά η «Αχίλλειος πτέρνα» των Παπανδρέου ήταν η κακή επιλογή συμβούλων».
Στο βιβλίο αναφέρεστε και σε γνωστούς δημοσιογράφους…
«Την Τρέμη κάθε βράδυ, όταν με επισκέπτεται στο σπίτι με τις… δύσεις των 8 τη μουντζώνω με χέρια και με πόδια, γιατί πιστεύω στη βασκανία. Ούτε την ξέρω , ούτε με ξέρει. Πιθανόν να με έχει ακουστά. Όταν το 1985 στο ξενοδοχείο Αστέρας στο Σύνταγμα , μισή ώρα πριν ο Ανδρέας ορίσει τον Σαρτζετάκη Πρόεδρο της Δημοκρατίας, επισκέφθηκα το wc , κατά λάθος η κ. Τρέμη είχε μπει στα αποχωρητήρια των ανδρών. Όταν εγώ έμπαινα εκείνη έβγαινε. Ήτα πολύς κόσμος. Και όταν με είδε μου είπε τι ωραία μάτια που έχετε. Την ευχαρίστησα και μπήκα μέσα. Μπαίνοντας έσπασα χέρι και πόδι. Έκτοτε τη μουντζώνω.
Επιπλέον ήθελα να πω ότι μέχρι στιγμής δεν έχω αντιμετωπίσει κάποιο πρόβλημα υγείας. Το πολύ πολύ μια συνηθισμένη γρίπη. Παθαίνω όμως αλλεργία όταν ακούω κάποια ονόματα. Τράγκας, Αυτιάς, Λαζόπουλος, Τριανταφυλλόπουλος, Χασαπόπουλος, Αναγνωστάκης, Πρετεντέρης, Χαρδαβέλας, Νικολούλη. Τρεις είναι οι πυλώνες καταστροφής της πατρίδας μας. Η πολιτική πελατεία του δικομματισμού, τα Μέσα Μαζικής Εξόντωσης και κάποιοι συνδικαλιστές».
Είστε ευχαριστημένος και γεμάτος από τη ζωή σας;
Πάρα πολύ. Ειδικά τώρα που παντρεύτηκα τη γυναίκα μου.
Πώς θα περιγράφατε τον εαυτό σας;
«Είμαι ευαίσθητος, υπερδραστήριος με ή χωρίς την πρίζα».
Τα ελαττώματά σας ποια είναι;
Μια ζωή τάιζα τη φιλαυτία μου από τις ανούσιες φιλοφρονήσεις κι από το κυνήγι της αναγνωρισιμότητας και δυστυχώς μιλούσα πολύ…
Σας κόστισαν;
«Πάρα πολύ. Γιατί όταν μιλάς πολύ ο άλλος ο κακοπροαίρετος, ο κακεντρεχής, φοβάται. Αυτό που με στεναχωρεί είναι ότι ήμουν χρήσιμος ανεπιθύμητος».
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
