Αλέξανδρος Ρήγας στο thebest.gr: "Εάν υπήρχαν αξιόλογα σενάρια δεν θα υπήρχε αυτός ο καταιγισμός των τουρκικών σίριαλ"

Ο ηθοποιός. σκηνοθέτης και σεναριογράφος βρίσκεται στην Πάτρα γιατί "Τα παιδιά θα έρθουν στις 8"

O εμπνευστής και δημιουργός επιτυχημένων τηλεοπτικών σειρών και θεατρικών έργων. Αυτή τη φορά, η πολύπλευρη κρίση, η πολύπαθη Ελλάδα του σήμερα, οι έρωτες, τα καλά και κακά παιδιά, έδωσαν σε εκείνον και τον Δημήτρη Αποστόλου την έμπνευση, για την παράσταση "Τα παιδιά θα έρθουν στις 8", που περιοδεύει ανά την Ελλάδα και από σήμερα μέχρι και τη Δευτέρα 29 Οκτωβρίου, παρουσιάζεται στην Πάτρα.

Ο Αλέξανδρος Ρήγας, που εκτός από την παράσταση συνεχίζει και τα γυρίσματα για "Το Αμάρτημα της Μητρός μου" , μιλά στο thebest.gr για τη μικρή οθόνη, τον καταιγισμό των τουρκικών σίρίαλ , αλλά και για το μεγάλο του ελάττωμα.

«Τα παιδιά θα έρθουν στις 8». Μιλήστε μας γι’αυτό το κωμικό θρίλερ που θα δούμε και στην Πάτρα. Ποιες ήταν οι αφορμές για αυτό το νέο θεατρικό έργο;

«Με τον χαρακτηρισμό που μόλις (σωστά) δώσατε στο έργο...ως κωμικό θρίλερ...νομίζω ότι η βασική απάντηση περί των αφορμών έχει ήδη δοθεί. Η Ελλάδα του σήμερα, η κρίση, οι μετανάστες, οι πολιτικοί, οι ληστές, οι γάμοι μας, οι σχέσεις μας, η ζωή μας....Οτιδήποτε «βαρύ «γύρω μας που το ελληνικό μας ταμπεραμέντο να το πω (ευγενικά) μας οδηγεί σε ένα ένστικτο να τα βλέπουμε και να αντέχουμε....να κάνουμε χιούμορ, να γελάμε, να ελπίζουμε...κι έτσι να συνεχίζουμε. Τα Παιδιά… είναι ένα ανθρώπινο ψυχογράφημα λοιπόν, ιδωμένο μέσα από μία ιδιαίτερα κωμική ματιά. Ένα κωμικό θρίλερ, όπως προείπατε, για τη ζωή μας, μια κωμωδία σχέσεων και καταστάσεων με έντονα τα στοιχεία της σάτιρας και αρκετές δραματουργικές δόσεις από stand up comedy.

Τα Παιδιά ήταν ήρεμα στο σαλόνι τους ,στον Παράδεισο, περιμένοντας κάποια «καλά» παιδιά, όταν τελικά… ήρθαν κάτι άλλα, κακά παιδιά.Ένα ζευγάρι παντρεμένο, πρώην ερωτευμένο, βρίσκεται φυλακισμένο και εγκλωβισμένο στο υπόγειο play room του ίδιου τους του σπιτιού, από δύο ληστές, που την ίδια στιγμή τους αδειάζουν τον επάνω όροφο του σπιτιού τους. Παράλληλα, οι ίδιοι, «αδειάζουν» τις ψυχές τους. Αλληλοκατηγορούνται, αλληλοαπειλούνται, θυμούνται, φοβούνται, απελπίζονται, ελπίζουν, χαμογελούν, μέσα από τις αγωνιώδεις προσπάθειες μιας ολόκληρης νύχτας να βρουν τρόπους διάσωσης και διαφυγής…Ένα αντρόγυνο… η μικρογραφία της ίδιας μας της ζωής… πάνω οι κλέφτες… κάτω εμείς…»

Ποια είναι τα καλά και ποια τα κακά παιδιά στις μέρες μας;

Δεν αλλαζουν με τις μερες αυτά. Τα καλά παιδιά θα είναι πάντα οι φίλοι μας και τα κακά αυτά που δεν τα καταλαβαίνουμε, παρά μόνο όταν είναι αργά».

Έχετε στο ενεργητικό σας πολλές επιτυχημένες τηλεοπτικές δουλειές ενώ είναι γεγονός ότι έχουν περάσει οι καλές , οι «ανθηρές» εποχές της μικρής οθόνης. Πώς κρίνετε σήμερα την τηλεόραση;

«Δεν μπορώ να πω ότι βρίσκω κάποια διάφορα στην ¨τηλεόραση σήμερα. Ποιοτικά τουλάχιστον. Καλές και κακές δουλειές υπάρχουν και σήμερα όπως και πάντα. Η μεγάλη διαφορά βεβαίως έγκειται στην ¨ποσότητα, καθώς είναι εμφανής η μειωμένη παραγωγή τηλεοπτικών δουλειών μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο των περικοπών σε όλους τους χώρους.»

Πώς σχολιάζετε το γεγονός ότι η ελληνική tv έχει στραφεί αφειδώς στα τουρκικά σίριαλ;

«Δεν μπορώ σε καμία περίπτωση να πω αφοριστικά ότι η ελληνική τηλεόραση είναι αυτή και μόνο που έχει στραφεί στα τουρκικά σίριαλ. Θέλω να πω, ότι εάν υπήρχαν αξιόλογα σενάρια που οι εταιρείες και τα κανάλια θα πίστευαν ότι “αξιζε o κόπος” θα τα κάνανε και δεν θα υπήρχε αυτός ο καταιγισμός των τουρκικών σίριαλ. Φταίμε όλοι όσοι δεν γραφούμε, δεν προτείνουμε, δεν τολμάμε. Έτσι τουλάχιστον θέλω να συνεχίσω να πιστεύω. Έξαλλου το κοινό δείχνει πάντα ότι όταν μια δουλειά είναι καλή και έχει κάτι να πει, είτε τουρκική είτε ελληνική, βρίσκει ανταπόκρισης.»

Ποιο θεωρείτε βασικό σας προτέρημα και ποιο βασικό ελάττωμα;

«Θα μου επιτρέψετε να παραθέσω την ίδια απάντηση και στα δυο ερωτήματα.Την εργασιομανία που με χαρακτηρίζει (ευτυχώς - δυστυχώς...).»

Ζούμε στην εποχή της «εθνικής κατάθλιψης» - Εσείς έχετε καταφέρει να ξεφύγετε από αυτή;

«Προσπαθώ να σκεφτώ κάτι να πω....δεν ξέρω όμως ούτε από που ν’αρχίσω, ούτε που θα τελειώσει. Μπορώ μόνο απλά να χαμογελάσω η να γελάσω.»

Για ποιο πράγμα μετανιώνετε;

«Συνειδητά δεν το σκέπτομαι. Όσο είμαστε εν ενεργεία, και εξακολουθούμε να έχουμε στόχους , είναι σωστότερο , νομίζω, να μην κοιτάμε πίσω για να μετανιώνουμε. Κάθε εμπόδιο για καλό καμιά φορά .Και επίσης: « Είμαστε ακόμα ζωντανοί , στη σκηνή....κι αν μας αντέξει το σκοινί , θα φάνει....»

Συντελεστές

Κείμενο Αλέξανδρος Ρήγας – Δημήτρης Αποστόλου

Σκηνοθεσία Αλέξανδρος Ρήγας

Παίζουν Βασιλική Ανδρίτσου – Αλέξανδρος Ρήγας

Σκηνικά Λία Ασβεστά

Φωτισμοί Γιώργος Φωτόπουλος

Φωτογραφίες Θωμάς Χρυσοχοίδης

Κοστούμια Μαρία Καραπούλιου

Βοηθός σκηνοθέτη Υακίνθη Παπαδοπούλου

Παραγωγή Δημήτρης Μαροσούλης

info

26,27,28,29 Οκτωβρίου θέατρο Πάνθεων (Βραδυ, διπλη, διπλη, βραδυ)