Τελετή έναρξης Ολυμπιακών: Όταν η Πατρίδα του Σαίξπηρ κάνει Γιουροβίζιον πάρτυ στο βιομηχανικό... αγροτόσπιτο

Μήπως βλέπω Γιουροβίζιον; Μήπως είναι  το τραγούδι της ...Αγγλίας και τα άλλα είναι τα συνοδευτικά του; Και αυτές οι κυρίες με τα σκουφάκια και την καλόκαρδη αφέλεια;

Λες και ξεπήδησαν από την παράσταση "Η μελωδία της Ευτυχίας", στη Βουγιουκλακική απόδοση.

Κάτι απο συμορίες της Νέας Υόρκης να πλανάται διάχυτο και στη μέση ένας τυπάκος με μύτη, χμ γνωστός μου φαίνεται, να κάνει κάτι τρελά αστεία στο πιάνο και να ξεκαρδίζεται μόνος του... Βρετανικό χιούμορ; Ας το δεχτούμε. Έχουμε δει σε πολύ καλύτερα και λιγότερο...παγωμένα  τον Mr Bean.

Αλλά, μπα, δεν θα΄ναι Γιουροβίζιον. Βλέπω τη βασίλισσα. Δεν πατάει το πόδι της σε τέτοια φτηνά λαϊκά θεάματα αυτή. Αλλά ούτε και στον κνηματογράφο είθισται να πρωταγωνιστεί. Νόστιμο πάντως το αγόρι δίπλα της στο ελικόπτερο. Κάπου το έχω ξαναδει... Λέτε να΄ναι το boyfriend;

Α, πα πα.... Η γιαγιά πετάει με αλεξίπτωτο!!! Να δεις που διαφημίζουν τονωτικό ρόφημα...

Αλλά πάλι, αυτοί οι χαρούμενοι εργάτες με τα φτυάρια- τέτοια χαρά δεν έχω ξαναδεί σε ανθρακωρύχο-, από που ξεφύτρωσαν;

Και ξαφνικά κατακλυσμός! 70 πρόβατα, 12 άλογα , 3 αγελάδες, 2 κατσίκες και 10 κότες. Συν τους δύο σκύλους που ήταν πεντακάθαροι σαν κύριοι στο παλάτι και χαιρέταγαν την Ελισάβετ λες και δεν θα την ξαναδουν! "Που πάει να πετάξει απο το ελικόπτερο γριά γυναίκα;" σαν να σκέφτονταν, γιατί τους είδα προβληματισμένους.

Γενικώς το πέταγμα ήταν στα ...φόρτε του. Πετάει η Μαίρη Πόπινς, πετάει και ο Χάρυ Πότερ, πετάνε τα σκιάχτρα για τα παιδιά ... πετάει  και το ποδήλατο.

Μόνο ο Μπέκαμ πλέει... Mε το κότερο.

Πάρτυ είναι τελικά  αυτό που βλέπουμε. Κλασικό Σαββατόβραδο των Βρετανών. Το παιδί παίζει play station, οι γονείς βλέπουν τηλεόραση και οι νέοι πάνε έξω για χορό.

Κοίτα τα παιδιά με τα λοφία που πηδάνε πάνω στα ελατήρια!!!

Να και οι χορευτές. "Πάμε όλοι μαζί τα βήματα...Ένα δύο ένα δύο... Οι ωραίες κοπέλες πάνω στην μπάρα".

Υπήρχε χειρότερο; Όχι: υπήρχε παρεμφερές. Εκείνο το αμίμητο Λος Άντζελες με την ατελείωτη κάντρυ και τα καουμπόικα καπέλα.

Αν η ψυχή κάθε λαού, είναι η ιστορία του, ο πολιτισμός του και ο μύθος του, τότε κάτι συμβαίνει με τους Άγγλους που δαπάνησαν 27 εκατομμύρια λίρες για να τα κρύψουν όλα και να μεταδώσουν αυτή την καρικατούρα τελετής.

Δεν μπορεί η πατρίδα του Σαίξπηρ να είχε να επιδείξει μόνο μια τεράστια υπάιθρια ντισκοτέκ με πολλά χάπενινγκς.

Ο Γιμού και ο Παπαϊωνάννου όπως όλα δείχνουν θα κρατάνε για καιρό στα χέρια τους το ολυμπιακό όνειρο και το παραμύθι της εικόνας.