Μάικλ Τζόρνταν: "Θα παρατούσα τα πάντα για να παίξω μπάσκετ τώρα"

Μία άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη παραχώρησε στο περιοδικό ESPN ο θρύλος του μπάσκετ, Μάικλ Τζόρνταν, ο οποίος μίλησε για τη λατρεία του στην πορτοκαλί...θεά, τις φοβίες του σχετικά με το θάνατο, αλλά και τον ΛεΜπρον Τζέιμς!

"Πάντα πίστευα ότι θα πέθαινα νέος", ήταν η πρώτη ατάκα του "Air". O ιδιοκτήτης των Μπόμπκατς βρέθηκε με τον καλό του φίλο Κουίν Μπάκνερ (πρώην γκαρντ των Μπουλς και νυν τηλεσχολιαστή των Πέισερς), με τον Τζόρνταν να δυσκολεύεται να συνειδητοποιήσει πόσο γρήγορα πέρασαν τα χρόνια...

Ο Μπάκνερ λέει στον Τζόρνταν ότι πρέπει να βάλει γυαλιά, για να απαντήσει ο "Air" με τη σειρά του: "Μπορώ να δω".

"Ασε τις μα….κιες, βλέπω ότι δυσκολεύεσαι", είπε αστειευόμενος ο Μπάνκερ, για να επιμείνει ο Τζόρνταν πως "είπαμε, βλέπω μια χαρά". Ο Μπάκνερ συνέχισε να τον... προκαλεί, τονίζοντας ότι "να ξέρεις ότι ο πανδαμάτωρ χρόνος, ακόμα δεν έχει χάσει παρτίδα από κανέναν", με την κουβέντα να γίνεται με αφορμή τα 50 χρόνια που έκλεισε πριν από λίγες ημέρες ο Τζόρνταν.

Ο άνθρωπος που έγραψε ιστορία με τους Μπουλς πλέον ζει μόνιμα στη Σάρλοτ. Όταν, όμως, βρέθηκε μπροστά σ' ένα χρηματοκιβώτιο, στην έπαυλη του στο Σικάγο, που είχε να το ανοίξει χρόνια, το αποτέλεσμα ήταν να μην θυμάται τον... συνδυασμό! Τελικά τα κατάφερε μετά από πολλές προσπάθειες και το πρώτο κειμήλιο που έβγαλε ήταν το χρυσό μετάλλιο των Ολυμπιακών Αγώνων του 1984: "Ηταν τόσο αγνό εκείνο το συναίσθημα. Ηταν αγνό το 1984, ακόμα έκανα όνειρα για τον εαυτό μου".

Στο χρηματοκιβώτιο υπήρχαν ακόμα ένα ζευγάρι από τα πρώτα Air Jordan, εμφάνιση της Dream Team, ενώ στην ντουλάπα του βρήκε περίπου 5.000 κουτιά της Nike, αλλά και ένα πάκο γράμματα που έστελνε στους γονείς του ως φοιτητής. Μάλιστα, σε όλα το υστερόγραφο ήταν "σας παρακαλώ στείλτε μου γραμματόσημα".

Ο Τζόρνταν θυμήθηκε όταν έχασε τα δαχτυλίδια από το 5ο πρωτάθλημα που είχε κατακτήσει. "Για μιάμιση μέρα έψαχνα. Ποιος έκλεψε τα δαχτυλίδια μου; Ποιος έκλεψε το 5ο; Μιλάμε για έναν τρελό γαμ…ο πανικό". Για ποιο λόγο όμως τα έχασε; Οι Μπουλς του είχαν προσφέρει μια κασετίνα για να τα έχει όλα μαζί αλλά εκείνος δεν το έκανε ποτέ αυτό, με αποτέλεσμα τα δαχτυλίδια να μην βρίσκονται σε συγκεκριμένο σημείο. Τελικά τα βρήκε και είπε: "Στα 30 μου πήγαινα τόσο γρήγορα. Ποτέ δεν είχα το χρόνο να σκεφτώ όλα όσα έκανα, ό,τι ακουμπούσα.

Τώρα όταν γυρνάω πίσω το χρόνο και βρίσκω αυτά τα πράγματα, μου ξυπνούν τόσες πολλές διαφορετικές σκέψεις: "Θεέ μου, είχα ξεχάσει αυτό". Τόσο γρήγορα προχωρούσα. Τώρα μπορώ να επιβραδύνω κι ελπίζω να θυμάμαι τι σήμαιναν όλα αυτά. Τότε ακριβώς ξέρω πως γερνάω".

Ο Αμερικανός μίλησε και για τον... παίκτη Τζόρνταν: "Μου αρέσει να φέρνω και πάλι στο μυαλό μου τις αναμνήσεις. Το κάνω τώρα, παρακολουθώντας μπάσκετ. Λέω, "μακάρι να έπαιζα τώρα". Θα παρατούσα τα πάντα τώρα, για να επιστρέψω και να παίξω μπάσκετ. Δεν μπορείς να το αντικαταστήσεις. Απλά μαθαίνεις να ζεις χωρίς αυτό. Είναι μία διαδικασία".

Για τον Air μίλησε και ο George Koehler, ο άνθρωπος που εμπιστεύεται απόλυτα ο Τζόρνταν (πρώην σοφέρ του) που είναι μαζί του και στη Σάρλοτ. "Πάντα φοβόμουν ότι αν φοράω το δαχτυλίδι, θα με ληστέψουν (σ.σ. ο Μάικλ έδινε πάντα αντίγραφα των δαχτυλιδιών του σε συγγενείς και στενούς φίλους). Μία μέρα με βλέπει ο πατέρας σου και με ρωτάει γιατί δεν φοράω το δαχτυλίδι. Μου είπε με αυστηρό τρόπο: "Δεν ξόδεψε τόσα λεφτά ο γιος μου για να κάθεται το δαχτυλίδι σου σε κάποιο συρτάρι. Κι αν στο κλέψουν, θα σου πάρουμε άλλο". Από τότε που πέθανε φοράω μόνο αυτό το δαχτυλίδι".

Με την αφορμή αυτή ο Τζόρνταν θυμήθηκε τον πατέρα του: "Δεν γνώρισε ποτέ την αραβωνιαστικιά μου. Δεν είχε την ευκαιρία να δει τα παιδιά μου να μεγαλώνουν. Η Jasmine ήταν ενός έτους. Ο Marcus ήταν τριών ετών. O Jeffrey ήταν πέντε ετών".

Ο Air θα ήθελε να ζήσει μια νορμάλ ζωή, ωστόσο ξέρει ότι δεν πρόκειται να γίνει αυτό. "Εχει φύγει αυτό. Δεν μπορώ να το ξαναφέρω πίσω. Το εγώ μου πλέον είναι τόσο μεγάλο, που απαιτώ συγκεκριμένα πράγματα. Τότε όμως δεν είχα απαιτήσεις".

Για να... καλμάρει τον οξύθυμο χαρακτήρα του, ο Τζόρνταν ασχολείται με την ιστιοπλοΐα. Όμως, δεν περνάει στιγμή που να μην σκέφτεται το μπάσκετ. "Δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά. Είναι εθισμός. Ζητάς για εκείνη την ξεχωριστή δύναμη, για να φτάσεις σε αυτά τα ύψη και μετά θέλεις να την επιστρέψεις, αλλά δεν μπορείς. Αν μπορούσα να την επιστρέψω, τότε θ' ανέπνεα με ανακούφιση", εξηγεί για την γυμναστική που κάνει, ιδίως μετά τους αγώνες των Μπουλς που παρακολουθεί.

Ο Τζόρνταν δεν διστάζει να αναφέρει ότι: "Με τρώει όλη αυτή η δίψα μου για ανταγωνισμό. Είμαι ο χειρότερος εχθρός μου. Εσπρωξα τόσο πολύ τον εαυτό μου, σε σημείο όπου μέχρι σήμερα ζω με αυτές τις προκλήσεις. Ζω με αυτά. Δεν ξέρω πως να τα ξεφορτωθώ. Δεν ξέρω αν μπορώ καν να 'μαι εδώ, ακόμα συνδεδεμένος με το μπάσκετ".

Η κουβέντα πήγε και στον Φιλ Τζάκσον και τις τεχνικές Zen που ακολουθούσε: "Πώς θα μπορέσω ν' απολαύσω τα επόμενα είκοσι χρόνια της ζωής μου, χωρίς αυτή η ένταση να με καταναλώνει; Πώς θα μπορέσω να βρω γαλήνη μακριά από το μπάσκετ;"
Για την νέα του σχέση με την Yvette Prieto είπε: "Είναι φοβερό στο τι μπορεί να σε πείσουν οι γυναίκες να κάνεις. Να σε κάνουν ν' αλλάξεις. Πριν από δέκα χρόνια θα διαφωνούσαμε για μία ολόκληρη γαμ…η μέρα και θα περνούσε το δικό μου. Αυτή τη φορά, απλά είπα "νίκησες" και προχωρήσαμε. Αυτή είναι πρόοδος".

Τέλος, ο Τζόρνταν έδωσε τη δική του απάντηση στο ερώτημα ποιοι παίκτες της νέας γενιάς θα μπορούσαν να... σταθούν στη δική του εποχή: "Ο ΛεΜπρον, o Κόμπι, o Τιμ Ντάνκαν. O Ντιρκ Νοβίτσκι". Στο άκουσμα της σύγκρισης του ΛεΜπρον Τζέιμς με τον Όσκαρ Ρόμπερτσον, τρελένεται!: "Το θέμα είναι πως κανείς δεν αξιολογεί τους παίκτες απέναντι στους οποίους παίζει (σ.σ ο ΛεΜπρον).

Τη γνώση τους για το πώς να παίξουν το παιχνίδι. Αυτό δεν είναι σωστό. Θα μπορούσε ο ΛεΜπρον να είναι επιτυχημένος στη δική μας εποχή; Ναι. Θα ήταν το ίδιο επιτυχημένος; Οχι", τόνισε και κατέληξε:

«Τον μελετώ. Ετσι αν έχω να τον μαρκάρω, θα τον σπρώξω να πάει προς τ' αριστερά, έτσι ώστε εννιά στις δέκα φορές να σουτάρει ένα jump shot. Αν πάει δεξιά, θα φτάσει μέχρι το καλάθι και δεν θα μπορέσω να τον σταματήσω. Οπότε δεν τον αφήνω να πάει δεξιά».