Είμαστε όλοι Ισπανοί!

Τα παιδιά ανταποκρίνονται με ιδιαίτερη θέρμη στο κάλεσμα του και καθένα «χρεώνεται» και από μια ατάκα, με την οποία ευχαριστεί τη χώρα μας για τη συμβολή της στο παγκόσμιο πολιτισμό, με ιδιαίτερες αναφορές σε εκείνες τις ισπανικές λέξεις που έχουν ρίζα στην ελληνική γλώσσα.

Τα γυρίσματα κρατούν μια μόλις μέρα και προϊόν τους είναι ένα βίντεο διάρκειας επτά λεπτών που έχει κάνει το γύρο του κόσμου στο Διαδίκτυο και «μετράει», ήδη, χιλιάδες κτυπήματα στο youtube.

Το βίντεο  έχει τίτλο «Gracias Grecia Nuestra herencia», που σημαίνει: «Ευχαριστούμε Ελλάδα για την κληρονομιά μας». Και, όπως λέει στην αρχή του βίντεο και ο καθηγητής λατινικών, Arístides Mínguez, ο εμπνευστής της σχετικής πρωτοβουλίας, ο οποίος δείχνει να είναι μεγάλος λάτρης της Ελλάδας, «πολύ περισσότερα πράγματα απ’ όσα νομίζετε είναι ελληνικά». Αλήθεια, πόσες και πόσοι το ξέρουν αυτό ή το έχουν συνειδητοποιήσει εν Ελλάδι; Και το συγκεκριμένο ερώτημα δεν είναι ρητορικό.

Ενδεχομένως έχετε δει το εν λόγω βίντεο. Ίσως, πάλι, και να μην το έχετε δει. Εάν το έχετε δει, δίχως άλλο, με καταλαβαίνετε. Εάν δεν το έχετε δει, πάλι, σας παροτρύνω ανεπιφύλακτα να το δείτε.

Διότι, ως Έλληνας, εάν παρακολουθήσεις το βίντεο αυτό, πρέπει να είσαι η προσωποποίηση της απόλυτης αναισθησίας για να μην συγκινηθείς. Και όχι μόνο για το μήνυμα συμπαράστασης, αυτό καθαυτό, που μας στέλνουν αυτά τα παιδιά.

Ακόμη περισσότερο συγκινείσαι στη σκέψη ότι η συγκεκριμένη στήριξη σ’ αυτές τις δύσκολες ώρες που περνάμε έρχεται από την Ισπανία, μια χώρα που βρίσκεται σήμερα στην ίδια δυσμενή κατάσταση με την Ελλάδα, έχοντας μάλιστα (κι αυτή) στις πλάτες της ένα βεβαρημένο ιστορικό παρελθόν.

Μπορεί οι έφηβοι που συμμετείχαν στα γυρίσματα του βίντεο να μην έχουν ζήσει τη δικτατορία του Φράνκο, είναι βέβαιο όμως ότι στο DNA τους κουβαλούν τα τραύματα των πατεράδων τους και των παππούδων τους. Ενός ολόκληρου λαού που βίωσε έναν από τους πλέον αιματηρούς εμφυλίους πολέμους της παγκόσμιας ιστορίας, τον οποίο διαδέχθηκε για σχεδόν μισό αιώνα ένα στυγνό αυταρχικό καθεστώς.

Ναι, και για αυτούς τους λόγους, οι έφηβοι της Ισπανίας που ευχαριστούν την Ελλάδα σε συγκινούν, σε συγκλονίζουν.

Παρεμπιπτόντως, εμείς, ως χώρα, τι μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτά τα παιδιά ώστε να τα ευχαριστήσουμε με τη σειρά μας για την αυθόρμητη και ανυπόκριτη στήριξη τους; Μήπως η φιλοξενία τους για μερικές μέρες στην Ελλάδα θα ήταν ένα έμπρακτο «ευχαριστώ»;

Καλά έκανε η αρμόδια υπουργός Τουρισμού Όλγα Κεφαλογιάννη και άνοιξε το μουσείο της Ακρόπολης (αποκλειστικά και μόνο) για τον Ντάνιελ Ντέι Λιούις, δεν λέω. Καλά έκανε, επίσης, που του ζήτησε τη βοήθειά του, τα «κονέ» του, με άλλα λόγια, για να γυριστούν μεγάλες διεθνείς κινηματογραφικές παραγωγές στη χώρα μας. Μόνο που δεν αρκούν αυτά.

Κοντολογίς, τα παιδιά από την Ισπανία μπορεί να μην έχουν τη λάμψη του Ντάνιελ Ντέι Λιούις, όμως η ανυπόκριτη αγάπη τους είναι για εμάς, πιθανότατα, πολύ πιο σημαντική.

Αν ανταποκριθούμε στο μήνυμα τους, είναι βέβαιο ότι η Ελλάδα θα κερδίσει στο πρόσωπό τους άξιους πρεσβευτές της στο εξωτερικό για το μέλλον.

Άλλωστε, οι φίλοι στα δύσκολα φαίνονται, κι εμείς οι Έλληνες το ξέρουμε πολύ καλά αυτό. Και κυρίως από την άποψη αυτή, για να παραφράσω και μια διάσημη ρήση του Τζον Κένεντι, ε, ναι, είμαστε όλοι Ισπανοί!