Πάτρα: Αλήθειες, συγκίνηση και χιούμορ στην παρουσίαση του βιβλίου της Ζήνας Κουτσελίνη

«Ο πιο δύσκολος δρόμος» είχε απ’όλα

Τέσσερις κυρίες της δημοσιογραφίας, η κάθε μια με τη δική της ξεχωριστή πορεία, θυμήθηκαν, αστειεύτηκαν, συγκινήθηκαν, είπαν την αλήθεια τους.

Η παρουσίαση του βιβλίου της Ζήνας Κουτσελίνη «Ο πιο δύσκολος δρόμος», το βράδυ της Πέμπτης στην Πάτρα, στο ξενοδοχείο «Βυζαντινό» είχε απ΄όλα.

Παρασκήνιο από τον μαγευτικό αλλά και σκληρό κόσμο της τηλεόρασης, αναμνήσεις, χιούμορ , εναλλαγή συναισθημάτων.

Η Ζήνα Κουτσελίνη είχε στο πλευρό της την Αλεξάνδρα Τσόλκα που συντόνισε την εκδήλωση, αλλά και δύο Νατάσσες . Τη Νατάσσα Ράγιου και τη Νατάσσα Τραγουστή.

Και με τις τρεις συναντήθηκε στον χώρο της τηλεόρασης και της δημοσιογραφίας και χθες έκαναν το δικό τους «πάνελ», με αφορμή το πρώτο βιβλίο της που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Λιβάνης» Με φόντο τον κόσμο της tv και πρωταγωνίστρια την τηλεπερσόνα Εβελίνα, που ξεκίνησε από Βαγγελίτσα, η δημοσιογράφος τραβά το παραπέτασμα και δείχνει την αλήθεια της μικρής οθόνης, όπως την εισέπραξε στα είκοσι χρόνια της τηλεοπτικής πορείας της.

Η Νατάσσα Ράγιου μίλησε για τη Ζήνα , επαγγελματία, με τον δυναμισμό και τις εντάσεις της, για τη Ζήνα φίλη της, καθώς και για τη Ζήνα ως τρυφερή σύζυγο και μαμά.

Αναφερόμενη στο βιβλίο τόνισε την αξία που έχει να καταφέρνει κάποιος, να παραμένει κανονικός άνθρωπος, φεύγοντας από τον χώρο της τηλεόρασης.

Η Νατάσσα Τραγουστή δεν έκρυψε το παράπονό της για το ότι δεν συνεργάστηκε με τη Ζήνα Κουτσελίνη, αποκάλυψε όμως ότι την αγάπησε αμέσως. Μίλησε για τον δυναμισμό της και για το γεγονός ότι ήταν το «αυτί» επιτυχημένων παρουσιαστριών και παρουσιαστών, ενώ αναφέρθηκε στην προδοσία, στους συμβιβασμούς και στις δυσκολίες του χώρου των media.

H δημοσιογράφος Αλεξάνδρα Τσόλκα, που έχει τους δικούς της συγγενικούς δεσμούς με την Πάτρα, περιέγραψε τη Ζήνα με τους εξουθενωτικούς ρυθμούς, που την «ρουφούσαν» οι οθόνες των monitor αλλά και για τη Ζήνα εκτός δουλειάς, που στις συναντήσεις τους «εκείνη μιλούσε λιγότερο και κοιτούσε με ένα βλέμμα ανεξιχνίαστο, θλιμμένο ίσως».

Κλείνοντας τη βραδιά, η Ζήνα Κουτσελίνη αναφέρθηκε με λόγια καρδιάς, σε κάθε μια από τις τρεις συναδέλφους.Ως πιο δύσκολο δρόμο χαρακτήρισε αυτόν της αυτογνωσίας. Το βιβλίο είναι αφιερωμένο στη μητέρα της Ελένη, που όπως έχει πει, την έμαθε να κοιτάζει πάντα το φως.