Πάτρα: Τα παιδιά zωγραφίζουν στους τοίχους... του σχολείου τους!

Η όλη διαδικασία για τις τοιχογραφίες ξεκίνησε για να καταλάβουν τα παιδιά ότι η ζωγραφική επιφάνεια δεν είναι μόνο το χαρτί από το μπλοκ ζωγραφικής που ο καθένας έχει μέσα στην τσάντα του.

Μπορεί να είναι οποιαδήποτε επιφάνεια. Έτσι λοιπόν με την άδεια του Διευθυντή στο εκάστοτε σχολείο, έγινε προς τα παιδιά το ερώτημα αν θέλουν και έχουν την διάθεση. Η απάντηση ήταν χοροπηδώντας με ένα πλατύ χαμόγελο, ένα τεράστιο ναι. Ενώ στο μάθημα κάποιοι μπορεί να ήταν νωχελικοί με τον παραδοσιακό τρόπο, όσον αφορούσε το πινέλο και τον τοίχο ήταν πρώτοι στη σειρά για να ξεκινήσουν.

Μέσα από την κουβέντα αποφασίστηκε ποια σχέδια θα μεταφερθούν στον τοίχο και μετά οι μαθητές "έπιασαν δουλειά". Ξεκίνησαν κάνοντας δειλά δειλά τα πρώτα σχέδια. Μερικά λουλούδια και κάποιες καμπύλες γραμμές, πεταλούδες αργότερα και στο τέλος σχεδίασαν τα ζωάκια του δάσους μπροστά στο κυλικείο. Μετά μπήκε το χρώμα!

Όταν υπήρχε δυσκολία, το "Κυρία ελάτε λίγο" ακουγόταν.. περισσότερο από το άγχος μήπως κάνουν κάποιο λάθος. Η απάντηση ήταν πολλές φορές η ίδια.. "Μέσα από τα λάθη μαθαίνουμε, και τα διορθώνουμε"... "Προσπαθούμε όσες φορές χρειαστεί και στο τέλος θα τα καταφέρουμε! Θα σχεδιάσουμε αυτό που μας αρέσει"... και στο τέλος τα κατάφερναν.

Το μόνο που έκανε η δασκάλα τους από κάποιο σημείο και μετά ήταν να επιβλέπει αν προσέχουν το χώρο να μην λερωθεί... Τους έδινε τα πινέλα και το χρώμα και απλά βρισκόταν ανάμεσά τους, να δώσει λύσεις αν κάποιος αντιμετώπιζε κάποιο προβληματισμό και χρειαζόταν βοήθεια. Όλα πήγαιναν ρολόι πέρα από κάποια μικρό ατυχήματα με τις μπογιές και το πάτωμα.

Το αποτέλεσμα εν τέλει ήταν καταπληκτικό. Περνούσες από τις σκάλες και κοίταγες τις ζωγραφιές.... τις "χάζευες"... πήγαινες στο κυλικείο να ψωνίσεις φαγητό και πριν φτάσεις παρατηρούσες τα ζωάκια του δάσους.

Τα παιδιά όταν τους δοθεί η ευκαιρία με την κατάλληλη επίβλεψη κάνουν υπέροχη δουλειά. Όμορφα σχέδια και παιχνιδιάρικα χρώματα ήταν το σημάδι που άφησαν πίσω τους. Μπήκαν στην διαδικασία της δημιουργίας και χρωμάτισαν τους τοίχους για τις επόμενες γενιές. Τα παιδιά έκαναν ζωγραφιές για τα παιδιά, αυτό είναι και το πιο σημαντικό όλων.